gedichten juli 2014

©

de schaduw kom je tegen
op de weg van eenzaamheid
niemand op je pad
het verleden vindt een antwoord
op de hoek van de straat
waar een vreemdeling
je diep in je ogen kijkt
het is het begin van een stap
naar de toenadering
uit de kring van je alleen voelen
voorbij het verdriet
kom maar, ik zie je wel

Bianca

In vonken van het innerlijk vuur

1 juli 2014

iedere dag kent pieken en dalen
zwem niet tegen de stroom in
wees als het riet aan de vijverkant
buigzaam en wuif mee met de wind
de natuur vertelt het juiste ritme
zaadjes geluk ontkiemen onverwacht
zij verdienen je aandacht en verzorging
stel je open voor het onmogelijke
universele begeleiding is een feit
het ondenkbare zal denkbaar zijn
gevoel brengt gedachten tot leven
in vonken van het innerlijk vuur

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

de uitnodiging
van het moment 
wij samen
de aanraking
op de blote huid
de zwoele geur
van je lichaam
de intense smaak
van je tedere tong
de behoefte
om te troosten
het gemis
aan te vullen
de gouden sleutel
van mijn bonzend hart
het luisteren
naar de pijn
voorbij de gedachten 
van verdriet
het verleden
vergeten
het verlangen 
bezegelen
in een zee
van pure liefde

Bianca

Voortbewegen langs de oevers van tijd

2 juli 2014

de dag beweegt zich voort op golven
af en toe de pijn van verlatenheid
voortbewegen langs de oevers van tijd
waar tranen de ooghoeken verlaten
verdriet valt als regen op het avondgras
de emotionele last zal verlichten
en een trap naar het licht verrijst
op witte wolken van verwachting
jouw aanraking is als zuiver stromend water
de hemel speelt een spel van magie
uit elke windrichting komt genoegen
onze samensmelting door de eeuwen heen

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

In het blauwe meer van ontwaken

3 juli 2014

er is permissie de weg te betreden
een geplaveid pad omringt met rozen
licht wordt in het hart geboren
in het zicht van geestelijke kracht
karaktertrekjes zijn slechts rimpelingen
in het blauwe meer van ontwaken
laat ons rust vinden aan de oevers
van vriendschap en verbondenheid
de vlinderdans aanschouwen vanaf het gras
waar zorgen verdwijnen naar de overkant
en plaats maken voor hogere energieën
waar groei een gazon naar geluk is

Gehard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

moe
in mijn nek
en in mijn hoofd
doodop
het maakt me gek
ik ben verdoofd
uitgeput
niks te vertellen
ik weet niets meer
vermoeid
in mijn hersencellen
niet nog een keer
ik ben het beu
en heb er genoeg van
zonder energie
in de ban
van volledige isolatie
uitgemergeld
zonder kracht
machteloos
afgemat
zonder lach
krachteloos
ik ben het zo zat

Bianca

In de liefde van haar wezen

4 juli 2014

rozen en duizendschoon verwelkomen
het meisje zonder zelfvertrouwen
haar tedere aard wordt opgemerkt
tussen kinderen met zwakheden
steeds weet zij haar diamant te bewaren
in de liefde van haar wezen
een afgelegen tuin reflecteert haar toekomst
verlost van alle demonen uit het verleden
een einde aan het trillen van verdriet
jarenlang accepteerde zij de pijn
totdat er een teken kwam via ogen
verlichte geesten geven haar het antwoord

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

het begin bloeit
als een oranje lelie
knoppen openen zich 
meeldraden zien
stuiven met stuifmeel
onuitwisbare sporen
zij schrijven het lied
in de zon van verlangen
voor diegene die kan horen
luisteren naar het verhaal
in een wereld van geluk
waarin ik je hart lees
naar een tijd in de toekomst
waar de nacht wacht 
en vrijheid kan groeien 
in intense bevrediging

