Wil je ook wat schrijven in mijn gastenboek ? Schrijf of lees hier 

 

gedichten september 2012

©

Dans met me 

30 sept. 2012


speel met me 
lees mijn speelsheid 
deel met me 
jouw muzikaliteit 

kom bij me 
met overtuiging 
dans met me 
ik maak een buiging 

stoei met me 
ik wil je liefkozen 

bloei met me 
als rode rozen 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Beslist vermoeienissen

29 sept. 2012



zacht herfstachtig 
en jouw bemoeienissen 
zijn wis en waarachtig 
beslist vermoeienissen 

zij werpen 
harde woorden 
met scherp 
wil ze niet horen 

zij slagen 
verslagen 

grijpen me vast 
krijgen me op de kast 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

In herfstseizoen

28 sept. 2012


zomaar 
een wandelaar 
in herfstseizoen 
bladgroen 
nu warmrood 
bermsloot 
vol met bladeren 
najaar door zijn aderen 
de zon verdreven 
door kringloop aangedreven 
een overgang 
met donkere aanhang 
koude wind weer buitenshuis 
geurkaarsjes aangenaam thuis 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Onsterfelijk

27 sept. 2012


onsterfelijk 
is de liefde 
rotsvast 
in mijn hart 

de ruis 
van jouw leven 
leeft voort 
in mij 

zacht klopt 
het vertrouwen 
jouw lach 
in mijn levenshouding 

jouw interpretatie 
zie ik wezenlijk 

in mijn kinderen 
en in mijzelf 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Het is herfst

26 sept. 2012


zonnig humeur 
valt neer 
als een 
laatste zomer 
naar beneden 
als bladeren 
bonte kleuren 
die vaal 
verbleken 
absorberend 
miezerige 
zure regen 
onthullen 
sombere 
gedachten 
het is 
herfst 
geworden 
met slagregens 
vernietigende 
stormen en 
opzwepende 
harde wind 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Jouw vriendschap

25 sept. 2012


jouw vriendschap 
symboliseert 
zichtbaar 

kameraadschap 
beweert 
voelbaar 

jouw liefde 
voor mij 

gerieflijk 
en vrij 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Jouw naam

23 sept. 2012


ongevraagd 
zei jij 
jouw naam 

waar je uitdaagt 
het avontuur in mij 
en heel bekwaam 

gingen gevoelens praten 
dromen waren onontkoombaar 

zonder jou zo verlaten 
en de liefde onvindbaar 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Door jouw gouden hart

22 sept. 2012


door jouw gouden hart 
voel ik me nu beter 
mijn kluwen is ontwart 
jij maakt me completer 

de lach 
op je gezicht 
geeft de nieuwe dag 
een stralend licht 

de vreugde 
van het samenzijn 

geeft vleugels 
aan mijn pijn 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Huil maar

21 sept. 2012

deze prachtige foto is gemaakt door Anita Meis


Huil maar 

mijn hart breekt 
bij het zien 
van al jouw leed 

mijn gevoel spreekt 
in een ommezien 
hou ik jou beet 

huil maar 
het zal je ontdoen 
van alle narigheid 

je ziet het nu zwaar 
in een angstvisioen 
en deemoedigheid 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Helemaal klaar ben ik hier

19 sept. 2012


Geschreven voor de schrijfuitdaging: op een onbewoond eiland van Schrijfatelier Alicia 

Helemaal klaar ben ik hier. Ik pak mijn koffer en vertrek meteen. Ik ben het echt spuugzat. Ik hoorde de roeiboten al fluisteren: "kom maar hier." Ze lagen gewoon op me te wachten. Ze stonden in de rij. Ik mocht gewoon kiezen. Met de tranen in de ogen roeide ik naar de overkant. Ik wilde niet langer als een huissloof en voetveeg behandelt worden. Elke keer maar weer de wc schoonmaken. De was van alle kamers afhalen. Strijken en struikelen over jassen en schoenen die maar overal gedumpt werden. Ik leek wel knettergek. Laten ze maar lekker in hun sop gaarkoken en kijken of ze hun bende zelf kunnen opruimen. Ik had het helemaal gehad om hun troep op te ruimen. 

Zachtjes kabbelden de golfjes tegen de boot en het maanlicht straalde haar stralen over het water. Ik ging naar het onbewoonde eiland waar mijn broer en ik een boomhut hadden gemaakt van houten pallets. Het was gelukkig niet ver roeien. Ik scheen met mijn zaklamp langs de markering. Ai, hier was ik al bang voor. Het pad was compleet overwoekerd met onkruid. Fijn dat ik vroeger bij de padvinderij was geweest. Mijn ervaring kon ik hier weer gebruiken. Ik kapte alles wat voor mijn voeten kwam weg. Ik voelde de takken niet die striemen op mijn wangen veroorzaakten. Het kind in mij kwam boven en dat kind was ik zolang kwijtgeweest. De striemende regen kon mij glimlach niet wegvagen. 

Ja, daar was onze hut al. Ik klom in de boomhut en het rook er nog net als vroeger. Mooie herinneringen kwamen boven. Ik deed de olielampjes aan en het warme licht in mij begon te branden. Zo voelde ik me al jaren niet meer. Morgen zou ik met alle plezier alle spinnen en stofnesten verwijderen. De blikken die in de kast lagen kon ik nog weken op teren. Water ging ik bij de waterval halen. Die was midden op het eiland. Ik plukte er veldbloemen en floot en zong de kinderliedjes die ik vroeger met Ray altijd zong op het eiland. Ik genoot van de rust en de schoonheid op het eiland. Palmen wuifden naar me en de kokosnoten vielen voor mijn voeten. Dit was het leven. 

Opeens hoorde ik lawaai van helikopters en mannen in legerpakken kwamen met geweren op me af. Ze dachten dat ik ontvoerd was en leverden me thuis weer af. Ik begreep wel dat er het één en ander moest veranderen in huis en dat het ook aan mezelf lag. Ik had ze zo door en door bedorven. Nu gingen we roeien met hele andere roeispanen en er zouden zeker spaanders vallen. 

Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Passanten

19 sept. 2012


passanten 
in mijn leven 
hebben veel gegeven 
er waren figuranten 

maar ook zij 
die er toe deden 
zij gaven mij 
mogelijkheden 

zij waren 
een welkomstgeschenk 
brachten tot bedaren 
nu ik overdenk 

mensen 
passeren 
tendensen 
zullen continueren 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Verhelderend

18 sept. 2012


verhelderend 
jouw heldere visie 
fascinerend 
jouw precisie 

je bereikt 
een doel 
aangereikt 
met gevoel 

jij beschikt 
over levenslust 

aangedikt 
met gevonden rust 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Inzicht

17 sept. 2012


de rede 
geselt 
mijn geest 

smeekbede 
bezigt 
het gevoel 

inzicht 
zal regeren 

de tijd 
zal het leren 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Wees jezelf

16 sept. 2012



waarom 
je anders voordoen 
dan je bent 

stom 
niet doen 
je bent ongekend 

maak 
me deelgenoot 

raak me 
met jouw muzieknoot 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Gestoord

15 sept. 2012


gestoord 
zoek 
ik naar woorden 

ongehoord 
vloek 
ik akkoorden 

zinnen 
drijven 
tot waanzin 

gezwicht 
tot in mijn ziel 
voor gedichten 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Jouw afwezigheid

14 sept. 2012

met dank aan Jannine voor de prachtige foto


ongerijmd 
voel ik 
jouw afwezigheid 
als koude rillingen 
langs mijn ruggengraat 
naar beneden lopen 

versteend 
ervaar ik 
de afstand 
die als een muur 
tussen ons in 
is gaan staan 

mijn hart 
wil jou bereiken 
en zendt 
liefdevol 
signalen 
naar je uit 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

De zon schijnt

13 sept. 2012

met dank aan Jannine voor de prachtige foto


de wind in mijn haren 
weer rust in mijn hoofd 
alles tot bedaren 
de zorgen onthoofd 

de zon schijnt 
met me mee 
spanning verdwijnt 
ontspanning volgt gedwee 

ik geniet 
mijn tanden bloot 
op de fiets 

langs het weiland 
in de sloot 
een rietkant 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

In het landschap

12 sept. 2012

met dank aan Jannine voor de prachtige foto


op het plein 
van mijn leven 
geef ik het startsein 
om te geven 

op de speelplaats 
van mijn gedachten 
is er geen broedplaats 
voor verwachtingen 

op het podium 
van mijn wezen 
heb ik het album 
goed doorgelezen 

in het landschap 
van mijn zijn 
voel ik verwantschap 
met mijn bewustzijn 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Je spookt

11 sept. 2012


je haalt 
me uit mijn slaap 
je dwaalt 
in iedere gaap 

je spookt 
rond 
in mijn hoofd 

je dook 
en vond 
waar ik in geloof 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Een verademing

10 sept. 2012

met dank aan Jannine voor de prachtige foto


ik adem 
de zomerlucht in 
wandel op paden 
een verademing 
ik vervolg 
mijn reis 
de wolk 
zilvergrijs 
natuur 
geeft kracht 
de temperatuur 
nog zacht 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

De waarheid

9 sept. 2012


jij loeder 
bepoederd 
mij met venijn 

jij verdraait 
en maait 
met leugens 

de waarheid 
tot mijn spijt 
negerend 

ik ken 
weet wie ik ben 
de feiten 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Samen hand in hand

8 sept. 2012


met jou wandelend 
op het kiezelstrand 
kan ik zorgen vergeten 

de sterren sprankelend 
samen hand in hand 
met ons de weerprofeten 

in opgewekte gemoedstoestand 
zakken we omlaag 
gaan we heel even rusten 

in het warme zand 
ontvang ik graag 
jouw tedere kussen 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Mijn zicht vooruitblikkend

7 sept. 2012


de herfst lonkt 
met forse tegenwind 
herfstkleed pronkt 
de storm begint 
waaiend kleurentapijt 
in oranje,rood en geel 
verwonderde dankbaarheid 
het kleurige geheel 
pracht zo verkwikkend 
de frisse regen lokt 
mijn zicht vooruitblikkend 
de haren zijn gelokt 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Gekwetst

6 sept. 2012


gekwetst 
liefde afgeketst 
geraakt 
door ontrouw aangeraakt 
ondenkbaar 
onafwendbaar 
onontwijkbaar 
onvermijdbaar 
vertrouwen beschadigd 
onbegenadigd 
vol verdriet 
vult leegte 
de ruimte 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Onze verstandhouding

5 sept. 2012


Geschreven voor de opdracht van de maand September voor Schrijvelarij. 


Onze verstandhouding is altijd goed geweest. Wat ik dacht voelde jij. Jij was altijd degene die roekeloos was. Ik was altijd veel voorzichtiger, maar altijd vulden we elkaar aan. Jij speelde prachtig op de viool en ontroerde mensen tot tranen. Ik speelde prachtige melodieën op de piano en kon daarmee ook echt mensen raken. We hadden echt wel talent. In de zomer bereikten de klanken de achtertuinen als de deur van de serre openstond en iedereen genoot mee van de zoete opzwepende tonen. Geliefd waren we allebei in de buurt. Waar jij verscheen was ik ook. Onafscheidelijk. Een verbintenis voor het leven. We waren erg afhankelijk van elkaar. We wilden elkaar altijd behagen. Opeens was hij daar en je werd verliefd. Hij kwam de rust tussen ons verstoren. Ik kon zijn bemoeienissen niet verdragen en jij had steeds minder tijd voor mij. Ik kotste van de verhalen hoe lief en geweldig hij was. Vaak zat ik avond aan avond alleen droevige liedjes op mijn piano te spelen. Wat had ik een moeite met het alleen zijn. Ik was niet meer compleet zonder jou. Wie was ik eigenlijk? De treurnis was op mijn gezicht te lezen en het verdriet was niet te stillen met de muziek en de schilderijen die ik maakte. We hadden elkaar trouw beloofd en met de komst van Raoul werd dat zomaar weggevaagd. Jouw verliezen slaat een gat in mijn hart. Hij heeft mij het plezier en de lust in het leven ontnomen. Dit gaat hem nog berouwen. Ik belde hem op en vertelde hem dat er problemen met mijn zus waren en of we even konden afspreken. Nietsvermoedend draaide Raoul de parkeerplaats op met zijn rode Renault. Ik stapte in en met een bliksemsnelle beweging stak ik hem enkele malen in zijn hals. Zijn ogen draaiden weg en gebiologeerd zag ik hem naar adem happen. Een straal bloed kwam uit zijn mond naar beneden. Ademloos keek ik hoe gemakkelijk het was geweest om hem voor eeuwig de mond te snoeren 

Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Een splitsing

4 sept. 2012


ik durf 
het bloeden 
onder ogen 
te zien 

een curve 
mezelf behoeden 
aangezogen 
door het achteromzien 

een splitsing 
kwam op mijn weg 

een aanduiding 
waar ik dank voor zeg 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Betekenis vinden

3 sept. 2012

met dank aan Jannine voor de prachtige foto



fakkels 
zullen oplichten 
iemand 
zal je begrijpen 

babbels 
met geloofsinzichten 
je hand 
dichtknijpen 

gewoonten doorbreken 
rust terugvinden 

wijsheid spreken 
betekenis vinden 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Hallo met mij

2 sept. 2012


Geschreven voor de opdracht van de maand September voor Schrijvelarij. 



Ik krijg bijna geen zuurstof meer. Ik buig me diep en breek mijn hoofd over alle zorgen die een chaos in mijn brein zijn. ik dacht dat het over was, maar het is nooit over. Het is een deel van mij geworden. Ik help de oude mensen in de straat met boodschappen doen. Het geeft me een doel. Mijn gezicht is één en al glimlach en ik probeer de regen die in me leeft verborgen te houden. De regen achtervolgt me overal vooral in de nacht als de schaduwen op de muur gaan bewegen. Beladen letters verschijnen in de wolken en vallen als neerslag voor mijn voeten. Ik koop bloemen voor de buurvrouw en de rozengeur geeft voor heel even een sprankje hoop. Als ik achterom kijk zie ik een diep donker gat met schreeuwende vleermuizen. Betonnen muren naar het heden versperren me de ruimte. Ik kijk door het beslagen raam naar buiten. Verteerd door pijn en herinneringen dansen de regels voor mijn ogen. Inktvlekken vertroebelen mijn zicht. Liefdeloos grootgebracht in een ontwricht gezin. Snijdend raken nog steeds de handen die ik niet kon afweren. Leed zolang verborgen in mijn lichaam. Emotioneel onzichtbaar proberen te houden voor iedereen. Netjes opgesloten in mijn mantel van voorkomendheid. Altijd aanwezig soms zeurend, maar meestal stekend als een dolkstoot in mijn hartstreek. Het lijkt wel of mijn lichamelijke klachten steeds meer toenemen. Ik voel me eerder tachtig en volledig uitgeleefd. De vlam in mijn ogen lijkt gedoofd. Wie hou ik eigenlijk voor de gek. Ik strooi mezelf constant korrels met ontkenning in de ogen. Hoeveel druppels zout moet ik nog laten. Mijn ogen kijken zo zwart als de nacht. Hemelhoog stapelen problemen zich op. Ik ga gebukt onder en weet diep van binnen dat als ik er niets aan doe ik verstik in narigheid die mij inhaalt. Het wordt uiteindelijk mijn ondergang. Mijn krachten vloeien langzamerhand weg. De vermoeidheid staat in zwarte kringen onder mijn ogen geschreven. Met grote stralen vloeit de energie weg. Ik ben bijna tot niets meer in staat. Mijn haar hangt in blonde pieken om mijn hoofd. Het is dof en glanst niet meer. Aangetast zijn mijn nagels die regelmatig weggevreten worden. Met regelmaat bekras ik mijn lichaam om de gruwelijke pijn die ik van binnen voel niet meer te voelen. Ik voel me zo verminkt en kan de weg naar huis niet meer vinden. Alle halmen die ik wilde grijpen zijn afgebroken. Het kind in mij is allang gestorven en begraven. Verloren zit ik op de bank en ik weet dat er nog maar één oplossing is. De confrontatie aangaan met mijn verleden. Eindelijk durf ik de stap te nemen en bel mijn goede vriend en psychiater. Hallo met mij. 

Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Positiviteit

1 sept. 2012



schepen 
ver achter me 
zijn verbrand 

ze grepen 
en brachten me 
de negatieve kant 

voor mij 
een karaf 
met positiviteit 

vrij 
gaf 
ik pijn tijd 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx