'
licht zwevend boven verandering
wijzig ik deze zonnige herfstdag
verzamel moed in patronen
te doorbreken in nieuwe print
vang de woorden in wegen
die op een kruispunt hangen
kiezen voor een bepaalde richting
het zoekend oog ontvouwt zich
mijn hart volgt het juiste gevoel
waarbij het afscheid nemen
er onherroepelijk bij hoort
ik loop heel stevig door
maar ook bewust van
en voetstappen zullen vinden
Bianca
oktober betovert ons door oranje tinten
lampionnetjes vertonen kleur door het groen
mistige herfstzon verlicht deze oude gronden
contouren wandelen langs schaduwbomen
dragen tranen mee van nooit vergeten dagen
gevoelens zo liefdevol en vol optimisme
ik volg je blik die zoekt naar vernieuwing
nooit verlies ik mijn moed naast jou
en voel hoe je zielskracht zekerheid etst
samen zullen we doorgaan met werken aan herstel
en het donkere verjagen met innerlijk licht
onbegaanbare wegen uitwissen met blauwe inkt
wit licht doemt op als dromen levend worden
een open toekomst oneindig rijk en mooi
jij draagt een gouden sleutel rond je nek
ontsluit de deuren die eerst gesloten waren
leef niet langer op de automatische piloot
tijd dendert door en heeft geen mededogen
deze wereld van het tijdelijke is erg ruw
harde stormen zullen onstuimig regenen
maar het gezang van nachtegalen sterft niet
hoor het leven vanuit het diepst van je hart
laat jouw trommel van hoop overal klinken
als een roffel met liefde in weerkaatsing
verborgen sterren
schijnen helder
onder de zwarte hemel
waar licht straalt
de nacht
neemt je mee
naar verre oorden
in je fantasie
met overtuiging
geef je jouw liefde
aan mij met passie
en ingehouden hunkering
golven van de zee
laten schuimkoppen zien
en overspoelen me
mijn pijn drijft weg
Bianca
de schaduw gelouterd
tragisch de donkere vormen
in het gebied van duisternis
schimmen dansen in het bos
in de zwarte plek uit de zon
een mond die vergeet te lachen
de angst en benauwdheid is terecht
beelden loslaten op het herfsttapijt
de pijn bereiken en voorzichtig aanraken
op die verborgen plaats in je hart
het leed mag nu wel sterven gaan
en het verdriet kan altijd wat zachter
Bianca
kille wind waait boven gedroomde landen
harde dorre grond laat zijn barsten zien
maar de ziel maalt niet om oppervlakkigheden
deze tempel is open en zuiver om jou te ontvangen
iedere druppel verdriet zal ik opvangen
in de kelken van mijn witte herfstanemoon
je vermoeide lichaam wil ik opfrissen
met de dauw van ontluikende liefdesdruppels
liefdesgeluk vertalen in oneindige streling
heel ver voorbij alle dimensies van tijdgeest
in de domeinen van genezing en mededogen
waar zichtbare kleuren de kunsten uitdagen
steel niet mijn dromen
laat me leven in een tijd
ver weg van de werkelijkheid
het is hier stil en vredig
ik zie je prachtige uitstraling
die strooit met de liefde
je ogen treffen in een seconde
de kern van mijn gevoelig hart
ik streel de lijnen in je gezicht
je geur maakt me sprakeloos
kom in dit schip van helen
dan delen we samen de pijn
Bianca
ik draag je door de korenvelden van weleer
gouden halmen ritselen door de eeuwen heen
samen zochten onze zielen nieuwe paden
rode rozen klimmen langs de rozenboog
zacht lichtgroen gras vormt een tapijt in tijd
gakkende ganzen trekken over ons heen
natuur weerkaatst het levenslicht in alle richtingen
ongezegd hoor ik je woorden spreken
als een vlag van zijde omhul je mijn pijn
jouw handen strelen mijn altaar van verdriet
en je ogen leiden me naar een onvergankelijke tuin
waar een explosie van bloemen op ons wacht
Bianca & Gerhard
je begrijpt me niet
ik ben anders
jij voelt niet
mijn gedachten
mijn emoties
de pijn
het gevecht
de strijd
of ik het wel
goed doe
ik ervaar anders
maak mijn keuzes
heel bewust
op mijn manier
ik hoor niet
bij de rest
eenzaam ja
soms wel
maar ik vind
wel mijn weg
Bianca
het is een lange reis van angst naar geluk
onweer bliksemt langs het kronkelig voetpad
het verleden loert onderweg als een struikrover
ik struikel over de stenen op de donkere weg
wil jij mijn eenzame route verlichten
mijn toekomst lezen in de vlammen
als een flakkerend vuur op de berg van hoop
de toppen bereiken in de taal van begrip
onder gele boomkruinen elkaar liefkozen
twee kloppende harten die samen zien
het diepste geven via de blik van ogen
waar leed vervaagt onder de liefdesdeken
Bianca & Gerhard
wil je het kloppen bewaren
voor het bonzen in mijn hart
kun je me met herfst bedekken
in het gouden licht van oktober
waar piramiden in drie hoeken
richting de blauwe hemel wijzen
mag ik de schittering zien
van de liefde in jouw ogen
wil je korrels rust verspreiden
in de kale takken van mijn berk
en mijn witte stam omarmen
om te aarden in de warmte
in het torenkamertje van mijn kasteel
mag jij me bitterzoete golven geven
van jouw intieme geestvervoering
Bianca
in mijn donkerste nacht zie ik een lichtje
een prachtig schepsel schiet pijlen in mijn hart
ineens komen vele herinneringen boven
in luttele seconden vliegen eeuwen voorbij
waarheid stroomt door iedere gedachte
druppels onsterfelijkheid passeren de revue
ik droom een omhelzing in de herfstwind
en maak me los uit de zomer van illusies
oktoberzon beschijnt lang vergeten plaatsen
die verborgen zaten in onderaardse gangen
de middag gaat pas leven met jou naast me
jij vlecht mijn grijze luchten weer stralend blauw
Bianca & Gerhard
een ansichtkaart vol vragen
de apen en beren in mijn hoofd
kunnen de zorgen ook vervagen
ik wil graag aangenaam verdoofd
de vrede zacht horen ruisen
in de geluiden van mijn ziel
de angsten willen vermijden
in het verkrampen van mijn spieren
het lichaam willen ontspannen
onder de massage van jouw handen
wolken rust willen omarmen
in de muziek van pianoklanken
die horen wat ik ontzettend graag wil
Bianca
ik begeer je in de zoom van berkenbossen
in de hartstochtelijke richels van herfstmanoeuvres
kietel je verlangen met ondeugende ogen
streel sensueel de contouren van je ronde lijnen
vang je diepte op met intense gewaarwording
jouw geur van vanille snuif ik gretig binnen
één middag herbergt duizend gevoelens
ik volg de draden van de liefdesverbinding
ragfijne zenuwen tasten elkaars hitte af
smelten samen in een wonderbaarlijk web
romantiek verweeft zich met passievol genot
in een vervlechting waar tijd en pijn niet bestaat
Bianca & Gerhard
er zijn nog steeds donkertes op deze aarde
zwarte nerven vloeien door mijn aderen
het witte en zuivere wint echter terrein
in creativiteit die speelt met omstandigheden
zoals een mosplantje dat op de rots groeit
zijn er mogelijkheden dromen te verwezenlijken
buig net als het riet mee als er storm is
kleur de hemel blauw als het grauw is
de zon schijnt vrijuit voor iedereen
verf het met je penseel een beetje rozer
verwijder zwarte keien van het verlichte pad
en laat je pen schrijven langs de schaduwen
Bianca & Gerhard
laat je accenten in het volle licht staan
leer de zinnen in het leven te omarmen
jouw vallei hoeft niet droog te staan
bereik de plaats waar sterren staan
ze schijnen het mooist in de nacht
omring je met de hemelsblauwe bloemen
verwijder het slakkenhuis van pijnlijk verleden
zing je hoogste lied in het schijnsel van de maan
laat de rijpe vruchten aan de bomen groeien
blaas weg het onrustige gevoel en geniet
stap vastberaden in de wereld van ontvangen
signeer de reis rood met jouw eigen naam
en blijf steeds je tranen omhelzen en accepteer
laat je leiden door de sporen van de liefde
Bianca
in het mistige park ontluikt de herfstdag
flarden met nevels vullen mijn hart
een zwaan vertaalt in stilte de berusting
het lichaam speelt met de blik op de toekomst
de buitenwereld staat klaar met vooroordelen
zonnestralen redden me van zelfbeklag
er is een lieftallig wezen dat inzicht heeft
een deel van mij kan teleurstelling doorgronden
door eigen ervaring met het fysieke voertuig
aan jouw zijde ademt het begrip vloeiend
zwijgend warm ik me aan jouw vuur
en observeer de mogelijkheden die ontmoeten
Bianca & Gerhard
tussen de sentimentele lagen
vraag ik om jouw lucifer
breng me licht in het donker
wakker het vuur in mij aan
laat me branden van genot
sidderen onder jouw handen
geef me de sprankeling van passie
de begeerte in mijn huis is aanwezig
ik zoek de vlammende vlokjes warmte
de levenskracht moet door het lijf vloeien
in de donkere hoekjes van mijn denken
streef ik naar de stralen van de zon
zal ik de troost en begrip wel vinden
de houvast in de druppels van de inkt
Bianca
klanken van de piano wekken het verleden
de tonen raken de snaren van gevoel
verdriet maakt zich los uit oude steegjes
zien de veranderingen in het daglicht
gele zonnestralen beschijnen verval
spreken de boekdelen in transformatie
tranen rollen langs nieuwe grasperken
vervagen het denken in zinnen van pijn
jouw weemoed omhelst mijn hunkering
geestkracht doorschemert mijn donkere kamer
hoop versterkt in jouw oorspronkelijke trilling
grenzen verkennen weer nieuwe mogelijkheden
Bianca & Gerhard
wil je beantwoorden aan de omgeving
je in bochten wringen voor een ander
of kun en wil je jezelf zijn in je huis
je eigen paden fier bewandelen
jij weet de weg uit het pikkedonker
alleen, maar met helpende handen
die reiken naar jouw mooie liefdeslicht
wijsheid heeft een beetje tijd nodig
als een vlinder laat je je lamp schijnen
met het vertrouwen in de betovering
laat de cocon voor wat het was
en dartel dankbaar de vrijheid tegemoet
Bianca
nevelgras in oktober ademt verleden
verdriet richt zich op in paddenstoelen
dit seizoen draagt nog steeds de tranen
huilende pijn transporteert de liefde
herfst schildert raakvlakken voor dromen
donker ontmoet licht in stille kracht
ik raap een vergeeld blad op en ween
jouw zonnestralen verkruimelen cirkels van rouw
toveren de glimlach van het kind terug
onvergetelijk zijn de herinneringen in koestering
ik snuif de geur op van rozen uit mijn jeugd
zij vertellen van het aroma van geluk
Bianca & Gerhard
ik ben een meer dat jouw maan weerspiegelt
jouw gezicht altijd meegenomen in de tijd
hier pronkt jouw standbeeld in mijn ziel
je bronzen vormen gegoten in mijn gedachten
iedere dag verjaagt jouw portret de duisternis
jouw groene gazon maakt mij gelukkig
ik heb zo lang naar je voetsporen gezocht
smaragden ogen achtervolgen mij in de nacht
muren van jade beschermen ons samenzijn
veilig tast ik naar jouw kralen van aanwezigheid
in die vesting van warmte word ik wedergeboren
gouden zaadjes ontkiemen de levensmoed
Bianca & Gerhard
ik zal je begeleiden met kleuren
je troosten met de regenboog
zichtbaar voor je aanwezig zijn
als je het even niet ziet
streel even je porseleinen pijn
je bent heel erg breekbaar
en kwetsbaar in gevoel
ik ben er altijd voor je
de tranen van je roos
zullen weer opdrogen
ik leid je naar het licht
kijk naar de hoop in mijn ogen
en verdwaal met mij
in de vlucht van veiligheid
Bianca
niemand is alleen er zijn altijd bruggen
regendruppels die hetzelfde als jij ervaren
blijf niet ronddolen in troosteloze gewelven
kom los uit het vlechtwerk van eenzaamheid
vogels zingen samen zoals het hoort te zijn
vliegen mee op de stroming van de wind
wis je ijzige winterdag met bloemengedachten
schaduwen leren je een ander te begrijpen
achter dorre struiken glinstert een zonnevijver
de fontein bruist met druppels vertrouwen
liefde valt niet af te dwingen maar komt vrijelijk
als het hart genegenheid ontmoet in reflectie
Bianca & Gerhard
hoor je
de stem
van de stilte
ik roep
jouw naam
in het donker
voel je
de pijn
van het verleden
kom maar
ik hou jou
nu even vast
Bianca
ik struikel ten aanzien van gezonden
zij beoordelen mij met hun scherpe arendsblik
en bestempelen onmacht als luiheid
deze hoedanigheid lijkt van de buitenkant intact
het lijkt een vloek die het lichaam tergt
mijn emaille beschermlaag oxideert van binnen
de houdbaarheidsdatum is niet gegarandeerd
scherpe gele snavels pikken in de kwetsbare laag
pijnlijkheid strekt zich uit over zenuwbanen
ik trek me terug in het binnenste van bewustzijn
daar waar het blauwe vonkje levenskracht gloeit
en luister naar de parels van de wereld
Bianca & Gerhard
een regenboog van eenzaamheid
valt op de kurkdroge aarde
eenzijdig kleuren de bogen
glansloos zijn de spiegels
krachteloos in weerkaatsing
vlakken bewondering roepen op
verder om zich heen te kijken
aangetast de oude verflagen
die afbladderen van de ondergrond
nieuwe schakeringen op de onderlaag
die de open ruimte doorgronden
in levendige ogen die vinden
de geplaveide weg naar haarzelf
Bianca
lieverd, waar ben je
ik zoek je
in de uiteinden
van mijn ziel
kan je niet vinden
reik naar je handen
tast in het niets
het is donker
zie je niet
ik probeer te verbinden
zend je mijn kracht
gedachten pogen te vangen
een glimp te grijpen
van jouw kwetsbaar persoon
lieverd, waar ben je
Bianca
in gedachten zit ik met jou op de liefdesoever
onze bomen dragen de groei van jaarringen
als witte berken in een ongerept bergwoud
wil je me beherfsten met je gele bladeren
beminnen op het zachte dauwnatte mos
in een paradijs waar jouw lippen de mijne vinden
tussen de rozen mogen genieten van je zoetheid
sidderen in een zee van zwoele hartstocht
duisternis heeft geen vat op lichtgroene weiden
liefde stroomt als wildernis in onze rivier
die woest zijn weg zoekt onder nieuwe luchten
wij bewegen mee in zoetgevooisde dampen
Bianca & Gerhard
ik wil je blindelings vertrouwen
bouwen op de rotsblokken
van je stalen onderstel
mijn irissen laten dansen
in de cirkels van mijn ogen
lange wandelingen bekrachtigen
in de kasteeltuin van mijn hart
zingen langs de gele lanen
in statige rijen met bomen
inspiratie opdoen in de bloemen
van jouw intieme fluistergewelven
neem me mee naar fantasieland
in een salsa van beweging
en toon me liefdevol je blad zijden
Bianca
hoop wordt gedragen met gevoelige handen
goddelijkheid wil lijden met alles omvatten
ik vang een herinnering op boven ochtendgras
bomen huilen hun bladeren in leegte
gevoel gebruikt geen misleidende omwegen
ellende verwaait in sloten met groene kroos
dwars door alle donkere lagen schijnt jouw licht
jij geeft de betekenis van liefde kracht
je kunt blindelings vertrouwen op mededogen
mijn trouw verdwijnt nooit uit jouw aarde
het is stevig verankerd als een natuurwet
en jouw zon verdiept in mijn gedachten
Bianca & Gerhard
Ich möchte Ihnen blind vertrauen
bauen auf den Felsen
von Ihrem Stahlbasis
lassen Sie meine Iris tanzen
in den Kreisen der Augen
lange Spaziergänge zu ratifizieren
in der Burg von meinem Herzen
singen die gelben Bahnen
in stattlichen Baumreihen
Suche Inspiration in den Blumen
von Ihrem intimen Flüstern Gewölbe
nehmen Sie mich in Fantasy-Land
in einem Salsa-Bewegung
und zeigen Sie mir Ihre liebevolle Blattseiten
handen slijpen zielepijn
strelend door het haar
realiteit dondert bliksem
praten met klauwen
geweren schieten kogels
lijfelijk en voelbaar
mensen vluchten weg
breken op de zorgen
rennen uit ellende
wolven laten tanden zien
muren in het donker
vleugels willen dragen
veilig in de liefde
Bianca
ik aanschouw jouw plein en zoek de rozen
zij schilderen liefde in een overwinning
vertalen een band die voorbij de dood reikt
roepen sterk de stem van het verleden op
hun geur wekt verlangen naar intimiteit
tijd keert terug in de open ruimte
ik strijk het vocht van eeuwen van je wangen
hunker naar de stilte in je immense pijn
je weer behagen op de kade van hoop
bewondering danst in nieuwe dromen
de echo van herkenning galmt door de herfst
in een verlangen naar antwoorden in omstrengeling
Bianca & Gerhard
ik herken jouw naam in de bast van de beuk
mijn zwiepende takken willen je omhelzen
je donkerbruine herfstdagen lichter kleuren
verdrietige ogen openen in een laaiend vuur
dromenland toveren onder gele kruinen
je bescherming geven in een land van afscheid nemen
net als kinderen die samen beukennootjes zoeken
ik wil met je rennen in het woud van rust
avonden vullen met verwezenlijking van liefde
de betekenis zien van onuitgesproken gedachten
mijn ziel naakt in jouw handen leggen
jouw muziek in de blauwdruk van mijn hemel vangen
Bianca & Gerhard
er is een teken van geluk
in het geven van de liefde
je kunt veel bereiken
als je het hoopvolle ziet
je dromen verwezenlijken
naast mij in de zon staan
in woorden van vriendschap
de wonden helen
in de stilte van tijd
dans in de bevestiging
van blijven geloven
dat verlangen grenzeloos is
Bianca
je stem is een baken in woelige golven
een vuurtoren van licht over donkere zee
deze klank is afkomstig van andere werelden
jouw stem komt tot recht in iedere voetstap
als een fluistering in een tuin van herkenning
waar rozen geuren in wolken van herinnering
kom lief draag mij tot voorbij de grijsheid
waar regenbogen kleuren in een hemel van genot
jouw geluid bevat het wilde van klavervelden
een bloem die mijn verdriet vrijwillig omarmt
en de doorns ziet die mijn levenslust temperen
mij laat ontwaken in de schoonheid van liefde
Bianca & Gerhard
druppels hemelse droefheid
vloeien uit de bron van pijn
de ziel kan pijnlijk lijden
in een wereld van ellende
gedachten hullen zich stil
in een zwijgende echo
waar onderliggende problemen
woest op hol zijn geslagen
hulpbehoevend en hongerend
dorstig naar de parels water
ze gaan gebukt onder
geluiden van mitrailleurs
en de kogels treffen mij
diep in de roos van mijn hart
Bianca
gedachten kun je slijpen als een diamant
elke tegenslag kan nieuwe wendingen geven
ervaringen kun je als bloemen rangschikken
in een kruidentuin kun je je onkruid wieden
hoop is als het lied van de nachtegaal
tussen de lijnen kun je glans bewaren
dansen in de droom van verwachtingen
de weg naar kracht op een vredige aarde
liefdeskanalen graven tussen alle volkeren
greppels zoeken het levenslicht na duisternis
wees het water waar verdorde zielen naar snakken
en glinster als een parel in het universum
Bianca & Gerhard
mag ik schuilen
in jouw glans
poets jij mijn dofheid
in de magische extracten
van pure genezing
hoef ik niet te vechten
tegen al het onbegrip
de muren van baksteen
die blind staren
geef je me de wereld
van zonnestralen
voorbij de razende storm
en kan je de lach
op mijn bleke gezicht
weer laten schijnen
Bianca
oud verdriet slaat neer als hagel op straatstenen
de ijzige kou slaat bonzend rond mijn hart
het verborgene kan plotseling toeslaan
als een bliksemschicht in donkere hemel
een melodie of geur kan iets openbreken
ik pak de oude vergeelde fotoalbums uit de doos
dan springt hartzeer als zout in mijn ogen
schrijnende pijn druipt van mijn kelkbladeren
mijn gevoeligheid nevelt boven dorre akkers
herinneringen uit het verleden trekken aan me
ik aanschouw zonnedagen vanuit mijn schaduw
en koester alle momenten die ik had met jou
Bianca & Gerhard
jouw spiegel toont universele en intense warmte
licht zal zich verspreiden in de magie van liefde
er branden welkomstvuren op jouw kust
als een veilige baken sta je dicht bij mij
de geur van hyacinten omhult dit samenzijn
onze dromen schijnen zilverglans in de nacht
de ziel kent geen opgelegde barrières
het is vrij als een vogel op de vlucht
verlangen graaft tunnels van leven naar leven
streelt de kringen in genegenheid van woorden
in jouw haven wil mijn hoop zich aanmeren
in jouw landschap groeien de gewassen
Bianca & Gerhard
zandkorrels schuren langs je lijf
polijsten alle ruwheid van je lagen
betonnen palen langs de zijlijn
die dreigend boven je hoofd vertoeven
je rukt je los en vlucht weg
zij verliezen het symbool van liefde
in ogen met verwijt en bekrompenheid
spanning trilt er heel even door je huis
je eigen weg kiezen in je hart en ziel
andere wegen leiden tot nieuw bewustzijn
uiteindelijk ben jij wel degene die moet bepalen
waar grenzen liggen en overschreden worden
torens vestigen zich in de toekomst
het uitzicht plezierig en met kleur
evenwicht zoekend in de grote oceaan
waar gevoelens hand in hand lopen
Bianca
mijn verborgen wereld ligt open voor jou
diep verlangen ligt aan mijn voeten
ik zwem door jouw tijdloze bewustzijn
naakt, zonder me kwetsbaar te voelen
laat me wandelen in je oorspronkelijkheid
hou me vast als ik dreig te vallen
want mijn schip manoeuvreert tussen zandbanken
jouw haven van hoop laat storm verdwijnen
ongekende zachtheid blinkt in de ogen
vredig slikken dromen alle zorgen weg
jij ontsteekt de liefdesbrand in mijn hart
en mijn haard zal altijd voor je blijven branden
Bianca & Gerhard
ik denk aan je
in donkere nachten
ik voel je
als je me kust
ik ruik je
in het kleurige herfstbos
ik zie je
in dankbare momenten
ik hoor je
in de echo van liefde
ik proef
de glimlach op je lippen
ik droom je
dicht bij mij
Bianca
het ergste is de onzekerheid
niet te weten wat te doen
er is een stem in je hoofd
het wil je iets vertellen
de twijfel spreekt waarheid
je intuïtie klopt wel
na de ontdekking
kun je brokstukken lijmen
het heft in eigen handen nemen
verwachtingen bijstellen
teleurstelling slikken
nieuwe besluiten nemen
stappen ondernemen
naar de nieuwe wegen
Bianca
soms is het leven een uitgestrekte prairie
bomen werpen hun schaduwen in de zon
zand waait in de ogen en laat verdwalen
mijn doolhof roept luid jouw naam
in de verte zie ik jouw gebergte van troost
de horizon speelt met het licht van je ogen
warme wind voert je beeltenis met zich mee
je kwetsbaarheid huilt in mijn armen
voorzichtig voel ik aan je beschadiging
doorzichtig zijn je vleugels van broosheid
het verleden rilt bij iedere aanraking
kom maar bij mij, je bent niet alleen
Bianca & Gerhard
soms zoveel over na te denken
veel bagage mee te sjouwen
rusteloos verlaat ik het zwart
het is kil in de zee van verwarring
mijn lichaam zwemt in de deining
golven ongedurigheid plagen me
blaadjes liefde dwarrelen in het water
mijn bloem zingt van emotie
de stroming neemt me mee
naar een regenboog vol kleuren
er verschijnt warempel een lach
en mijn gezicht begint te stralen
onrust vervaagt naar de achtergrond
ik kan de zielenrust weer vinden
Bianca
nieuwe landschappen verleiden mijn ogen
heuvels vragen om bloeiende bloemen
bespaar me details die pijn opwekken
verdriet ligt verankerd in mijn zwarte aarde
kleine dingen kunnen al tranen veroorzaken
mijn oranje roos draagt de doornen
ik leg hem als teken onder de hemel
emoties overspoelen me met druppels dauw
wil jij de aanraking zijn die beweging brengt
mij vervullen met het wonder van overgave
mag ik mijn lijden delen in je witte paviljoen
waar jij inhoud kan geven aan mijn leegte
Bianca & Gerhard
op de brug van mijn verleden
wacht ik op je zachte maanlicht
in de donkere nacht straal jij je ster
de werkelijkheid is bikkelhard
en de tijd is langzaam weggegleden
nooit heb ik je kunnen vergeten
voel nog het branden van verlangen
en luister naar de echo van het verleden
niemand kan bevatten hoe ik je mis
dit jaargetijde brengt de melancholie
af en toe open ik het gekoesterde boek
en lees heel even door je vergeelde bladzijden
Bianca
ik plaats een zonnewijzer in jouw hart
gouden schaduwen van tijd werp ik achter je
schilder bloemen in voorheen lege straten
kleur het grijs in levendige tinten paars
jouw novembers van vroeger roeren me
zoeken naar die blik van herkenning
dit landschap sterft zonder jouw geur
zoete herinneringen fluisteren in de ruimte
bladeren van de wilg druppelen oude liefde
de nacht fantaseert van innig contact
naakt tegen naakt onder gedroomde kruinen
heilige zonnestralen zijn grijpbaar in jouw spiegel
Bianca & Gerhard
ik probeer je gedachten te vangen
jouw horizon kan de mijne verbreden
de werkelijkheid spreekt van adoratie
mijn wereld kronkelt van geluk
jouw armen geven een gulle glimlach
verlangen vraagt om een avontuurlijke reis
jaagt de nacht naar ongekende passie
ogen dragen licht van bewondering
zonnestralen roepen om zuivere liefde
fluisteren de boodschap van hoop
eeuwig zal ik jou antwoord geven
en jouw kwetsbaarheid bewaken
Bianca
je hebt ogen die smeken om wereldvrede
jouw raam glanst van mooie gedachten
jade voetafdrukken vormen een lichtspoor
vuurvliegjes vliegen langs de donkere paden
kom en betreedt dit land van zachtmoedigheid
stil verberg je het leed van de wereld
als een natgeregend standbeeld in het woud
glimlachen ogen door de tranen van pijn heen
je warme hand geneest dit rillende lijf
dat schreeuwt van onverwerkt verdriet
een uitgerukte bloem ligt op het veld van ongeloof
jouw bevestiging laat wanhoop verdwijnen
Bianca & Gerhard _ met Dawn Break
jouw warmtepijlen boren in geluk
ik ervaar de stilte van je veiligheid
begrijp de behoefte om te troosten
gevoelens zijn een momentopname in tijd
de verrukking van liefde wil ik ervaren
en mijn dromen zal ik nooit opgeven
ik wil de nacht uitleggen in wit satijn
schaduwen achterlaten in het verleden
duisternis wegzingen in een verdrietig lied
wegglijden in de fonkeling van je ogen
waar eenzaamheid huilt over wangen
en leed zich laat sussen in jouw armen
Bianca
onder donkere essen welt verdriet op
rode en gele bladeren druppelen regens van pijn
ik ontwaar jouw naam in de robuuste bast
jouw bruine stam wil graag licht ontvangen
vang mijn troost maar op met je zachte ogen
laat zonnestralen tintelen in je kruin
streel je nerven die zo gevoelig zijn
je wortels mogen aarden in mijn grond
ieder moment samen openbaart diepte
vredesduiven bewegen op onze liefdestakken
bouwen een nest waar de wereld welkom is
en vrijheid een levensbron van geluk
Bianca & Gerhard
in mijn geest vormt zich een vredig landschap
met een melodie die resoneert in je hart
daar verliest het heden haar ruwe rafels
polijst gladheid alle kreukels weg
oorlogsleuzen sterven een roemloze dood
mensen dansen in naam der liefde
talloze zielen zingen boven groene halmen
wonen in het wonder van zonlicht
eeuwen van strijd worden achtergelaten
er is een betoverende nieuwe tijd geboren
zonder woorden voelt men elkaars zachtheid
magische winden waaien in eenheid van verbinding
Bianca & Gerhard
eindelijk kraait het geluid
als gouden haan van de toren
na het eindeloze wachten
woorden stillen leegte
de stilte is aangenaam
gesproken hoeft er niet te worden
ogen tonen het hevige gevoel
de eenzaamheid kust warmte
vlinders dartelen in de herfst
takken maken een diepe buiging
in de omgeving van liefde
en ingekapseld verleden
de muziek speelt zacht
en gedichten schrijven
Bianca
ik wil experimenteren met verbeelding
in een ochtend met reizen in vrijheid
waar verwachtingen openlijk aanbreken
in vragende uitnodigende grijsblauwe ogen
die beantwoorden aan gesproken woorden
waar niemand zich iets aantrekt van tijd
in strelingen die me diep in de kern raken
me tot op het bot toe helend verwarmen
en de begeerte verlangt naar veel meer
om alle pijn en verdriet te vergeten
me onderdompelen in een waaier van genot
en me overgeven aan de sensuele energie
Bianca
jij bent de dirigent van mijn harteklop
het ritme vindt mysterieuze klanken
ik verlies me in je smederij van dromen
fantasie vraagt om koorts van verlangen
merktekens markeren passionele routes
het vuur van zoete honing laait op
jouw horizon slokt grimmige dagen op
en je penseel verft grauwe luchten blauw
mijn emoties zijn veilig in jouw heiligdom
jouw melodie stroomt in liefde en harmonie
diep rakend zijn de stralen van oneindigheid
ik heb je intens lief met heel mijn hart
Bianca & Gerhard
©
Verandering
1 oktober 2014
licht zwevend boven verandering
wijzig ik deze zonnige herfstdag
verzamel moed in patronen
te doorbreken in nieuwe print
vang de woorden in wegen
die op een kruispunt hangen
kiezen voor een bepaalde richting
het zoekend oog ontvouwt zich
mijn hart volgt het juiste gevoel
waarbij het afscheid nemen
er onherroepelijk bij hoort
ik loop heel stevig door
maar ook bewust van
en voetstappen zullen vinden
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Het donkere verjagen
1 oktober 2014
oktober betovert ons door oranje tinten
lampionnetjes vertonen kleur door het groen
mistige herfstzon verlicht deze oude gronden
contouren wandelen langs schaduwbomen
dragen tranen mee van nooit vergeten dagen
gevoelens zo liefdevol en vol optimisme
ik volg je blik die zoekt naar vernieuwing
nooit verlies ik mijn moed naast jou
en voel hoe je zielskracht zekerheid etst
samen zullen we doorgaan met werken aan herstel
en het donkere verjagen met innerlijk licht
onbegaanbare wegen uitwissen met blauwe inkt
Gerhard en Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Trommel van hoop
2 oktober 2014
wit licht doemt op als dromen levend worden
een open toekomst oneindig rijk en mooi
jij draagt een gouden sleutel rond je nek
ontsluit de deuren die eerst gesloten waren
leef niet langer op de automatische piloot
tijd dendert door en heeft geen mededogen
deze wereld van het tijdelijke is erg ruw
harde stormen zullen onstuimig regenen
maar het gezang van nachtegalen sterft niet
hoor het leven vanuit het diepst van je hart
laat jouw trommel van hoop overal klinken
als een roffel met liefde in weerkaatsing
Gerhard en Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Pijn drijft weg
2 oktober 2014
verborgen sterren
schijnen helder
onder de zwarte hemel
waar licht straalt
de nacht
neemt je mee
naar verre oorden
in je fantasie
met overtuiging
geef je jouw liefde
aan mij met passie
en ingehouden hunkering
golven van de zee
laten schuimkoppen zien
en overspoelen me
mijn pijn drijft weg
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Kracht naar geluk
3 oktober 2014
jouw lavendelgeur stijgt boven alles uit
een geluksgevoel bereikt het centrum van mijn ziel
een web van intensiteit verrukt mijn herfst
balsem wrijf jij zacht op de pijnlijke plekken
begrijpt de beschadiging van mijn wezen
tegenslagen bestorm je aan mijn zijde
ik zie en herken je verlichte bron van herkomst
samen lopen we op het pad van het positieve
vertrouwen verzegelt in universele waarborg
het geluid van stilte beweegt door eeuwigheid
reikt ons de essentie van sereniteit aan
herfstwind is onze gebundelde kracht naar geluk
jouw lavendelgeur stijgt boven alles uit
een geluksgevoel bereikt het centrum van mijn ziel
een web van intensiteit verrukt mijn herfst
balsem wrijf jij zacht op de pijnlijke plekken
begrijpt de beschadiging van mijn wezen
tegenslagen bestorm je aan mijn zijde
ik zie en herken je verlichte bron van herkomst
samen lopen we op het pad van het positieve
vertrouwen verzegelt in universele waarborg
het geluid van stilte beweegt door eeuwigheid
reikt ons de essentie van sereniteit aan
herfstwind is onze gebundelde kracht naar geluk
Gerhard en Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Schaduw
4 oktober 2014
de schaduw gelouterd
tragisch de donkere vormen
in het gebied van duisternis
schimmen dansen in het bos
in de zwarte plek uit de zon
een mond die vergeet te lachen
de angst en benauwdheid is terecht
beelden loslaten op het herfsttapijt
de pijn bereiken en voorzichtig aanraken
op die verborgen plaats in je hart
het leed mag nu wel sterven gaan
en het verdriet kan altijd wat zachter
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Open en zuiver
4 oktober 2014
kille wind waait boven gedroomde landen
harde dorre grond laat zijn barsten zien
maar de ziel maalt niet om oppervlakkigheden
deze tempel is open en zuiver om jou te ontvangen
iedere druppel verdriet zal ik opvangen
in de kelken van mijn witte herfstanemoon
je vermoeide lichaam wil ik opfrissen
met de dauw van ontluikende liefdesdruppels
liefdesgeluk vertalen in oneindige streling
heel ver voorbij alle dimensies van tijdgeest
in de domeinen van genezing en mededogen
waar zichtbare kleuren de kunsten uitdagen
Gerhard en Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Mijn dromen
5 oktober 2014
steel niet mijn dromen
laat me leven in een tijd
ver weg van de werkelijkheid
het is hier stil en vredig
ik zie je prachtige uitstraling
die strooit met de liefde
je ogen treffen in een seconde
de kern van mijn gevoelig hart
ik streel de lijnen in je gezicht
je geur maakt me sprakeloos
kom in dit schip van helen
dan delen we samen de pijn
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Mijn altaar van verdriet
5 oktober 2014
ik draag je door de korenvelden van weleer
gouden halmen ritselen door de eeuwen heen
samen zochten onze zielen nieuwe paden
rode rozen klimmen langs de rozenboog
zacht lichtgroen gras vormt een tapijt in tijd
gakkende ganzen trekken over ons heen
natuur weerkaatst het levenslicht in alle richtingen
ongezegd hoor ik je woorden spreken
als een vlag van zijde omhul je mijn pijn
jouw handen strelen mijn altaar van verdriet
en je ogen leiden me naar een onvergankelijke tuin
waar een explosie van bloemen op ons wacht
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Je begrijpt me niet
6 oktober 2014
je begrijpt me niet
ik ben anders
jij voelt niet
mijn gedachten
mijn emoties
de pijn
het gevecht
de strijd
of ik het wel
goed doe
ik ervaar anders
maak mijn keuzes
heel bewust
op mijn manier
ik hoor niet
bij de rest
eenzaam ja
soms wel
maar ik vind
wel mijn weg
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
In de taal van begrip
6 oktober 2014
het is een lange reis van angst naar geluk
onweer bliksemt langs het kronkelig voetpad
het verleden loert onderweg als een struikrover
ik struikel over de stenen op de donkere weg
wil jij mijn eenzame route verlichten
mijn toekomst lezen in de vlammen
als een flakkerend vuur op de berg van hoop
de toppen bereiken in de taal van begrip
onder gele boomkruinen elkaar liefkozen
twee kloppende harten die samen zien
het diepste geven via de blik van ogen
waar leed vervaagt onder de liefdesdeken
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
In jouw ogen
6 oktober 2014
wil je het kloppen bewaren
voor het bonzen in mijn hart
kun je me met herfst bedekken
in het gouden licht van oktober
waar piramiden in drie hoeken
richting de blauwe hemel wijzen
mag ik de schittering zien
van de liefde in jouw ogen
wil je korrels rust verspreiden
in de kale takken van mijn berk
en mijn witte stam omarmen
om te aarden in de warmte
in het torenkamertje van mijn kasteel
mag jij me bitterzoete golven geven
van jouw intieme geestvervoering
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Lang vergeten plaatsen
7 oktober 2014
in mijn donkerste nacht zie ik een lichtje
een prachtig schepsel schiet pijlen in mijn hart
ineens komen vele herinneringen boven
in luttele seconden vliegen eeuwen voorbij
waarheid stroomt door iedere gedachte
druppels onsterfelijkheid passeren de revue
ik droom een omhelzing in de herfstwind
en maak me los uit de zomer van illusies
oktoberzon beschijnt lang vergeten plaatsen
die verborgen zaten in onderaardse gangen
de middag gaat pas leven met jou naast me
jij vlecht mijn grijze luchten weer stralend blauw
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Vragen
8 oktober 2014
een ansichtkaart vol vragen
de apen en beren in mijn hoofd
kunnen de zorgen ook vervagen
ik wil graag aangenaam verdoofd
de vrede zacht horen ruisen
in de geluiden van mijn ziel
de angsten willen vermijden
in het verkrampen van mijn spieren
het lichaam willen ontspannen
onder de massage van jouw handen
wolken rust willen omarmen
in de muziek van pianoklanken
die horen wat ik ontzettend graag wil
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Liefdesverbinding
8 oktober 2014
ik begeer je in de zoom van berkenbossen
in de hartstochtelijke richels van herfstmanoeuvres
kietel je verlangen met ondeugende ogen
streel sensueel de contouren van je ronde lijnen
vang je diepte op met intense gewaarwording
jouw geur van vanille snuif ik gretig binnen
één middag herbergt duizend gevoelens
ik volg de draden van de liefdesverbinding
ragfijne zenuwen tasten elkaars hitte af
smelten samen in een wonderbaarlijk web
romantiek verweeft zich met passievol genot
in een vervlechting waar tijd en pijn niet bestaat
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Omstandigheden
9 oktober 2014
er zijn nog steeds donkertes op deze aarde
zwarte nerven vloeien door mijn aderen
het witte en zuivere wint echter terrein
in creativiteit die speelt met omstandigheden
zoals een mosplantje dat op de rots groeit
zijn er mogelijkheden dromen te verwezenlijken
buig net als het riet mee als er storm is
kleur de hemel blauw als het grauw is
de zon schijnt vrijuit voor iedereen
verf het met je penseel een beetje rozer
verwijder zwarte keien van het verlichte pad
en laat je pen schrijven langs de schaduwen
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Door de liefde
10 oktober 2014
laat je accenten in het volle licht staan
leer de zinnen in het leven te omarmen
jouw vallei hoeft niet droog te staan
bereik de plaats waar sterren staan
ze schijnen het mooist in de nacht
omring je met de hemelsblauwe bloemen
verwijder het slakkenhuis van pijnlijk verleden
zing je hoogste lied in het schijnsel van de maan
laat de rijpe vruchten aan de bomen groeien
blaas weg het onrustige gevoel en geniet
stap vastberaden in de wereld van ontvangen
signeer de reis rood met jouw eigen naam
en blijf steeds je tranen omhelzen en accepteer
laat je leiden door de sporen van de liefde
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
De berusting
10 oktober 2014
in het mistige park ontluikt de herfstdag
flarden met nevels vullen mijn hart
een zwaan vertaalt in stilte de berusting
het lichaam speelt met de blik op de toekomst
de buitenwereld staat klaar met vooroordelen
zonnestralen redden me van zelfbeklag
er is een lieftallig wezen dat inzicht heeft
een deel van mij kan teleurstelling doorgronden
door eigen ervaring met het fysieke voertuig
aan jouw zijde ademt het begrip vloeiend
zwijgend warm ik me aan jouw vuur
en observeer de mogelijkheden die ontmoeten
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Het vuur
11 oktober 2014
tussen de sentimentele lagen
vraag ik om jouw lucifer
breng me licht in het donker
wakker het vuur in mij aan
laat me branden van genot
sidderen onder jouw handen
geef me de sprankeling van passie
de begeerte in mijn huis is aanwezig
ik zoek de vlammende vlokjes warmte
de levenskracht moet door het lijf vloeien
in de donkere hoekjes van mijn denken
streef ik naar de stralen van de zon
zal ik de troost en begrip wel vinden
de houvast in de druppels van de inkt
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Spreken de boekdelen
11 oktober 2014
klanken van de piano wekken het verleden
de tonen raken de snaren van gevoel
verdriet maakt zich los uit oude steegjes
zien de veranderingen in het daglicht
gele zonnestralen beschijnen verval
spreken de boekdelen in transformatie
tranen rollen langs nieuwe grasperken
vervagen het denken in zinnen van pijn
jouw weemoed omhelst mijn hunkering
geestkracht doorschemert mijn donkere kamer
hoop versterkt in jouw oorspronkelijke trilling
grenzen verkennen weer nieuwe mogelijkheden
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Als een vlinder
12 oktober 2014
wil je beantwoorden aan de omgeving
je in bochten wringen voor een ander
of kun en wil je jezelf zijn in je huis
je eigen paden fier bewandelen
jij weet de weg uit het pikkedonker
alleen, maar met helpende handen
die reiken naar jouw mooie liefdeslicht
wijsheid heeft een beetje tijd nodig
als een vlinder laat je je lamp schijnen
met het vertrouwen in de betovering
laat de cocon voor wat het was
en dartel dankbaar de vrijheid tegemoet
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ademt verleden
12 oktober 2014
nevelgras in oktober ademt verleden
verdriet richt zich op in paddenstoelen
dit seizoen draagt nog steeds de tranen
huilende pijn transporteert de liefde
herfst schildert raakvlakken voor dromen
donker ontmoet licht in stille kracht
ik raap een vergeeld blad op en ween
jouw zonnestralen verkruimelen cirkels van rouw
toveren de glimlach van het kind terug
onvergetelijk zijn de herinneringen in koestering
ik snuif de geur op van rozen uit mijn jeugd
zij vertellen van het aroma van geluk
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ontkiemen de levensmoed
13 oktober 2014
ik ben een meer dat jouw maan weerspiegelt
jouw gezicht altijd meegenomen in de tijd
hier pronkt jouw standbeeld in mijn ziel
je bronzen vormen gegoten in mijn gedachten
iedere dag verjaagt jouw portret de duisternis
jouw groene gazon maakt mij gelukkig
ik heb zo lang naar je voetsporen gezocht
smaragden ogen achtervolgen mij in de nacht
muren van jade beschermen ons samenzijn
veilig tast ik naar jouw kralen van aanwezigheid
in die vesting van warmte word ik wedergeboren
gouden zaadjes ontkiemen de levensmoed
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Porseleinen pijn
14 oktober 2014
ik zal je begeleiden met kleuren
je troosten met de regenboog
zichtbaar voor je aanwezig zijn
als je het even niet ziet
streel even je porseleinen pijn
je bent heel erg breekbaar
en kwetsbaar in gevoel
ik ben er altijd voor je
de tranen van je roos
zullen weer opdrogen
ik leid je naar het licht
kijk naar de hoop in mijn ogen
en verdwaal met mij
in de vlucht van veiligheid
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Niemand is alleen
14 oktober 2014
niemand is alleen er zijn altijd bruggen
regendruppels die hetzelfde als jij ervaren
blijf niet ronddolen in troosteloze gewelven
kom los uit het vlechtwerk van eenzaamheid
vogels zingen samen zoals het hoort te zijn
vliegen mee op de stroming van de wind
wis je ijzige winterdag met bloemengedachten
schaduwen leren je een ander te begrijpen
achter dorre struiken glinstert een zonnevijver
de fontein bruist met druppels vertrouwen
liefde valt niet af te dwingen maar komt vrijelijk
als het hart genegenheid ontmoet in reflectie
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Kom maar
15 oktober 2014
hoor je
de stem
van de stilte
ik roep
jouw naam
in het donker
voel je
de pijn
van het verleden
kom maar
ik hou jou
nu even vast
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Levenskracht
15 oktober 2015
ik struikel ten aanzien van gezonden
zij beoordelen mij met hun scherpe arendsblik
en bestempelen onmacht als luiheid
deze hoedanigheid lijkt van de buitenkant intact
het lijkt een vloek die het lichaam tergt
mijn emaille beschermlaag oxideert van binnen
de houdbaarheidsdatum is niet gegarandeerd
scherpe gele snavels pikken in de kwetsbare laag
pijnlijkheid strekt zich uit over zenuwbanen
ik trek me terug in het binnenste van bewustzijn
daar waar het blauwe vonkje levenskracht gloeit
en luister naar de parels van de wereld
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Kleuren de bogen
16 oktober 2014
een regenboog van eenzaamheid
valt op de kurkdroge aarde
eenzijdig kleuren de bogen
glansloos zijn de spiegels
krachteloos in weerkaatsing
vlakken bewondering roepen op
verder om zich heen te kijken
aangetast de oude verflagen
die afbladderen van de ondergrond
nieuwe schakeringen op de onderlaag
die de open ruimte doorgronden
in levendige ogen die vinden
de geplaveide weg naar haarzelf
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ik zoek je
16 oktober 2014
lieverd, waar ben je
ik zoek je
in de uiteinden
van mijn ziel
kan je niet vinden
reik naar je handen
tast in het niets
het is donker
zie je niet
ik probeer te verbinden
zend je mijn kracht
gedachten pogen te vangen
een glimp te grijpen
van jouw kwetsbaar persoon
lieverd, waar ben je
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Zee van zwoele hartstocht
16 oktober 2014
in gedachten zit ik met jou op de liefdesoever
onze bomen dragen de groei van jaarringen
als witte berken in een ongerept bergwoud
wil je me beherfsten met je gele bladeren
beminnen op het zachte dauwnatte mos
in een paradijs waar jouw lippen de mijne vinden
tussen de rozen mogen genieten van je zoetheid
sidderen in een zee van zwoele hartstocht
duisternis heeft geen vat op lichtgroene weiden
liefde stroomt als wildernis in onze rivier
die woest zijn weg zoekt onder nieuwe luchten
wij bewegen mee in zoetgevooisde dampen
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Je blad zijden
17 oktober 2014
ik wil je blindelings vertrouwen
bouwen op de rotsblokken
van je stalen onderstel
mijn irissen laten dansen
in de cirkels van mijn ogen
lange wandelingen bekrachtigen
in de kasteeltuin van mijn hart
zingen langs de gele lanen
in statige rijen met bomen
inspiratie opdoen in de bloemen
van jouw intieme fluistergewelven
neem me mee naar fantasieland
in een salsa van beweging
en toon me liefdevol je blad zijden
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Schijnt jouw licht
17 oktober 2014
hoop wordt gedragen met gevoelige handen
goddelijkheid wil lijden met alles omvatten
ik vang een herinnering op boven ochtendgras
bomen huilen hun bladeren in leegte
gevoel gebruikt geen misleidende omwegen
ellende verwaait in sloten met groene kroos
dwars door alle donkere lagen schijnt jouw licht
jij geeft de betekenis van liefde kracht
je kunt blindelings vertrouwen op mededogen
mijn trouw verdwijnt nooit uit jouw aarde
het is stevig verankerd als een natuurwet
en jouw zon verdiept in mijn gedachten
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Even een uitstapje naar Duitsland
Ihre Blattseiten
Ihre Blattseiten
17 oktober 2014
Ich möchte Ihnen blind vertrauen
bauen auf den Felsen
von Ihrem Stahlbasis
lassen Sie meine Iris tanzen
in den Kreisen der Augen
lange Spaziergänge zu ratifizieren
in der Burg von meinem Herzen
singen die gelben Bahnen
in stattlichen Baumreihen
Suche Inspiration in den Blumen
von Ihrem intimen Flüstern Gewölbe
nehmen Sie mich in Fantasy-Land
in einem Salsa-Bewegung
und zeigen Sie mir Ihre liebevolle Blattseiten
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Rennen uit ellende
18 oktober 2014
handen slijpen zielepijn
strelend door het haar
realiteit dondert bliksem
praten met klauwen
geweren schieten kogels
lijfelijk en voelbaar
mensen vluchten weg
breken op de zorgen
rennen uit ellende
wolven laten tanden zien
muren in het donker
vleugels willen dragen
veilig in de liefde
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
De stem van het verleden
18 oktober 2014
ik aanschouw jouw plein en zoek de rozen
zij schilderen liefde in een overwinning
vertalen een band die voorbij de dood reikt
roepen sterk de stem van het verleden op
hun geur wekt verlangen naar intimiteit
tijd keert terug in de open ruimte
ik strijk het vocht van eeuwen van je wangen
hunker naar de stilte in je immense pijn
je weer behagen op de kade van hoop
bewondering danst in nieuwe dromen
de echo van herkenning galmt door de herfst
in een verlangen naar antwoorden in omstrengeling
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
De blauwdruk van mijn hemel
19 oktober 2014
ik herken jouw naam in de bast van de beuk
mijn zwiepende takken willen je omhelzen
je donkerbruine herfstdagen lichter kleuren
verdrietige ogen openen in een laaiend vuur
dromenland toveren onder gele kruinen
je bescherming geven in een land van afscheid nemen
net als kinderen die samen beukennootjes zoeken
ik wil met je rennen in het woud van rust
avonden vullen met verwezenlijking van liefde
de betekenis zien van onuitgesproken gedachten
mijn ziel naakt in jouw handen leggen
jouw muziek in de blauwdruk van mijn hemel vangen
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Teken van geluk
20 oktober 2014
er is een teken van geluk
in het geven van de liefde
je kunt veel bereiken
als je het hoopvolle ziet
je dromen verwezenlijken
naast mij in de zon staan
in woorden van vriendschap
de wonden helen
in de stilte van tijd
dans in de bevestiging
van blijven geloven
dat verlangen grenzeloos is
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
De schoonheid van liefde
20 oktober 2014
je stem is een baken in woelige golven
een vuurtoren van licht over donkere zee
deze klank is afkomstig van andere werelden
jouw stem komt tot recht in iedere voetstap
als een fluistering in een tuin van herkenning
waar rozen geuren in wolken van herinnering
kom lief draag mij tot voorbij de grijsheid
waar regenbogen kleuren in een hemel van genot
jouw geluid bevat het wilde van klavervelden
een bloem die mijn verdriet vrijwillig omarmt
en de doorns ziet die mijn levenslust temperen
mij laat ontwaken in de schoonheid van liefde
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Hemelse droefheid
20 oktober 2014
druppels hemelse droefheid
vloeien uit de bron van pijn
de ziel kan pijnlijk lijden
in een wereld van ellende
gedachten hullen zich stil
in een zwijgende echo
waar onderliggende problemen
woest op hol zijn geslagen
hulpbehoevend en hongerend
dorstig naar de parels water
ze gaan gebukt onder
geluiden van mitrailleurs
en de kogels treffen mij
diep in de roos van mijn hart
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Als een diamant
21 oktober 2014
gedachten kun je slijpen als een diamant
elke tegenslag kan nieuwe wendingen geven
ervaringen kun je als bloemen rangschikken
in een kruidentuin kun je je onkruid wieden
hoop is als het lied van de nachtegaal
tussen de lijnen kun je glans bewaren
dansen in de droom van verwachtingen
de weg naar kracht op een vredige aarde
liefdeskanalen graven tussen alle volkeren
greppels zoeken het levenslicht na duisternis
wees het water waar verdorde zielen naar snakken
en glinster als een parel in het universum
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Onbegrip
22 oktober 2014
mag ik schuilen
in jouw glans
poets jij mijn dofheid
in de magische extracten
van pure genezing
hoef ik niet te vechten
tegen al het onbegrip
de muren van baksteen
die blind staren
geef je me de wereld
van zonnestralen
voorbij de razende storm
en kan je de lach
op mijn bleke gezicht
weer laten schijnen
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Herinneringen
22 oktober 2014
oud verdriet slaat neer als hagel op straatstenen
de ijzige kou slaat bonzend rond mijn hart
het verborgene kan plotseling toeslaan
als een bliksemschicht in donkere hemel
een melodie of geur kan iets openbreken
ik pak de oude vergeelde fotoalbums uit de doos
dan springt hartzeer als zout in mijn ogen
schrijnende pijn druipt van mijn kelkbladeren
mijn gevoeligheid nevelt boven dorre akkers
herinneringen uit het verleden trekken aan me
ik aanschouw zonnedagen vanuit mijn schaduw
en koester alle momenten die ik had met jou
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Groeien de gewassen
23 oktober 2014
jouw spiegel toont universele en intense warmte
licht zal zich verspreiden in de magie van liefde
er branden welkomstvuren op jouw kust
als een veilige baken sta je dicht bij mij
de geur van hyacinten omhult dit samenzijn
onze dromen schijnen zilverglans in de nacht
de ziel kent geen opgelegde barrières
het is vrij als een vogel op de vlucht
verlangen graaft tunnels van leven naar leven
streelt de kringen in genegenheid van woorden
in jouw haven wil mijn hoop zich aanmeren
in jouw landschap groeien de gewassen
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Zandkorrels schuren
23 oktober 2014
zandkorrels schuren langs je lijf
polijsten alle ruwheid van je lagen
betonnen palen langs de zijlijn
die dreigend boven je hoofd vertoeven
je rukt je los en vlucht weg
zij verliezen het symbool van liefde
in ogen met verwijt en bekrompenheid
spanning trilt er heel even door je huis
je eigen weg kiezen in je hart en ziel
andere wegen leiden tot nieuw bewustzijn
uiteindelijk ben jij wel degene die moet bepalen
waar grenzen liggen en overschreden worden
torens vestigen zich in de toekomst
het uitzicht plezierig en met kleur
evenwicht zoekend in de grote oceaan
waar gevoelens hand in hand lopen
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Haven van hoop
24 oktober 2014
mijn verborgen wereld ligt open voor jou
diep verlangen ligt aan mijn voeten
ik zwem door jouw tijdloze bewustzijn
naakt, zonder me kwetsbaar te voelen
laat me wandelen in je oorspronkelijkheid
hou me vast als ik dreig te vallen
want mijn schip manoeuvreert tussen zandbanken
jouw haven van hoop laat storm verdwijnen
ongekende zachtheid blinkt in de ogen
vredig slikken dromen alle zorgen weg
jij ontsteekt de liefdesbrand in mijn hart
en mijn haard zal altijd voor je blijven branden
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Ik hoor je
24 oktober 2014
ik denk aan je
in donkere nachten
ik voel je
als je me kust
ik ruik je
in het kleurige herfstbos
ik zie je
in dankbare momenten
ik hoor je
in de echo van liefde
ik proef
de glimlach op je lippen
ik droom je
dicht bij mij
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Onzekerheid
25 oktober 2014
het ergste is de onzekerheid
niet te weten wat te doen
er is een stem in je hoofd
het wil je iets vertellen
de twijfel spreekt waarheid
je intuïtie klopt wel
na de ontdekking
kun je brokstukken lijmen
het heft in eigen handen nemen
verwachtingen bijstellen
teleurstelling slikken
nieuwe besluiten nemen
stappen ondernemen
naar de nieuwe wegen
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Je bent niet alleen
25 oktober 2014
soms is het leven een uitgestrekte prairie
bomen werpen hun schaduwen in de zon
zand waait in de ogen en laat verdwalen
mijn doolhof roept luid jouw naam
in de verte zie ik jouw gebergte van troost
de horizon speelt met het licht van je ogen
warme wind voert je beeltenis met zich mee
je kwetsbaarheid huilt in mijn armen
voorzichtig voel ik aan je beschadiging
doorzichtig zijn je vleugels van broosheid
het verleden rilt bij iedere aanraking
kom maar bij mij, je bent niet alleen
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Rusteloos
26 oktober 2014
soms zoveel over na te denken
veel bagage mee te sjouwen
rusteloos verlaat ik het zwart
het is kil in de zee van verwarring
mijn lichaam zwemt in de deining
golven ongedurigheid plagen me
blaadjes liefde dwarrelen in het water
mijn bloem zingt van emotie
de stroming neemt me mee
naar een regenboog vol kleuren
er verschijnt warempel een lach
en mijn gezicht begint te stralen
onrust vervaagt naar de achtergrond
ik kan de zielenrust weer vinden
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Mijn leegte
26 oktober 2014
nieuwe landschappen verleiden mijn ogen
heuvels vragen om bloeiende bloemen
bespaar me details die pijn opwekken
verdriet ligt verankerd in mijn zwarte aarde
kleine dingen kunnen al tranen veroorzaken
mijn oranje roos draagt de doornen
ik leg hem als teken onder de hemel
emoties overspoelen me met druppels dauw
wil jij de aanraking zijn die beweging brengt
mij vervullen met het wonder van overgave
mag ik mijn lijden delen in je witte paviljoen
waar jij inhoud kan geven aan mijn leegte
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Tijd is weggegleden
27 oktober 2014
op de brug van mijn verleden
wacht ik op je zachte maanlicht
in de donkere nacht straal jij je ster
de werkelijkheid is bikkelhard
en de tijd is langzaam weggegleden
nooit heb ik je kunnen vergeten
voel nog het branden van verlangen
en luister naar de echo van het verleden
niemand kan bevatten hoe ik je mis
dit jaargetijde brengt de melancholie
af en toe open ik het gekoesterde boek
en lees heel even door je vergeelde bladzijden
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Druppelen oude liefde
27 oktober 2014
ik plaats een zonnewijzer in jouw hart
gouden schaduwen van tijd werp ik achter je
schilder bloemen in voorheen lege straten
kleur het grijs in levendige tinten paars
jouw novembers van vroeger roeren me
zoeken naar die blik van herkenning
dit landschap sterft zonder jouw geur
zoete herinneringen fluisteren in de ruimte
bladeren van de wilg druppelen oude liefde
de nacht fantaseert van innig contact
naakt tegen naakt onder gedroomde kruinen
heilige zonnestralen zijn grijpbaar in jouw spiegel
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Licht van bewondering
28 oktober 2014
ik probeer je gedachten te vangen
jouw horizon kan de mijne verbreden
de werkelijkheid spreekt van adoratie
mijn wereld kronkelt van geluk
jouw armen geven een gulle glimlach
verlangen vraagt om een avontuurlijke reis
jaagt de nacht naar ongekende passie
ogen dragen licht van bewondering
zonnestralen roepen om zuivere liefde
fluisteren de boodschap van hoop
eeuwig zal ik jou antwoord geven
en jouw kwetsbaarheid bewaken
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Laat wanhoop verdwijnen
28 oktober 2014
je hebt ogen die smeken om wereldvrede
jouw raam glanst van mooie gedachten
jade voetafdrukken vormen een lichtspoor
vuurvliegjes vliegen langs de donkere paden
kom en betreedt dit land van zachtmoedigheid
stil verberg je het leed van de wereld
als een natgeregend standbeeld in het woud
glimlachen ogen door de tranen van pijn heen
je warme hand geneest dit rillende lijf
dat schreeuwt van onverwerkt verdriet
een uitgerukte bloem ligt op het veld van ongeloof
jouw bevestiging laat wanhoop verdwijnen
Bianca & Gerhard _ met Dawn Break
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Liefde wil ik bewaren
29 oktober 2014
jouw warmtepijlen boren in geluk
ik ervaar de stilte van je veiligheid
begrijp de behoefte om te troosten
gevoelens zijn een momentopname in tijd
de verrukking van liefde wil ik ervaren
en mijn dromen zal ik nooit opgeven
ik wil de nacht uitleggen in wit satijn
schaduwen achterlaten in het verleden
duisternis wegzingen in een verdrietig lied
wegglijden in de fonkeling van je ogen
waar eenzaamheid huilt over wangen
en leed zich laat sussen in jouw armen
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Aarden in mijn grond
29 oktober 2014
onder donkere essen welt verdriet op
rode en gele bladeren druppelen regens van pijn
ik ontwaar jouw naam in de robuuste bast
jouw bruine stam wil graag licht ontvangen
vang mijn troost maar op met je zachte ogen
laat zonnestralen tintelen in je kruin
streel je nerven die zo gevoelig zijn
je wortels mogen aarden in mijn grond
ieder moment samen openbaart diepte
vredesduiven bewegen op onze liefdestakken
bouwen een nest waar de wereld welkom is
en vrijheid een levensbron van geluk
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
In naam der liefde
30 oktober 2014
in mijn geest vormt zich een vredig landschap
met een melodie die resoneert in je hart
daar verliest het heden haar ruwe rafels
polijst gladheid alle kreukels weg
oorlogsleuzen sterven een roemloze dood
mensen dansen in naam der liefde
talloze zielen zingen boven groene halmen
wonen in het wonder van zonlicht
eeuwen van strijd worden achtergelaten
er is een betoverende nieuwe tijd geboren
zonder woorden voelt men elkaars zachtheid
magische winden waaien in eenheid van verbinding
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
De muziek speelt
30 oktober 2014
eindelijk kraait het geluid
als gouden haan van de toren
na het eindeloze wachten
woorden stillen leegte
de stilte is aangenaam
gesproken hoeft er niet te worden
ogen tonen het hevige gevoel
de eenzaamheid kust warmte
vlinders dartelen in de herfst
takken maken een diepe buiging
in de omgeving van liefde
en ingekapseld verleden
de muziek speelt zacht
en gedichten schrijven
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Reizen in vrijheid
31 oktober 2014
ik wil experimenteren met verbeelding
in een ochtend met reizen in vrijheid
waar verwachtingen openlijk aanbreken
in vragende uitnodigende grijsblauwe ogen
die beantwoorden aan gesproken woorden
waar niemand zich iets aantrekt van tijd
in strelingen die me diep in de kern raken
me tot op het bot toe helend verwarmen
en de begeerte verlangt naar veel meer
om alle pijn en verdriet te vergeten
me onderdompelen in een waaier van genot
en me overgeven aan de sensuele energie
Bianca
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Smederij van dromen
31 oktober 2014
jij bent de dirigent van mijn harteklop
het ritme vindt mysterieuze klanken
ik verlies me in je smederij van dromen
fantasie vraagt om koorts van verlangen
merktekens markeren passionele routes
het vuur van zoete honing laait op
jouw horizon slokt grimmige dagen op
en je penseel verft grauwe luchten blauw
mijn emoties zijn veilig in jouw heiligdom
jouw melodie stroomt in liefde en harmonie
diep rakend zijn de stralen van oneindigheid
ik heb je intens lief met heel mijn hart
Bianca & Gerhard
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
'