Bianca

Zichtbaar als eeuwige weerkaatsing

5 juli 2014

verlangen draait cirkels in de tijd
emotioneel gevoel trekt rondjes
een aanraking bevriest oud leed 
tastbaar strelen zachte handen
ogen blijken gedroomde sterren
begrip waait als een briesje door de bomen
tintelingen beheersen ons samenzijn
we beantwoorden aan schoonheid
zien de ware aard van de ander
heiligheid beweegt op maanlicht
zichtbaar als eeuwige weerkaatsing
onsterfelijk door tijdperken heen

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Het pad van verlangen lonkt

6 juli 2014

je zoete nectar wekt mijn lusten
het pad van verlangen lonkt
het welkom is vol passionele warmte
jouw geur ademt beloning
onze monden proeven even oneindigheid
in een eindeloos vuur van onstuimigheid
verkenning van het onvoorstelbare
hunkering geeft zicht teder bloot
onze zielen dansen via aanraking
mijn lichaam begrijpt je eenzaamheid
de brug zal tot jouw eiland reiken
gulzig polijst ik je kwetsbaarheid

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

iets op klaarlichte dag
maakt mijn hart droevig
stemmingen zijn wisselvallig
het ene moment met vreugde
en dan het ogenblik met pijn
schitteringen zijn er altijd
gezelschap breekt eenzaamheid
de blik richt zich naar buiten
een schip met licht
verschijnt aan de einder
woorden strelen de huid
de alledaagse gedachten
koesteren in een nest
waar geluk kleeft
aan de wanden
van menselijkheid
in de simpele dingen
zomaar voor het oprapen

Bianca

Onder de aardkorst van rust

7 juli 2014

oppervlakte vertoont soms onstuimigheid
onder de aardkorst van rust
leven is meer uitputtend dan dromen
roerig kunnen soms de golven zijn
gedachten kleven als olie aan de toppen
die dreigen je te laten verdwalen
maar ik herken je afdruk van schoonheid
de gloed van zinnenprikkelend genot
overwint iedere denkbare schaduw
in de sereniteit van een zomerdag
wanneer verlangen onze namen brandt
in de bomen van het woud

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

soms weet niemand
wat er in je leeft
en moet groot verdriet
van diep binnenuit komen
schilden worden neergelaten
en je stelt je kwetsbaar op
emotionele buien 
regenen neer op aarde
de pijn knaagt niet meer
het troebel water
ziet weer helder
de donkere nacht
ziet weer levenslicht

Bianca

In de schaduwbloemen van de nacht

8 juli 2014

somberheid wordt geboren in het hart
als teleurstelling publiekelijk schrijft
je zoekt naarstig naar een beetje licht
in de schaduwbloemen van de nacht
oude scherven steken uit de grond
brengen schade aan in de kern
jouw warme handen wrijven verdriet weg
benadrukken de liefde op mijn promenade
troost waait als een zomerbries over velden
lucht klaart op in blauwe ruimte
dank drukt zich uit in volledige toewijding
grauwe regenwolken hebben de polder verlaten

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ik heb je nodig
om mijn dag
met liefde te omringen
in een leven
waar de buitenwereld
je met woede bereikt
en de mensen
op straat vechten
en schreeuwen
om hun plaats
op te eisen
je bent mijn redding
in een mooie tijd
vol kostbaarheden
je verdedigt
mijn hemelse zicht
met je aureool
en wijsheid
ik heb je nodig

Bianca

De echo zal blijven nagalmen

9 juli 2014

onbetaalbaar is ieder fragment
die in mijn pijnlijk hart liefde ontvangt
het vuur brandt tot voorbij de einder
zo diepgaand het gevoel voor jou
elk deeltje van jou wil ik absorberen
we spreken in de taal van rozen
een fluisteren van wulpse avondvogels
plukt in gedachten iedere bloem
tijdloosheid zal als geur doordringen
in de harmonie van onze vallei
ik droom je lichaam in alle facetten
de echo zal blijven nagalmen

