Wil je ook wat schrijven in mijn gastenboek ? Schrijf of lees hier 

gedichten mei 2014

jij raakt rechtstreeks mijn hart
tot in de kern is het voelbaar
even murmel ik onverstaanbare woorden
in de ruimte van jouw aanwezigheid
jouw vingers glijden langs mijn gitaar
kippenvel kruipt op mijn lichaam
zacht speel je je akkoorden
mijn vuur laait op van binnen
voorbij alle schaamte geef ik mij
en neurie het lied met je mee
samen maken we een melodie
de muziek ligt binnen handbereik
hoorbaar voor wie het wil horen
je teksten worden verzonnen
en komen overeen met die van mij
het refrein is heel erg fraai
een genoegen om naar te luisteren
het geeft me de ruimte en gedachten
er in vrijheid over na te denken
en te omarmen in mijn ziel

Bianca

Een bondgenoot in de verlatenheid

1 mei 2014

mijn verbittering loopt ten einde
mijn hart had zon nodig
als een hulpeloos vogeltje was ik
jij zag mij en pakte me op
zonder schaamte toonde jij je aard
mijn gebroken vleugels heelde je
een bondgenoot in de verlatenheid
je stilde mijn inwendige pijn
en vond sleutels die verloren waren
ik smelt bij je aanraking
die voelt als een paukenslag van liefde
jouw antenne weet wie ik ben

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

liefde heeft twee armen
om de wereld te omhelzen
het antwoord op al het kwaad
kijk naar de dieren en planten
de bloesembomen tonen weelde
omzien naar alles wat leeft
voel het ritme van de wind
tuinen vol prachtige kleuren
kies voor de eerlijkheid
de juiste weg ligt open
laat de geest waarnemen
in een oase van geluk
en moet je huilen van pijn
kom dan maar even bij mij huilen
ik heb wel een schuilplaats voor jou

Bianca

De liefdesrivier zoekt haar eigen weg

2 mei 2014

er bestaat geen bezitten, alleen verlangen
niemand is iemands eigendom
bijzonder hoe velen trouw eisen
maar zelf bewegen op verkeerde paden
de liefdesrivier zoekt haar eigen weg
en kronkelt in de donkere nacht
haar doel is universele verbondenheid
liefde is er in veel schakeringen
overvloedig zijn de behoeften van het hart
zij willen beantwoorden aan gevoelens
die gelijkgerichte naturen overspoelen
in een oerwoud van genegenheid

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ik heb je zo nodig
als zonsopgang bij dageraad
voor het vinden van reflectie
op de spiegel van mijn meer
jouw ogen staan begripvol
zij ondertekenen de empathie
wil je me begeleiden
op de weg met hindernissen
mag ik je hulp inroepen
als mijn tranen niet kunnen wachten
mijn pijn schreeuwt in de nacht
wil je me liefhebben
als het intense verdriet roept
lieve woorden fluisteren in mijn oor 
en me voor altijd vasthouden

Bianca

Nieuwe dromen flakkeren op

3 mei 2014

herinneringen spreken via tranen
roepen de geur van heimwee op
magische muziek doet ontwaken
geeft de kleur aan de geest
jonge boompjes sieren mijn tuin
de bloesem geeft me vreugde
nieuwe dromen flakkeren op
je geeft schittering aan mijn ogen
bewaakt de ontspruitende bloem
zodat verdriet het niet kan knakken
geduld zal niet veranderen in wanhoop
ik zal stralen als nooit te voren

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

als een storm
vlucht je in mijn hemel
je wonden zijn opengerijt
ik dep ze voorzichtig
met een wit doekje
doordrenkt met bloed
littekens zijn vers
je ziel is bedekt
met droefheden
zachtjes streel ik
door je haren
druk je stevig 
tegen me aan
laat je tranen lopen
te veel muren 
had je opgebouwd
steen voor steen 
wrik ik ze los
ik zal je hoeden
voor al het kwaad
kom in mijn paleis
ik ontvang je 
als een koning
hier kun je schuilen
voor de pijn