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Het kwaad wegschrijven in de liefde

10 juli 2014

hoe lang nog zullen kanonnen galmen
in een wereld van macht en geld
verduisterde zielen zaaien verdeeldheid
in een oord van vijandigheid
ieders bewustzijn moet egoïsme uitbannen
diep nadenken over de vrijheid
verantwoording nemen voor je naaste
het kwaad wegschrijven in de liefde
vruchtbare aarde wacht in je hart
om zaad te planten en oogsten
de beloning uit zich in dankbare ogen
die openhartig het universum inkijken

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Bloedend verlangen vult de avond

11 juli 2014

jij bewoont mijn diepste gedachten
fluisterwoorden vinden iedere plek
als parelwitte dauw doordring je me
met de geur van paarse lavendel
en je schildert de jonge zomer
met zonlicht in sensuele zwoelheid
droomwinden waaien om mijn lichaam
jouw vleugels geven mij de regenboog
bloedend verlangen vult de late avond
je spiegel verzacht mijn pijn
nooit eerder kende ik dit intense gloeien
kom lief, laten we dansen in de vlammen

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Het grote contrast tussen arm en rijk

12 juli 2014

tolerantie is het fundament van vrede
je bewust zijn op bruggen van verdraagzaamheid
voor hetzelfde geld was je elders geboren
in de armoede van krottenwijken in Brazilië
waar dorst is en geen gevulde zwembaden
kinderen lijm snuivend om ellende te vergeten
terwijl hier last minute wordt geboekt
het grote contrast tussen arm en rijk
men wil elkaar de ogen uitsteken met eigendom
steeds meer en gulziger de hebzucht
een kindje zoekt wat resten op een vuilnisbelt
ze is smoezelig en de vodden hangen om haar heen
leeft nog van wat de rijken als afval dumpen
alles wat eetbaar is om te overleven
de mensheid is een smet in het universum
hoe kunnen we anders en verder met elkaar

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Als een eeuwige flakkering van mijn vuur

13 juli 2014

heel de ruimte is doordrongen
van haar serene aanwezigheid
zij is de belichaming van vergeving
kan bedekken met de mantel van liefde
aan de oppervlakte woelt menselijkheid
de tederheid beroert mijn ziel
raakvlakken overwinnen ondoordachtzaamheid
kietelt met een duivenveer mijn zintuigen
verbrandt al te strakke richtlijnen
ze is ieder moment in mijn gedachten
als een eeuwige flakkering van mijn vuur
de weerspiegeling van harmonie

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ik droom je mooie gezicht
in het universum van romantiek
ver voorbij de eenzaamheid
ik ontvang je glimlach
op de wind van gevoel
ik adem je intense stralen
in klanken van bezieling
onvergetelijk zijn je sporen
op het schip van thuiskomen
in de haven van veiligheid
waar jouw toegewijde bescherming
een prachtig geschenk is

Bianca

Toekomstlicht straalt over rozen

14 juli 2014

wij dwalen over sterfelijke vlaktes
onkreukbaar zijn de herinneringen
verbittering zal nooit zegevieren
op onze oase van onvoorwaardelijke liefde
verschroeiende pijn dooft door jou
mijn lijdensweg is nu ten einde
de eeuwige slagregens achtergelaten
als zaad in vruchtbare grond
toekomstlicht straalt over rozen
groei ontluikt zich als belofte
herken het handschrift van het hart 
aan jou kleeft de ultieme droom

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ik wacht op jou
zoek naar de boodschap
die liefde overbrengt
in mijn lege bestaan
waar stenen in de rugzak zitten
wil je luisteren naar mijn verhaal
en de beladenheid eruit halen
me verlichten van de pijn
uit gevoel van naastenliefde
geef vrede aan mijn wereld
die gehuld was in duisternis
de stille momenten van licht
en inzicht zal me bewegen
en de glimlach wil stralen
glanzen in mijn open blik
ik loop mijn vrijheid tegemoet

Bianca

Als een rots in de onstuimigheid

15 juli 2014

het leven is een wilde bergstroom
soms zijn er hele diepe dalen
en flakkert je lichtje iets minder
in het donker van je innerlijke strijd
intens verlangen naar een troostend woord
die je helpt om de berg te beklimmen
en er zicht komt op de geboortevelden
vechtlust laat je een andere wereld zien
maar diep in het hart woont vrede
de kracht in een mens is onmetelijk
als een rots in de onstuimigheid
zal ik fier overeind blijven staan

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Verlatenheid kruipt door het kreupelhout

16 juli 2014

iets in mij is overleden
mijn vleugels zijn gebroken
zwanen glijden weg op het mistmeer
de paniek en angst in mij is groot
andere toonladders bereiken mijn gehoor
verlatenheid kruipt door het kreupelhout
een donkere zon verslindt mijn dag
schaduwen dansen op de kale muren
bewegen op het ritme van afscheid
hoe kon jij me ooit laten gaan
terwijl ik er altijd voor je was
mijn God, wat heb ik je intens liefgehad

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ik vaar op het kompas
van verlangende hartstocht
waar de vonken spetteren
in een eindeloze vlammenzee
ik ontvang jouw vuur
en geef mijn passie gretig
aan de nacht van liefde
waar de lust zegeviert
en ik beroer heel zacht je ziel
je kussen verstaan mij
in het zinnebeeld van begeerte
bezitten we de tederheid

Bianca

Ik voel de scheuren in mijn bestaan

17 juli 2014

ik staar over de melkachtige zee
de vloed omringt me met schuim
de branding raakt me net als het leven
ik voel de scheuren in mijn bestaan
zichtbaar op mijn kalkstenen muur
waar zout schrijnt in de gaten
krassen op het pleisterwerk van de ziel
poreusheid laat verdriet door in wonden
sindsdien de zoektocht naar bescherming
de werkelijkheid vecht voor moed
kracht is er tussen de ceders en platanen
en tijd geeft het zicht in mijn lijden

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ik zie iets in je ogen
en stil verander ik van binnen 
je liefde benadert mensen
open en eerlijk in je blik
vriendschap is een blauwe hemel
waar waterlelies stil drijven
in een vijver vol magie
respect wordt er geboren
in een universum van welzijn
en woorden van dankbaarheid
ik dans in een stilstaande tijd
waar mijn identiteit zwaait
in een schitterende uitvoering
poëtisch zijn de momenten
die ik deel in gedachten
dwars door alle pijn heen

Bianca

zonnestralen vol vertwijfeling
vang ik op in mijn armen
ik reik ze naar de hemel
en ervaar de eenzaamheid
de onmacht in mijn lijf
het verdriet komt vrij
in deze wereld van chaos
waar we ons moeten schamen
voor zoveel misdadig gedrag
wapens die fel uithalen
zijn we nu allemaal blind
en doof voor het geweld
een mens zomaar uit tijd
moeder, zus en geliefde
ik buig stil mijn hoofd
en tranen vloeien over mijn wang
de pijn wordt in mijn hart gevoeld

Bianca

Proef het vuur op mijn lippen

18 juli 2014

ik verlang naar haar vallei van verleiding
gevoelens van begeerte doordrenken me
emotie vloeit over vochtig mos
de liefde diep in mijn hart geplant
laat me voor even je lijden wegkussen
het beven van je menselijk gemoed
laat me je troosten onder donsveren
proef het vuur op mijn lippen
ontstoken uit een smeulende gedachte
elk deel van jou raakt mijn ziel
samensmelting van twee oude zonnen
vlammen dansen in de eeuwigheid

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

In mijn labyrint zal ik je ontvangen

19 juli 2014

liefdesadem kent geen einde
het schatert in een dans van vuur
slaat neer als dauw op gevoelsgrenzen
in een begroeting van één zijn
lichtfiguren kringelen in de zomertuin
waar vriendschap kijkt en weet
puzzelstukken van kosmische oorsprong
die klakkeloos in elkaar passen
iedere uiting van de ander betovert
mysterie ligt in de aarde begraven
herkenning weeft een eigen patroon
in mijn labyrint zal ik je ontvangen 

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

in een wereld van zonlicht
worden de tranen ontrafeld
zwanen drijven op het meer
de wind schrijft een verhaal
met blauwe inkt op wit papier
dromen lopen door de nacht
zielepijn hard geconfronteerd 
met de overvallende werkelijkheid
liefde maakt soms bang en kwetsbaar
de juiste woorden ademen lucht
zien in een goed perpectief
de hemel vat gloeiend vlam
jouw naam als aangename golven
in mijn kolkende zee een houvast
iemand plukt de bloem met tederheid
en mijn spiegel van eigenwaarde
ziet het gezicht van zelfrespect

Bianca

Verborgen achter een plek van pijn

20 juli 2014

ik droom een moerbei in de nazomer
als aangename verrassing op mijn tong
hagelstenen smelten op de liefdesgrond
de eerste keer in al die jaren
je ontlokt een traan van intens geluk
verborgen achter een plek van pijn
voorzichtig verwijder je grijze stenen
die de kleur nog lang niet verloren hebben
ragfijne draden verbinden zomer met herfst
een glimlach ontmoet de levensmoed
verwarrend verleden klinkt al zachter 
mijn vleugels kunnen vliegen nu

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

op het platform van herinnering
koester ik de vervlogen momenten
die zich afspelen in mijn hoofd
nooit meer uit te vlakken
geluk groeit er aan de boom
als kersenrood tussen groen
in de zwerftocht van gedachten
is er diepe liefde gesignaleerd
op de vleugels van je gevoelsleven
raap je op de zoete zaligheid
de schoonheid binnen handbereik
zo de moeite waard om te plukken
als een kostbaar souvenir in mijn hart

Bianca

Goddelijk is het onbetreden paradijs

21 juli 2014

bevrijding verlangt overgave
verlichting smeekt om openbaring
ik laat mijn droom maar spreken
reddeloos verloren in de aantrekkingskracht
je klopt zelfs aan in de slaap
ik zet mijn houten deur voor je open
mijn lichaam zal vol welkom zijn
onze reis zingt van verleiding
sprakeloos genieten voor de ziel
goddelijk is het onbetreden paradijs
het schaduwleven wordt ontmanteld
op het magisch eiland van beminnen

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

de dag klopt vol bevrediging
lijnen denken in zelfvertrouwen
de lucht schildert bloedmooi blauw
jouw wereld verdrinkt in liefde
avonturen lopen in de hartstocht
je bent gekleed in overtuigend geloof
een roeping sluimert in sterk verlangen
hoop woont op een heilig open terrein
fluwelen handen spreken van zachtheid
ogen verliezen de schreeuw van angst
er wacht een lichtstad van troost
voor je onder de luifel van schuilen

Bianca

Rechtvaardigheid vlamt uit haar ogen

23 juli 2014

snikkend rent zij door de wouden
ze struikelt over obstakels en boomstronken
verwerpt de stalen mensenmaskers
wil zich verbergen voor de maskerade
werpt zich op zijn witte schaduw
ziet door alle vermommingen heen
enkel het pure lest haar dorst
kwaad bedekt ze met het zenden van liefde
rechtvaardigheid vlamt uit haar ogen
in een fontein van troost en bedaren
helpt de treurende verschoppelingen 
hoopvol stroomt voor hen de geruststelling

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

begraaf je eenzaamheid
in de grond van kwelling
raak je heimwee kwijt
in polders van neerslachtigheid
geen hindernis is onoverkomelijk
laat veerkracht je aanmoedigen
engel met gebroken vleugels
ontkom aan het lamgeslagen gevoel
worstel niet met de scherven
en draag geen tranen in stilte
ik vang je verdriet in liefkozing
kom maar, ik hou je wel vast 

Bianca

onafwendbaar
het noodlot
het geluk
versplinterd in tijd
nergens vind ik
meer de dromen
die er waren
scherven worstelen
stemmen verstommen
in de diepte
van de stilte
tranen kenmerken
het gebroken gevoel

Bianca

In een keten van eeuwige verbintenis

24 juli 2014

ik beroer de contouren van je schaduw
mijn vingers masseren zacht je pijn weg
pure liefde nestelt zich in aandacht
ik luister naar het ritme van je hart
ontdek de kosmos die in jou woont
voel je vrij in de open ruimte
laat mij jouw tastbare avondzon zijn
in de zwoele zomer van je leven
twee meeuwen in passionele glijvlucht
scheren langs de groene grasduinen
leggen een droom vast in samenzijn
in een keten van eeuwige verbintenis

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

mijn schreeuw
wankelt op het pad
in de mist
van het duister
tussen de iepen
ik zoek de
ijzeren bescherming
van de ochtenddauw
de humanitaire ruimte
tussen jou en mij
in het groene gras
met twee stevige armen
die me troosten
strelen in stil verdriet
op de grond
van al mijn pijn 

Bianca

Op een vogelvlucht van vreugde

25 juli 2014

ik herken jouw innerlijke bloesem 
het verlangen van groei bloeit weelderig
langs de liefdesrivier ontluikt toekomst
zonlicht woont in hoopvolle uren
iedere streling wordt een gouden herinnering
in een waterval van hartewensen
oude schaduwplaatsen worden verlaten
op een vogelvlucht van vreugde
wachten vertaalt zich in druppels van smachten
op een heftige zee vol met emotie
deze storm gaat nooit liggen
en ik pluk de vruchten van jouw boom

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

wil je bezit nemen van al het leed
dat je zult herkennen in de spiegel
zie je de moeilijke taal van illusie
tranen ontstijgen de droeve ogen
op het randje van de afgrond
ik vraag je mij de kracht te geven
om dit niet alleen te hoeven dragen
zo bang in de onthullende duisternis
het donker dat met het scepter zwaait
voel je de diepten van mijn wanhoop
toe geef me je warme uitgestrekte hand
en laat me vlinderen op je vlinderstruik

Bianca

Ik warm me aan jouw aarde

26 juli 2014

gevoel kent geen aarzeling
gedachten dromen de weg naar het hart
ieder woord vormt een brug
naar de glimlach in je ogen
ik zie de pretlichtjes van het kind
het meisje dat vrij danst in blijheid
het leven wervelt zich als een slang
kronkelt zich langs nieuwe ontdekkingen
het duister talmt en keert zich om
ik warm me aan jouw aarde
die geurt naar eeuwige herkenning
jouw passie omvat mijn wereld van pijn

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

in de allerdiepste dalen
waren er de stille momenten 
van ontgoocheling en verslagenheid
er was de complete radeloosheid
op het verlaten lege kronkelpad
heel diep in de put verscholen
sloeg de onmacht onvermijdelijk toe
van hoe moet het nu verder
de ontreddering lag op het gezicht
op de puinhopen van wanhoop
lagen alle dromen in scherven
diepe wonden hartverscheurend
de scherpe littekens op mijn ziel
de bevende angst in mijn wezen
verscheurdheid in mijn hart
die met alle kracht mijn duister raakte
en het liefste wilde ik dood 

Bianca

Liefde om de eenzaamheid heenslaan

27 juli 2014

het is een kind in ongekende stilte
in de eigen omgeving met blinde muren
de wereld verborgen in droomwolken
witte deuren zijn er vergrendeld
de veerpont kent maar één oever
zachte handen willen zo graag troosten
een gekleurde horizon schilderen 
liefde om de eenzaamheid heenslaan
ieder moment vullen met mededogen
stilzwijgendheid willen overstemmen met vrede
het trillende wezentje omarmen in eeuwigheid
je voorzichtig aanraken in je kwetsbaarheid

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Waar liefde onsterfelijk zal blijven geuren

28 juli 2014

ik zoek je ogen in vergeten beemden
jouw landschap straalt rust uit
laat angst en vermoeidheid sterven
in het beekdal van de dageraad
wij zijn hier veilig voor de wolven
die huilen in de zwarte nacht
nooit vergeten we onze troon van herkomst
onze vleugels voorzien van toewijding
dienstbaar in primitieve sferen
de korrels van hoop zijn nooit verloren
aan de overkant wacht de rozentuin
waar liefde onsterfelijk zal blijven geuren

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Wat als

28 juli 2014

wat als
ik deze opdracht niet had gekregen
had ik dit dan wel opgeschreven

wat als
jij niet aan die rotzooi was gekomen
hadden we nu dan nog al onze dromen

wat als
je niet met mannen meeging voor geld
was je dan nu nog mijn grote held

wat als
je niet had ingebroken
liet ik dit dan onbesproken

wat als
je geen methadon nam in de gevangenis
in combinatie met drugs tekende jij je doodvonnis

wat als
je geen hartstilstand zou hebben gekregen
waren wij dan wel bij elkaar gebleven

wat als
jouw liefde voor mij groter was
dan jouw liefde voor de drugs

hadden wij hier dan nog samen gestaan 

Bianca 

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

in de stilte van ijzeren webdraden
stromen er fijne druppels naar binnen
oud zeer veroorzaakt pijn op mijn borst
zo zorgvuldig en netjes opgeborgen
achter gesloten deuren in mijn zijn
de tijd verglijdt en pijn zwakt af
maar soms word je weer teruggeworpen 
naar de tijd uit het verre verleden
en zijn er weer die scherpe randjes
ik vijl voorzichtig de ribbels
er springen tranen in mijn ogen
en met de uiterste behoedzaamheid
leg ik het terug op de juiste plek

Bianca

Niemand mocht ooit zo dichtbij komen

29 juli 2014

jouw zachtheid ontroert me diep
je tomeloze toewijding brengt verandering
nieuwe patronen worden geweven
in het diepe vertrouwen van het nu
het nimmer eerder gevoelde raakt mij aan
druppels liefde schitteren in de zon
verdriet vindt een uitweg in aandacht
als een tedere streling in mijn naaktheid
niemand mocht ooit zo dichtbij komen
je bent als een glanzende parel in een oester
voorzichtig open ik de parelmoeren schelp
en affectie openbaart zich zonder voorwaarden

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Mijn dromen in jouw warme handen

30 juli 2014

ik roep om hulp in avonden van angst
en als een engel verschijn je naast me
in jouw aandacht kronkel ik tevreden
je geeft de antwoorden op mijn vragen
neemt met kracht onzekerheid weg
mijn dromen in jouw warme handen
aanraking verandert huid in liefdesbodem
in wilde genoegens van verlangen
ik schilder vlinders in je gedachtenwereld
dartel door mijn kleurig landschap
schuil voor de splinterregen van pijn
en volg de stem van je hart

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

laat me lachen naar je glanzende ogen
gewoon genieten van intens en groot geluk
jouw vrolijke lied zing ik blij van binnen
ik hou je stevig vast in mijn nachtelijke dromen
ruik jij ook de geur van de klimmende kamperfoelie
na een verfrissende kletterende zomerse regenbui
mijn hart loopt heel teder de liefdevolle voetstappen
in jouw stralende warme zonnestralen van liefhebben
ik lees blind je passievolle woorden van verlangen
wij samen innig verstrengeld bij het open raam
ik schrijf je met blauwe inkt heel dicht in mij
in een wervelende nooit aflatende hartstocht

Bianca

Het missen breekt me van binnen

31 juli 2014