Bianca

Kom in mijn domein van mededogen

4 mei 2014

wij kennen de waarde van ervaringen
in ons woelt de pijn
akkers vol onkruid werden omgeploegd
in de aarde van het hart
het gevoelige weefsel ligt bloot
in de open en kwetsbare ruimte
jouw liefdevolle ogen bewaken mij
zij dragen mij op handen
ik besprenkel jou met het parfum van mijn ziel
en verpak je in de geborgenheid
kom in mijn domein van mededogen
en laat je strelen door de liefde

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

als een storm
vlucht je in mijn hemel
je wonden zijn opengereten
ik dep ze voorzichtig
met een wit doekje
doordrenkt met bloed
littekens zijn vers
je ziel is bedekt
met droefheden
zachtjes streel ik
door je haren
druk je stevig 
tegen me aan
laat je tranen lopen
te veel muren 
had je opgebouwd
steen voor steen 
wrik ik ze los
ik zal je hoeden
voor al het kwaad
kom in mijn paleis
ik ontvang je 
als een koning
hier kun je schuilen
voor de pijn

Bianca

In de stroom van de rivier

5 mei 2014

jeugdige ogen zien vaak niet
wat wijsheid je kan geven
ook voor de ziel is ervaring essentieel
het geeft je zicht op het begrijpen
dat gevoel zich niet laat manipuleren
schade en schande brengt je daar
zware stenen werden meegedragen
in de stroom van de rivier
bij de bedding vond ik het doel
dat me voor altijd zou verwarmen
sprakeloos liet ik mijn last vallen
in de golven van jouw eindeloze zee

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

de tranen uit je hart
spreken van de pijn
in de grote stormen
was er groot verdriet
het vereenzaamde
je dacht dat je alleen was
maar er waren meerderen
op dezelfde tocht
die gewond waren
elke gebeurtenis
heeft zo zijn weerslag
op ieder mens
sommigen worden 
zwaar beproefd
je kunt niet weglopen
voor je gevoel
vaak heerst er verslagenheid
het is donker van dichtbij
vertel je verhaal
het zal je verlichten

Bianca

Het helen is begonnen van binnen

6 mei 2014

het krijtwitte vertoont weer kleur
de bleke ogen krijgen glans
wonden worden verzorgd met liefkozingen
het helen is begonnen van binnen
je omhelzing leert mij het tijdloze
een nieuwe ik is geboren
elk detail van jou brengt ontroering
krachtige sporen zijn gevonden
onweerstaanbaar lonkt het einddoel
zichtbaar voor ogen die willen zien
jij kust alle teleurstelling weg
ik kan me met jou vereenzelvigen

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

onze bestemming
is een horizon
vol met hoop
de warmte verzachtend
vrij zijn door bevrijding
het beleven van het leven
in jouw waarheid
luisteren naar jouw
innerlijke stem
waar je ogen flonkeren
als oplichtende sterren
waar het vuur
van de passie eeuwig
zal blijven branden
als een belofte
waar zonlicht spreekt
in verschillende talen
uiting geven aan intensiteit
geschreven in zuiverheid
de lente inademen
neerdalen als blauwe regen
die de natuur
in alle pracht
zijn schoonheid geeft

Bianca

Sterren verlichten onze zielen

7 mei 2014

een wandeling door het avondpark
sterren verlichten onze zielen
indrukken verstenen in de tijd
jouw handafdruk in mijn hart
garandeert onafscheidelijkheid
het zaad van liefde ontkiemt
bevloeit door regens van hartstocht 
raak jij de kern in mijn blauwe iris
altijd wil ik in je nabijheid zijn
je bent een waaier van zorgzaamheid
die bij brandende pijn verkoeling biedt
de weldoener in mijn bestaan

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

in een krachtige emotie
toon jij jouw schoonheid
ik zie jouw klanken 
die bij mij binnenkomen
voel je muzieknoten
die zingen in mijn hart
ik pluk je genoegen
als zoete aardbeien
jouw eenvoud
wekt mijn aandacht
jouw solidariteitsverklaring
wil ik persoonlijk toe eigenen
in mijn paradijs
de zinderende spanning
in de ongeschreven regels
ontmoeten in dankbaarheid
ik wil je de nacht geven
in een liefdevolle boodschap

Bianca

Overal donkere kanten van duisternis

8 mei 2014

wreedheid tiert welig op deze planeet
overal donkere kanten van duisternis
nevels van negativiteit nemen wij waar
de blauwe distels steken grillig
onnozel volgt de één de ander
als verontreinigd slib in de rivier
wanneer worden deze dolenden wakker
van valse beschuldigingen en onwetendheid
zij vinden blindelings zwarte doelen
en blijven rusten in de winterslaap
meedogenloosheid verhinderd ontwaken
gletsjers met ijs stromen bergafwaarts

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Het verlangen naar het onmogelijke

9 mei 2014

onbereikbaarheid voedde mijn begeerte
ik strekte mijn handen naar je uit
ontdekte diepe sporen en groeven
voelde je pijn in alle hevigheid
een hart verscheurd door hooghartigen
diep gekwetst in de gevoelige ziel
jouw diepten kenden nooit een echo
alleen een leeg verlaten perron
verliefdheid werd als een helse zucht
het verlangen naar het onmogelijke
tot ik jouw schittering gewaar werd
en het meenam in de vriendschap

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Vaar over de golven van hartstocht

9 mei 2014

je stem veroorzaakt bedwelming
een aanmoediging in mijn verlegenheid
in dromen betreed ik intieme dalen
ik peddel in een roeiboot 
vaar over de golven van hartstocht
sensueel kijk jij mij in de ogen
vragen om ontdekking van elkaar
in de hitte van het moment
verrukkelijk is de eerste aanraking
ik voel de sensatie op mijn huid
zintuigen ontbranden door hunkering
met vuurwerk als spektakel

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

als een ketting 
van madeliefjes
ben je gevlochten 
in mijn bruine haren
als pure liefde
bonzend in mijn hart
als een zon
bestraal je me 
met je warmte
pijn smelt weg
je openhartigheid
is als een brief
die ik lees
en absorbeer
in mijn geheugen
je eerlijkheid
een zegen
zonder woorden 
kan ik je verstaan
je voelen
je bent de kleur
in mijn palet
ieder detail 
wil ik van je schilderen
we zijn gelijkgestemd
en ik herken
de engel in jou
uit de ruïnes
van mijn verleden 

Bianca

Voorbijgaande fragmenten van beelden

10 mei 2014

het uitzichtpunt is door liefde bereikt
voor me uitgestrekt een veld met wilde bloemen
zielsgelukkig vlij ik me naast je
jouw zachte lichaam tegen de mijne
wij groeiden door ervaringen en voelen
voorbijgaande fragmenten van beelden
de bekoring van afstand nemen
magnetisch het aantrekken en afstoten
tranen van geluk druppelen op jouw lijf
als ik jou plechtig beloof
onwankelbaar aan jouw zijde te staan

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

de tijd vergeet niet
soms schreeuw ik om je
het verdriet komt binnen
de wolken donkergrijs
het lentekleed ver te zoeken
heldere kleuren vervagen 
in herinneringen van toen
tranen druppelen naar beneden
wie kan mijn wonden verbinden
jij kende me als geen ander
ik loop in de plensende regen
de wind waait met harde rukken
en ik verlang naar het verleden
naar de tijd dat ik het kind
en jij mijn moeder was

Bianca

Vermengd met de vreugde en het verdriet

11 mei 2014

stilte verbergt zich achter woorden
mijn houvast ben ik kwijtgeraakt
de trouwe tranen lekken weg
vermengd met de vreugde en het verdriet
een gevoel van hartverscheurende messen
steken gaten in mijn hart
pijn komt in onvoorspellende wolken
zij vloeien rijkelijk naar beneden
desondanks blijft hoop branden
als een lichtje van geloven
jouw vlam koester ik altijd
en geef hem door met liefde

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

vurig klateren vonken
uit de bron van hartstocht
spetters van goud
verwerpen de duisternis
voedsel voor het lichaam
niet te weerstaan
passievolle momenten
in de hitte van de nacht
pijn verdwijnt
en ik voel je ademen
tegen mijn borsten 
en hou je stevig vast
streel je met mijn handen
in een zee van licht
kom maar lief
voel je geborgen

Bianca

Mijn hand reikt naar jouw diepten

12 mei 2014

er zijn dagen dat de leegte hamert
als mokerslagen in mijn hoofd
dat herinnering het wint van hunkeren
het besprenkelt me met melancholie
deze prachtige bloem zal tijdloos zijn
het verfijnt mijn gevoel met blijheid
mijn hand reikt naar jouw diepten
onderhuids voel ik het tintelen
zenuwen vertalen uiteinden van de ziel
je heelt de scheuren in mijn bast
dat gaat gepaard met innig genot
je tilt me op naar het paradijs

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

bewegen in de schaduwen
in het donker van de nacht
gedachten die overspoelen
in een kring van angst
omringt met de dofheid
in vlagen van vragen
rafels van duister
vangen je in gevangenschap
een gevaarlijke plaats
om vrijuit te ademen
gejaagd door een wervelwind
zonder rust in denken
vingers klemmen je keel dicht
ruwe randen schaven
open plekken op je huid

Bianca

Onverwacht verlangen roept

13 mei 2014

de dag vangt aan met liefdeskoorts
blauwe luchten vullen zich met warmte
telkens klinkt een sprankelende stem
de azalea pronkt met kleuren
hier beweegt de droom in realiteit
als een verrassing van de wereld
onverwacht verlangen roept
in een atmosfeer van een glimlach
affectie vindt hier een houvast
in een mysterieuze mist van denken
gronden van eenzaamheid verdwijnen
jij tintelt me wakker uit de leegte

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ik verberg me
achter schilden 
van hartzeer
ik verstop me
in een cocon
kruip weg
in mijn schelp
trek me terug
achter muren
om niet te voelen
te ervaren
maar breek
en tranen vloeien
door het cement
in de grijze ruimte
door pijn heen
het verdriet
mag stromen
in een beek 
van leed
waar het steekt
ik weer ondervind
en weer een beetje
dichter bij mezelf
mag komen

Bianca

Ik proef van het nieuwe ochtendgloren

14  mei 2014

spijt van vroege jaren doordrenkt me
als een plaag in mijn wezen
het verleden heeft een strenge hand
littekens scheuren door mijn ziel
daarom loert zwaarmoedigheid
berouw komt na de daden
een andere maan verlicht mijn nachten
mijn hart zat vol met zelfverwijt
niemand zag het stromende bloed
maar jij bracht mij tot inkeer
ik proef van het nieuwe ochtendgloren
op een ark van genoegen

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Mijn hart sterft iedere avond

15 mei 2014

mijn hart sterft iedere avond
niets ontziend voel ik de pijn
de nachtmerrie vergezelt mijn denken
genadeloos slaat het toe in de nacht
lavendelgeur verdwijnt in de krochten
wreed is de werkelijkheid
gisteren mengt zich in mijn zoete lucht
herinneringen boren zich in mijn ziel
als vloeken vanuit een andere wereld
barbaars het spijkerharde leed
ik prevel woordjes tegen het onbekende
en tranen rollen over mijn wangen

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

onverwacht en zacht
is de sensatie
die je teweeg brengt
mijn hoofd
wil heel graag
naar mijn hart luisteren
en liefhebben
in de zaligheid
vanuit de kooi
zie ik de spleten
van het licht
de opening
heel dichtbij
zuchten stromen
en onverholen
wil ik je vasthouden
omarmen en troosten
zodat je verdriet 
minder wordt
het liefst
wil ik je verlossen 
van de pijn
en de tranen teder
wegvegen van je wang

Bianca

Haar ogen keert ze naar het licht

16 mei 2014

onbereikbaar door het onbegrip
stilzwijgend is het leed
opgedroogde aarde vertoont barsten 
daardoorheen vertoont zich de bloem
onverwachte zon doen haar opleven
haar ogen keert ze naar het licht
dat schijnt zonder iets te vragen 
onbaatzuchtig schenkt zij liefde
het duister zal haar nooit inhalen
zij zingt recht uit haar hart
open wonden heelt zij beslist
en draagt zorg voor de liefkozing

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

geroepen door jouw stem
kun je mijn geest voeden
ik componeer een geweldig stuk
schilder het op een wit doek
met geduld en in detail
jij zorgt voor de vreugde
mijn toekomst beweegt
in kracht van woorden
de lentewind is zacht
ik zie jouw schoonheid
mijn vingers strelen je foto
en de lach op je gelaat
laat me heel even trillen
deze zomerse middag
stop ik in een lijstje
en de hemel kleurt licht
op mijn tevreden plein

Bianca

Droefenis golft op de oceaan

17 mei 2014

oude zielen beleven melancholie
zwaarmoedigheid daalt neer op de straat
op andere gronden is hun huis gebouwd
de fundamenten sterk en stevig
verdriet slaat soms toe in stilte
spreekt de taal van intense pijn
die wortels heeft in vervlogen dagen
gouden tranen glinsteren heilig
wellen op vanuit ongekende diepten
droefenis golft op de oceaan
wij zijn drenkelingen in het tijdloze
weemoed klinkt in de eeuwigheid

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Voorbij alle heuvels van pijn

18 mei 2014

ik riep je in de donkere uren
van de intense eenzaamheid
mijn zintuigen zochten jouw diepte
in de momenten van herstel
torens van hoop rezen op in dit woud
ik zag de wijzers van de klok bewegen
een nieuw refrein klonk precies op tijd
ik voelde de tranen in mijn huis
gevoel trotseert iedere stenen muur
de kamers van mijn ziel tonen weer licht
tederheid schonk nieuwe zonnestralen
voorbij alle heuvels van pijn

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

als de stenen 
op je maag
koud aanvoelen
de macht 
willen uitoefenen
zwarte schaduwen
donkere kringen 
veroorzaken
muren op je afkomen
spelen met je licht
als een antwoord
niet voor handen ligt
als pijl en boog
de speren afschieten
in je hart
is de roos
aan het bloeden 
en de dauw
toont het verdriet 

Bianca

Zij zingt met een zuivere stem

19 mei 2014

wij zijn geen machines zonder gedachten
maar mensen van vlees en bloed
in staat om lief te hebben en te huilen
er zullen golven zijn van tegenslag
maar wij huisvesten een engel
zij zingt met een zuivere stem
en zal nooit je emoties ontkennen
haar gezicht straalt sereniteit
in een oogwenk veegt zij bittere tranen weg
en beschermt me onder haar vleugels
onbaatzuchtigheid siert haar wezen
zij leest met aandacht mijn ervaringen

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

de hunkering
gedragen 
in de golven
de liefkozing
een openbaring
op de blote huid
honingzoet
de kussen
een sensatie 
op mijn lippen
een huivering
bevend
door mijn lijf
de indruk 
verpletterend
langzaam
en teder
streel je
het getergde
naakte lichaam
diep in mij 
een storm 
die raast
emoties 
op drift
zij bereiken
de bliksem
die siddert 
in mijn zijn

Bianca

Ik waan mij in het paradijs

20 mei 2014

gevoel wordt geboren in het ongrijpbare
ik tast voorzichtig naar het onbekende
hemels elixer bruist door mijn aderen
ik waan mij in het paradijs
paden van verlangen lokken me
hoe kan ik het mijn hart ontzeggen
geen dam kan de liefdesstroom stoppen
dijken overstromen door de passie
het intieme uit zich in siddering
golven genot overspoelen mijn lijf
hartstocht vloeit als rode lava
in gebarentaal van onvoorwaardelijke liefde

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

weiden vol met klaprozen
ik huppel door het veld
zonder verwachtingen
van andere mensen
alleen op mezelf
omarm ik de natuur
mijn gestalte straalt
in straten van hoop
de zon stilt gedachten
dromen vallen in je schoot
een glimlach op je gelaat
je zweeft in een andere wereld
en beleeft de muziek
van ultieme vrijheid

Bianca

Neem me mee op jouw reis

21 mei 2014

ik werp mij in volledige overgave
het pad omfloerst met mysterie
het zwarte van de oceaan verdwijnt
stil vraag ik om je goedkeuring
gedroomde verstekeling der driften
neem me mee op jouw reis
al kan ik alleen maar naar je kijken
in mijn eigen kristallen bol
ik stap over de randen van mijn verbeelding
en mijn fantasie is grenzeloos
woorden gunnen jou slechts een glimp
van de droombeelden in mijn wereld

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

De aarde vraagt om duizendschonen

22 mei 2014

schapenwolkjes hangen boven weiden
in de witte watten zie ik jou
ik heb je altijd al gekend
en teruggevonden in gedachten
wij volgden de wegen van herinnering
mijn stem van binnen roept jouw naam
de echo vult mijn hart met seringen
je ogen zijn diep korenbloemblauw
achter het zomermeer roepen ze mij
de aarde vraagt om duizendschonen
zij schenken slechts en eisen niets
een melodie gevuld met harmonie

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

voorzichtig zette je je eerste stapjes
met vallen en opstaan, maar het lukte
steeds een beetje meer mijn hand loslaten
de peuterspeelzaal en de basisschool
de Havo en nu de studie SPH in Groningen 
en het gaat heel goed allemaal
nu vliegt het vogeltje uit haar kooitje
en mama is zo ontzettend trots op jou
je bent een verstandige prachtige vrouw
gelukkig ga je heel dicht bij me wonen
het zal prima met je gaan
en is er verdriet en tegenslag
zal ik zoals altijd beschermend
mijn vleugels om je heenslaan 
en je troosten met mijn liefde

Bianca

Schrijf jouw naam in mijn zielskern

23 mei 2014

ondoorgrondelijk is de levensweg
met betonnen palen en obstakels
een stafkaart is niet voorhanden
soms verdwaal je in het bos
wil jij me helpen op de kruispunten
zoeken naar de oplossingen
ontferm je over mijn naakte zijn
onthaal me in je weilanden
voluit genieten tussen de boterbloemen
het ontmantelen van het diepe lijden
schrijf jouw naam in mijn zielskern
en zweef tussen de liefde en de zon

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Ik herkende fragmenten uit het verleden

23 mei 2014

ik herkende fragmenten uit het verleden
beeld voor beeld kwamen ze op mijn netvlies
samen doorkruisten we onontgonnen oorden
de wolven huilden in de nacht
verdriet trok rode sporen in de sneeuw
we vochten voor ons lijfsbehoud
hielden van elkaar op de wilde toendra
maar dagen werden doorspekt met bloed
de ruwe hand van de wereld scheidde ons
ik gaf mijn leven op voor jou
littekens vormen nu herkenningspunten
en vlammen schroeien in de pijn

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Achter verre bergen wacht iets nieuws

24 mei 2014

zij lopen blindelings achter elkaar aan
twee silhouetten als een eenheid
trommels van bevrijding klinken
zij roffelen in een opzwepend ritme
er wordt een nieuw levensdraaiboek geschreven
de inkt druppelt in verwondering
mensen dienen wreedheid te begraven
in de zwarte grond van de aarde
achter verre bergen wacht iets nieuws
een prachtige zonsopkomst zal verschijnen
tranenrivieren drogen op in die tijd
en er wacht een nieuwe morgen

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Ontvouw ik mijn allermooiste vleugels

25 mei 2014

ik ontwaar een schuilplaats in de schemering
een onverwachte plaats om te kunnen huilen
jouw troostende armen breken mijn val
nemen weg het gedragen masker
de naakte ziel hult zich enkel in vreugde
jouw goedheid ontroert me tot tranen toe
een smid die lijden weet om te smelten
ik werp alle boeien van me af
kettingen van het verleden breken los
niet langer meer een gevangene van slaafsheid
ontvouw ik mijn allermooiste vleugels
en vlieg de vrijheid tegemoet

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Ik zal je leiden naar de liefde

26 mei 2014

dit park ademt hunkering en heimwee
de oevers van mijn ogen staan vol water
laat mijn zon maar jouw tranen opdrogen
ik wil niet dat je van streek raakt
geef je zware last maar, ik neem hem
ik zal je leiden naar de liefde
het witte en schone vreugdespaleis
waar je kennis maakt met schoonheid
en eindelijk alle pijnen oplossen
gedrenkt in de druppels van verlossing
een omhelzing aan het kalme water
waar jij bloeit in de kracht van mijn spiegel

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Diep geraakt door dat kleine sprankje hoop

27 mei 2014

een vuur schuilt achter gedwongen ingetogenheid
onder toeziend oog van herkenning
langs de flanken van het leven stormt het
het verleden is nimmer vrij van denken
ik verbijt mijn verdriet achter schuttingen
vergane glorie schuilt achter een regengordijn
nieuwe lichten doemen op aan de einder
diep geraakt door dat kleine sprankje hoop
het hart is gescheurd, lijdt en het brandt
maar jouw zachtheid en mededogen is een medicijn
samen dromen wij ons een meertje
waar de natuur een vredestichter is

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

geboren in een rivier van liefde
gekust door een avontuurlijke reis
ben jij een ster tussen de menigte
de moeite waard om getroost te worden
zo wonderschoon in je uitstraling
je mag huilen en voelen
verberg je alsjeblieft niet voor mij
ik zie jouw gebroken hart
de opofferingen die je doet
praat maar over je pijn
en laat je ogen glinsteren
vertrouw op het licht dat schijnt
hou vast aan je dromen
en de toekomst zal voor je openliggen

Bianca

In al het verdriet zag ik schoonheid

28 mei 2014

in al het verdriet zag ik schoonheid
de rukwinden van het leven verhelderden
de fascinatie zit in kleine dingen
het ontwapenende van een kinderlach
een roze pioenroos die ontluikt
kinderen en bloemen raken mijn zielsmembraan 
de onschuld geeft verlichting
bleke lippen kleuren weer naar rood
zien warmte in een kapel van liefde
een schuilplek tijdens hevig noodweer 
ik ontwaak in mijn bewustzijn

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

De liefde gegrondvest in onze harten

28 mei 2014

woeste wateren laat ik achter me
in de golven van teleurstelling
jouw ogen zijn als lichtbakens
die me door de dagen heen leiden
ik waak over dit tere viooltje
en het gekerm sterft langzaam weg
onze echo weergalmt over het levensravijn
de liefde gegrondvest in onze harten
we drijven op de rivier van troost
verwachtingen dienen soms bijgestuurd te worden
omdat wij niet alles in de hand hebben
samen vangen we de somberheid op
onze akker zal eeuwig vruchtbaar zijn
de inwendige vlam zal oneindig branden

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Op de vijvers van reflectie

29 mei 2014

open verbindingen liggen er voor het oprapen
omdat wij uiteindelijk allemaal één zijn
de bundeling van de mensheid
dromers van vrede dienen ons allen
het is een samenkoppeling van een dans
een ontwikkeling van communicatie
de schakels van samenwerking
in alle vrijheid kun je de poort openen
de wereld koesteren in vervlechting
ieder mens is een wonderbaarlijke flits van vuur
als een droom voor eeuwig geleefd
benader alles met een passionele kus
op de vijvers van reflectie

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

En jij weerkaatst je liefde in mijn spiegel

29 mei 2014

ik droom een weiland in de nazomer
en aanschouw het goud van zonnebloemen
vlinders dansen boven de madeliefjes
onze fantasie heeft zonneglans
een onbeperkt potentieel van licht
dit seizoen brengt weer vreugde
de waterval van het leven is er aangenaam
het is er heilig in jouw gezelschap
woorden trillen door in mijn hart
in jouw bibliotheek wil ik vertoeven
inzicht en emotie smelten samen in jou
en jij weerkaatst je liefde in mijn spiegel

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

En dans met je in een belofte

30 mei 2014

voelsprieten van de ziel ontwikkelen zich
ik hoor jouw lied in mijn gedachten
tamboerijnen roffelen nieuwe melodieën
ik geef een plek van schoonheid vrij
waar ik jouw emoties zal beschermen
ik zal je dragen in de stormen
mijn parel van liefde zal je helen
vang de muziek van mijn geest
hoor hoe mijn gevoel in de wind ruist
ik verlicht jouw diepste pijn
vervang de grijze torens voor prieeltjes
en dans met je in een belofte

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Als een schitterende regenboog in je hart

31 mei 2014

zonder belemmering dirigeer ik krachtstromen
als een schitterende regenboog in je hart
gouden vogels fluiten daar vreugdevol
gieten de vrede in mijn zijn
achtergebleven lijden vormt nog tranen
onder de gouden mantel van pijn
het primitieve van deze wereld sloeg gaten
ver voorbij menselijke grenzen
liefdevol fluister ik over onze afkomst
en sla mijn armen om je heen
een moment dat het universum glimlacht
wolken omkringen onze energie

Gerhard en Bianca

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx