'
daar is de deuropening
loop weg van de gewelven met pijn
hou niet vast aan je verdriet
laat ramen openwaaien
huilbuien mogen stromen
langs loodgrijze wolken
geef jezelf de ruimte
en ontsnap uit de diepte
ijsbloemen mogen smelten
in de ruiten van je ziel
veranderingen vinden de weg
in de minuten van tijd
Bianca
stilte nestelt zich in mijn hoop
brekende pijn vloeit in de aardkorsten
de lente zal grijzer zijn dan voorheen
tranen proberen het uit te schreeuwen
nu snik ik zachtjes uit het zicht van ogen
het gemis laat diepe sporen achter
droefmooi glanst overal de herinnering
liefdessluiers dansen voor het maanlicht
weerspiegelen dromen van terugkeer
oude verhalen lezen de toekomst
ooit zal het verleden de dag opwarmen
want ieder einde is ook een nieuw begin
Bianca & Gerhard
there is the doorway
walk away from the vaults with pain
do not stick to your grief
leave windows blow open
rains of crying may flow
along leaden clouds
give yourself space
and escape from the depths
frost-flowers may melt
in the windows of your soul
changes find their way
in the minutes of time
Bianca
silence settles in my hope
breaking pain flows in the earth-crusts
spring will be grayer than before
tears trying to shout it out
now I sob quietly out of sight of eyes
the loss leaves deep traces
the memory shines sad but wonderful
love veils dance for the moonlight
reflecting dreams of return
old stories read the future
sometime past will warm the day
because every end is also a new beginning
Bianca & Gerhard
jouw schip is veilig in mijn haven
ik fluister een weg naar het paradijs
drink jouw mist van de oceaan
jouw regen mag druppelen in mijn baai
ik voel jouw wereld van eenzaamheid
jouw naam hangt eeuwig om mijn lippen
je krijgt een vleugje van mijn aroma
en ik benader het nat van je verdriet
jouw sporen rillen in mijn lichaam
ik besef de leegte in een koud hart
wil je betoveren met mijn vlammenzee
je leiden naar het vuur van overgave
Bianca
ik zie een perfecte blauwdruk van het vrouwelijke
een gezicht van licht straalt liefde in spelonken
gouden ogen fonkelen in oorspronkelijke staat
jouw ketting is een schakel in mijn leegte
ik droom je in mijn armen op vergeten plaatsen
snak naar lucht als je naar me lacht
ieder gebaar en elke beweging vertalen de hemel
klokken uit het verleden luiden in ons heden
gisteren wordt opnieuw geboren in warmere kleuren
jouw aanwezigheid ben ik nooit vergeten
dit is de essentie van het eeuwig zijn
ieder lettertje en elk woordje zijn van diamant
Bianca & Gerhard
ik vind de stilte in zonnestralen
sta even stil bij het gevonden geluk
luister naar de oplichtende hoop
die glinstert in de blauwgeschilderde lucht
liefde borrelt naar de oppervlakte
verstoken van de windvlaag met verdriet
ik reis naar een bestemming met beelden
in de richting van voetstappen met inzicht
het licht maakt me bewust van gedachten
die ruimte ontdekken in het loslaten
mijn uitzicht zit vol geheime krachten
en mijn spiegel ziet tevredenheid
Bianca
emoties verlaten na jaren hun schuilplaats
vlechten een krans van gesprekken
liefde laat gesloten bloemen ontluiken
de tijd verstrijkt in helende genezing
het besef van vergankelijkheid dringt door
alles om je heen is onderhevig aan veranderingen
de ziel moet koorddansen op een dun touw
balanceren en het evenwicht bewaren
elementen uit de natuur dienen als rustpunt
ongedwongen neem ik ieder facet in me op
verdriet beweegt zich even naar de achtergrond
en ik vind de stilte in jouw ogen
Bianca & Gerhard
wat gaat er schuil achter je ogen
treurigheid galmt in je oceaan
hemelwater sijpelt in de holtes
een schreeuw in elke opening
stemmen gillen door de nacht
dauwdruppels parelen in je hart
kleuren trillen om te vervagen
woorden zoeken naar een antwoord
sluiers van verlangen zwemmen op de oppervlakte
een horizon van gevoel flitst door de brand
jouw houvast is een vlot op het water
en de bodem van liefde zit heel diep
Bianca
je warmte omhelst mijn nachtgedachten
de donkere denkwereld is een bui die overdrijft
alles wat telt is het zuivere zielskristal
jouw penseel kleurt teder rode konen
het verlangen vindt een zachte welkomstplaats
jouw maanlicht schijnt over mijn naaktheid
gelukstranen druppelen op de zijden huid
een zoete melodie klink door mijn kamers
je opent mijn venster met je hemelse ogen
ademloos begroet ik je in mijn glazen huis
gouden brem omgeeft je silhouet
en toortsen met vuur verspreiden het licht
Bianca & Gerhard
ik droom je in geluiden
zorgen glijden van me af
jouw schoonheid is mij heilig
mijn handen zijn goddelijk
schor hoor ik je kreunen
ontspannen in de nacht
liefde giet een gouden hart
in de vorm van gedachten
pijn hoort tot het verleden
in de kamers van mijn krachten
vul ik je ziel met dankbaarheid
en ik adem in jouw trouw
Bianca
soms breekt je nacht door onzekerheid
en kan het stil zijn in de kloven van je hart
als een dolende in de wirwar van emoties
vermengt de vreugde zich met groot verdriet
vleugels van geliefden vertonen donkere patronen
een verloren gevoel maakt zich meester
vlinders vallen op de donkere moddergrond
het besef is er in het gezicht van pijn
alleen liefde ontmantelt deze schaduwwereld
in deze gesloten wereld vol duisternis
waarin een aanraking van troost zo gewenst is
in het bevattingsvermogen dat een mens zo breekbaar is
Bianca & Gerhard
bezield door jouw aanwezigheid
geluksdruppels verlangen naar liefde
in een stroom van aansluiting
je bent een levensboom vol bloesem
dunne draden uit het verleden
verbinden ons in de toekomst
verdriet heeft schaduwen geworpen
op het bleke van ons gezicht
de momenten van thuiskomen
jouw ogen vol vertrouwen
geven me weer de moed
om dapper door te lopen
Bianca
bloemen en vlinders verdragen geen stormregens
zij omranden het leven met kleurenpracht
liefde vormt een groene heg rondom de ziel
wensen zullen stromen vanuit de innerlijke bron
chaotische vormen veranderen door gedachtenkracht
de echo zal glanzen en weerkaatsen
angst is als een gevangenis van de horizon
laat fakkels met geluk oplichten in de nacht
met het besef dat ieders identiteit onsterfelijk is
laat dromen een stramien voor magie zijn
zodoende beweegt het universum als een danser
en streven we naar het draaien met de sleutel van begrip
Bianca & Gerhard
een bevroren bloem in eenzaamheid
sneeuw bedekt een laagje pijn
het mes snijdt aan twee kanten
rafelige randen laten zich zien
woorden zwijgen in de kou
het innerlijk vraagt liefdevolle warmte
kleuren die zich mogen laten zien
in klanken die gehoord worden
toon je stralen bij daglicht
open je kelken en ontvang
voel het hart vol met liefde
en bloei voluit lieve schat
Bianca
meedogenloos bevriezen zij een moment
bederven de wereld met geweld
willen hun bekrompenheid opdringen
ik zie bloedrozen in de witte sneeuw
kleuren vervagen door hun wrede schaduwen
vrijheid van meningsuiting is niet te vergrendelen
alles ademt leven maar zij begraven toekomst
indoctrinatie woont er in hun hoofd
huilende mensen vullen de pleinen van hoop
huivering en kou kwelt ieder nadenkend mens
universele wetten worden genegeerd
hoe heeft het in godsnaam zover kunnen komen
Bianca & Gerhard
toeters en bellen schreeuwen over straten
het lawaai kermt met donders geweld door mijn lijf
ik hou de handen voor mijn oren en doe mijn ogen dicht
en verlang naar stille wateren en diepe gronden
neonlichten vlammen in mijn ogen
de sirene loeit door mijn nacht
de drukte kan ik niet ontwijken
zij denderen met vernietigende kracht
kanonschoten schieten hun spervuur
straaljagers laten me ineenkrimpen
tegen zoveel heftigheid ben ik niet opgewassen
en kruip weg in de schuilkelder van bescherming
Bianca
ik plant mijn ziel in jouw groene zonneweiden
ieder seizoen kun jij mijn dag verblijden
in dit tijdelijke leven markeer jij eeuwigheid
jouw naam maakt sprongetjes in mijn hart
troost raakt liefdesgevoel tot in de kern
bloesem blijft niet verborgen voor ogen
je glimlach is zichtbaar tot over tijdgrenzen
jouw raadsels ontfutselen nieuwsgierigheid
je stamt af uit een rijk van mededogen
ik geniet van je perken vol kleuren
en kus je lieve wangen een beetje warmer
jouw gezicht heeft geen geheimen voor mij
Bianca & Gerhard
vleugelslagen raken gevederde tooien
de lucht vult zich met liefdessplinters
wolkenflarden bombarderen de aarde met tranen
donker en licht is altijd een tegenstelling
pennenvruchten deponeren gevoelige woorden
die lijnrecht tegenover elkaar staan
we meanderen langs het zwart en wit
als rode draden langs de maan
het tij brengt de eb en vloed moeiteloos
en met schoolslag zwemmen we door de golven
met het reddingsvest onder de armen
duiken wij deze duistere wereld in
Bianca
liefdesdrenkelingen zoeken vruchten op ruwe zee
slaan bijna te pletter op de rotsen
noodsignalen waarschuwen engelen in de kosmos
hun klanken zijn hoorbaar in de ijle lucht
verdrietige lichamen maken hulpeloze bewegingen
machteloosheid schuurt langs de golven
schenk honing uit over jeugd en geen brandewijn
in de verte vormen bloemen een schip van vertrouwen
laat opnieuw de vredesgitaren klinken boven grasvelden
herken de wind van een nieuw tijdperk
want verlichting is niet gebonden aan periodes
laten we geloven in een rechtschapen wereld
Bianca & Gerhard
in mijn brein ontspruit zich een vulkaan
die als een draak spuwt met vlammende woorden
vuurvogels verlichten duistere machten
die voor ogen verpulveren tot as
rooksignalen seinen geheimtaal
brandmerken liefde in de ziel
het hart opent deuren van de kamers
en verwelkomen gastvrij de openheid
tinten grijs worden verdreven naar verre oorden
onzichtbaar voor het gevoelige hart van goud
smaragdgroene toverogen stralen het licht van verre
en bereiken menig luisterend oor
Bianca
een afscheid schroeit keer op keer het moment
onpeilbaar diep zijn de hoge golven van pijn
kermend en trillend wil ik de echo beantwoorden
die gilt in volle lengte door mijn lijf
je schildert mijn vleugels van verdriet lichter
bent een troost in een waas van tranen
eenzaamheid trok diepe sporen in het hart
ik dwaalde in een ongewilde leegte
enkel jouw ogen vonden de diepste wonden
als een gestroomlijnde engel vang je mijn gedachten
raapt de losgelaten blaadjes zomaar op
jouw woordenkracht omringt me met de liefde
Bianca & Gerhard
a farewell sears repeatedly the moment
unfathomably deep are the waves of pain
moaning and trembling I want to answer the echo
that screams in full length through my body
you paint my wings of sorrow lighter
and you are a consolation in a haze of tears
loneliness left deep marks in the heart
I wandered into an unwanted void
only your eyes found the deepest wounds
as a streamlined angel you catch my thoughts
simply pick up the fallen leaves
your word-power surrounds me with love
Bianca & Gerhard
in my brain sprouts a volcano
that spits with flaming words like a dragon
fire birds lighten dark forces
which pulverize to ashes before eyes
smoke signals messaging secret language
brand love in the soul
the heart opens doors of the rooms
and welcome gently the openness
shades of gray are driven to faraway places
invisible to the sensitive heart of gold
emerald magic eyes shine the light from a distance
and reach many listening ears
Bianca
op de bodem groeien rozen
heimwee hangt in de lucht
verlangen zoekt een weg
geuren verspreiden hun aroma
zangvogels zingen op het pad
dagen breien zich aan elkaar
onderweg treuren druppels in de geest
zij stelen uit het dagelijkse leven
nuances liggen er in tinten
kleuren verven het gemoed
de bron van overleven
zal eeuwig aanwezig zijn
Bianca
iedere dag tril ik de hel uit mijn lijf
zijn er weer aardbevingen die bewegen
lichaam en geest worstelen met de ziel
we moeten afdalen naar diepere lagen van ons zijn
daar liggen latente krachten te wachten
die glanzen als parelmoeren schelpen op het strand
in die marmeren wereld bestaat geen prikkeldraad
er zijn spuitende fonteinen met ervaring
in diepte wordt ieder geluksfragment geboren
er zit een metamorfose in ieder mens
beleef iedere dag alsof het je eerste is op aarde
en groei uit tot een sierlijke witte zwaan
Bianca & Gerhard
koud gevoel waait in de verte
lijden strooit zand in mijn open vizier
verlatenheid reikt naar het verlangen
jouw treurwilg mag in mijn park groeien
schemering kermt tussen de lichtsterren
schaduwen van spijt sterven niet in de nacht
je moet het dragen door de tijd heen
het gemis kraakt in ijselijke voetstappen
afscheid spartelt in wilde rivieren
ik zoek de warmte van je hand in de leegte
niemand heeft een vermoeden van mijn pijn
troost vind ik enkel in jouw lieve ogen
Bianca & Gerhard
in het vergezicht voel ik je nabij
je bent de hoogvlieger in mijn diepte
haarscherp ben je aanwezig in seizoenen
jouw overzicht geeft me een goed inzicht
in de open ruimte hoor ik je klanken
jouw levenslijnen kleuren mijn dagen
liefdevolle ogen als toeschouwer in mijn bestaan
jouw onderkomen een voedzame bodem
ik voel de warmte in jouw veiligheid
stilte leest door al mijn bladzijden
samenspel schrijft beeldende woorden
veroveren de verbeelding in mijn landschap
Bianca
ik zie de aarzeling op je gezicht
gevouwen over wolken van onzekerheid
er is een mist in je verdrietige ogen
een waas in jouw opeengestapelde dagen
ervaar de tranen in het bestaan
stamp in de regenplassen
het geeft niet wat anderen denken
doe wat jou gelukkig maakt
luister naar de vogels
vlieg weg uit je gouden kooi
proef van de vrijheid die ontstaat
schrijf jouw eigen levensverhaal
Bianca
vanuit mijn schaduwplek volg ik jouw zon
tranen glijden langs de werkelijkheid
vlinders proberen weg te vliegen van verdriet
mijn leedwezen vang jij in jouw net
de brug van hart naar hart huilt van verlangen
gelukszoekers reiken naar het paradijs
liefde laat zich dromen op een grasveld
waar sneeuwklokjes lachen naar de hemel
tijd brandt heimwee in de gevoelige ziel
herinneringen creëren een geur van bevrediging
ik beweeg me door jouw levensochtend
en hoor jouw fluistermomenten
Bianca & Gerhard
een draad
zoekgeraakt
onbereikbaar
uit elkaar groeien
doorgeknipt
weefselbeschadiging
geen vertrouwen
verwijdering
losgemaakt
vastknopen gaat niet
letsel blijft zichtbaar
twee draden
scheiden
ieder zijn weg
naaldscherp
stekende pijn
Bianca
in de beweging verschijnt de schoonheid
raas er niet aan voorbij en kijk met heldere ogen
beleef en laat het gevoelens teweegbrengen
die je nooit voor mogelijk had gehouden
stap op de onbetreden paden
verwonder je over de natuur
die je met de serene rust bedekt
en je terug doet keren naar je innerlijk
waar antwoorden klaarliggen
om uitgewerkt te worden
bedelf de bodem met voeding
als een oase in de woestijn
waar zandkorrels goudkleurig opschijnen
en donkere schaduwen stilletjes verdwijnen
Bianca
achter mistflarden vermoed ik liefdesvelden
een firmament vol heldere sterren
daar wordt iedere aanraking tot een belevenis
vuur glanst hartstocht in zonnebranden
tranen van ontroering rollen over bleke huid
iedere streling doordringt diep de cellen
je adem raakt mijn wanhopige seizoenen
ik tast naar de pijn achter je ogen
met mijn vingers streel ik jouw glazen wereld
en knip voorzichtig de verdrietranden en rafels bij
gevoelens vinden een warm welkom
en ieder moment in jouw nabijheid is heilig
Bianca & Gerhard
rode luchten weerspiegelen bloedrivieren
de hemel huilt druppels met gedoodverfd verdriet
monsterlijke creaturen doen zich als mensen voor
verdorde geesten woelen door een ravijn van venijn
zij begraven vrede en liefde onder hun eigen puinhopen
betreden grauwe heuvels vol duisternis
het rozenzaad van vrijheid hebben zij zelf verkwist
gekluisterde schaduwen in poelen van verderf
iedere actie tegen onschuldigen wordt vastgelegd
schemering haalt adem in gesmoorde kreten
narcissen zullen groeien ondanks hun granaten
versteend zijn de zielen die in slangen ontwaken
Bianca & Gerhard
het beloofde land fluistert blijheid
waterlelies ontvouwen kelkbladeren
de hemel wil de belofte nakomen
de zon laat zich zien in vuurbomen
tranen ontsnappen uit ogen
verbazing borduurt open vensters
het observeren geeft een heerlijk gevoel
een oogopslag zoekt de liefde
positieve gedachten drijven in je
oplossingen in je diepere zelf
de luchtspiegel schijnt oranje
in overstijgende momenten
Bianca
je stem weergalmt in mijn droomfabriek
mijn tranen als druppels aan jouw boom
ik zie je in een panorama van troost
waar dagen de nacht draaglijk maken
velden en weiden wasemen liefdesdauw
geplaveid met diepzinnige woorden
zwart en wit vervagen tot pasteltinten
dromerig voel ik fluweelzachte vingertoppen
onder een oude plataan wordt een kus levend
hallucineren de zoetgevooisde klanken
in een oogwenk verdwijnen jaren van eenzaamheid
en je voert me mee naar contreien van tevredenheid
Bianca & Gerhard
ik ben je nooit vergeten
afscheid nemen deed pijn
korrels vloeien door de zandloper
waar blijft nu de tijd
eenzaam bleef ik achter
schuilend bij het riet
teleurgesteld in dromen
het leven ervaren
je liefde leeft in me
herinneringen kleven
voor altijd in mijn hart
en soms denk ik even aan jou
Bianca
de rivier van heimwee kent stroomversnellingen
schaduwen worden meegenomen met de wind
contouren huilen in herinneringsmomenten
pilaren worden gestut door stilte
afscheid mondt uit in een delta van pijn
druppels verdriet op de bodem van je ziel
niemand sterft want jouw sporen zijn zo levend
nooit kan ik jouw liefde verliezen
ik droom een omhelzing op ons plekje
serene witte sneeuwklokjes groeien op jouw graf
je liet mij achter in de tijd lieverd
maar in mijn hart zul je me nooit verlaten
Bianca & Gerhard
rimpels vertellen het waarom
spiegels weerkaatsen pijn
grijpen gebroken stilte
op het oppervlak van verdriet
beelden drijven helder
op herinnering van vroeger
gevoelens verkleuren
op de bodem van verscheurdheid
liefde schreeuwt
naar die tastbare aanraking
de draden van de ziel
zoeken naar de diepere betekenis
Bianca
verleden verbergt zich achter een traangordijn
gordels smaragdgroen bestuiven de nevels
jaren vormen een kralenketting van pijn
smeden stalen cirkels vol blokkades
laat de teugels van het onmogelijke vieren
laat je niet vangen in de gecompliceerde nacht
ontsteek een vuur midden op de gletsjer
pak de ruimte in het roerloze vacuüm
jouw ogen bezitten gouden vermogens
versplinteren de schepen van somberheid
omlijsten mijn schreeuwen met liefde
en planten de zaadjes met droomwensen
Bianca & Gerhard
ik heb een wensballon opgeblazen
spreek mijn dromen uit
en laat het voorzichtig zweven
naar de blauwe lucht van vrijheid
ik verdwaal in verhalen
wil de ruimte scheppen
van rust in mijn hoofd
op een stille winteravond
een wandeling langs woorden
het omarmen van de taal
in gestapelde herinneringen
waar wolken inspireren
Bianca
dromen smelten als sneeuw voor de zon
als maansverduistering waarheid wordt
zwarte stenen rollen over het rotsplateau
bliksemschichten flitsen door mijn lijf
kleine dingetjes groeien uit tot obstakels
het groene moeras zit vol met drijfzand
de olielamp brandt op een klein pitje
aangewakkerd door een zuchtje hoop
pijn knaagt aan de zekerheid van liefde
op een onderlaag van doorschijnend papier
koorden verbinden nog steeds gevoelsdromen
als gloeiende nachtsterren in het heelal
ben je mijn houvast
als ik loslaat
mijn reddingsvest
op de woeste zee
mijn zonnestralen
als het regent
de glimlach
in mijn verdriet
wil jij mijn anker zijn
als ik mezelf voorbij raas
het rustpunt
in het gehaaste bestaan
voor mij ben jij de goedheid
tussen al het kwaad
Bianca
we passeren de grenzen van dromen
ik sluip uit mijn bed en kijk door het raam
takken bewegen in de ochtendweemoed
mispelbomen vertellen hun verhaal
buiten hangt de geur van verlangen
jij licht op in mijn gezichtsveld
ontwerpt mijn moment met nieuwe vormen
ik draai het speeldoosje dat ik kreeg van jou
wees de veroveraar van mijn wachtend dons
verwarm me in de eenzame nachten
want het diepst mogelijke gevoel wil zich uiten
in de wijzerslagen van eeuwigheid
Bianca & Gerhard
ik wil het onbekende beminnen
in de ogen van het kind
ik verlang te leren van de lessen
die het leven voor mij in petto heeft
ik tracht te lachen
door alle pijnen heen
in een wereld waar elk stofdeeltje
zijn eigen betekenis heeft
ik kijk stilletjes achterom
om te streven naar vooruitgang
heb vertrouwen in ontvangen
als ik er maar voor open sta
Bianca
de witte lotusbloem ligt roerloos in vijverrust
laat de bloem bedwelmen in het nu-moment
een oude den bewaakt jouw heilige water
jouw naam draagt vruchten van liefde
flarden van een storm herbergen pijn
waardoor pen en papier de spiegels raken
emoties smelten samen in nachtelijke tranen
waar bronzen beelden hun bezieling tonen
warmte zindert rondom je engelengelaat
wijzerplaten van het uurwerk tikken harmonie
gevoel omhelst het tijdloze als een verloren vriend
verborgen waterlelies bloeien door de eeuwen heen
Bianca & Gerhard
jouw randen omlijnd met strepen wijsheid
een sterke aanwezigheid onder witte abelen
ik zuig me vast aan je persoonlijkheid en kracht
beweeg door je ragfijne doorzichtige draden van liefde
een ontmoeting bij een station
waar ik thuiskom op een bestemming
en kwelders vollopen met warmte
bezwangerd met de tedere momenten
die pijn bedekt in de flanken
je bedwelmen met de troost
in een labyrint waar dromen bloeien
met jouw armen als beschutting
Bianca
nieuwe paden leiden naar het voorjaar
waar dampen van hyacinten opwellen
levenswater lekt uit droomkelken
liefdesdauw wandelt door ontwakende tuinen
warmte van jaren nevelt boven je schaduw
een houten marionet wordt weer mens
nooit beleefde dagen komen tot leven
uitgesproken wensen herstellen het leed
gebroken dromen vinden nieuw maanlicht
ik moest je vinden in het ongerepte
laat me het ijs van jouw vleugels verwijderen
en de lagen van teleurstelling verzachten
Bianca & Gerhard
je brengt me in vervoering
beroert het vuur in mijn hart
ik ontmoet je in een wereld
waar de ziel ontwaakt
wierook geur in de lucht blaast
op een kade van onderdrukte pijn
waar jouw helende handen kracht uitstralen
mij vangen in een bouwwerk van geruststelling
je begrijpt me zonder dat ik spreek
oorverdovend in jouw licht van liefde
mijn eenzaamheid sterft weg
en je plaagt me met je grapjes
Bianca
de fontein van het leven sproeit gevoel
door gaatjes delen we de kwetsbaarheid
in een glazen woud schittert geestelijk goud
als archeoloog graaf je in mijn oudheid
weemoed verbergt zich onder puur wit zand
luchtbellen laten sporen van verdriet na
verhinderen het openen van lichtpoorten
hekken zijn er om je bewust te worden
mijn wangen kleuren na lange tijd weer rood
ogen trillen liefde van zoveel emotie
bewaarmomenten koester ik in het hart
waar jij de tederheid kunt illustreren
Bianca & Gerhard
gevoelens die te zwaar drukken
onplezierig in gedachten schuilen
stemmingen varen op golven
als een donkere waarnemer
ondergeschikt aan de aanwezigheid
de geest vraagt om verlichting
voetsporen die uit de mist lopen
op weg naar beweging
parels begrip zoeken inzicht
prediken de liefde
tasten naar bescherming
tegen het leed van de wereld
Bianca
ik herinner me een omhelzing onder essen
vingervlug onderzoeken handen jouw vleugels
ik zie je als silhouet op het oude schoolplein
waar kinderen knikkeren en touwtje springen
aanschouw het opgroeien en jouw ontwikkeling
rode anjers bloeien op jouw terras
mijn ontroering werpt tijdswetten opzij
en staat symbool voor onvoorwaardelijke liefde
we herbeleven jaren onder een nieuwe zon
verpozen in de vrede van geborgenheid
tussen rietkragen weerspiegelt ons meertje
onder de gewelven van oneindigheid
Bianca & Gerhard
grauwe luchten huilen rode letters
rechtstreeks uit een hart vol pijn
wolken schreeuwen naar de toekomst
vragen naar een ballon van hoop
stil kijk ik toe vanaf de zijlijn
onmacht grijpt me naar mijn keel
wil zo graag jouw tranen drogen
met je praten en er voor je zijn
liefde kent vele zanderige paden
vriendschap is een kostbaar goed
ik loop steeds mee aan je zijde
kom maar in mijn armen van troost
Bianca
ik draag keien maar wil ze wegwerpen
het gewicht laat me verdrinken in het meer
steeds roep ik woorden van vrijheid
in de bedding van beken vol met ijs
in de verte lonkt het vuur van aanraking
waar messen niet steken als wapens in wonden
ik omarm jouw warmte in droommomenten
je kunt schaduwplekken met de regenboog bedauwen
gevoelens verdienen respectvolle aandacht
ik draag jou als sieraad om mijn hals
je woordjes vormen een diamanten beschermlaag
als lisdodde ruis je het puur door mijn landschap
Bianca & Gerhard
laat me groeien in omstandigheden
meekleuren als een kameleon
in de frisse nieuwe tinten
de tijd als een raadgever
halsstarrige meningen veranderen
je visie bijstellen door inzicht
de ziel laten rijpen in het licht
in de smaak van zoete vruchten
het bittere achterlaten
in het woud van verleden
de omgeving mee laten bewegen
in een positieve zienswijze
een ander hart verstaan
in de vriendelijke klanken
Bianca
niemand kan de rivier tegenhouden
de stroming is het leven
angstvallig willen we vasthouden
verandering brengt onrust
de hemel vloeit zijn bloed
over de velden van de aarde
ziekte en pijn zijn niet te ontwijken
het zijn wetten van de natuur
het waarom soms moeilijk te begrijpen
wat je liefhebt wil je niet loslaten
ik voel me zo klein op deze wereld
waar grote problemen aanwezig zijn
Bianca
stilte snijdt hun levensvreugde doormidden
winter ontsteekt een sneeuwstorm
eenzaamheid hangt als mist in loodgrijze steden
als een ronddraaiend wiel in een reuzenrad
emotie groeit op bijna vergeten zielsgronden
gedachten kruipen als mos over rotsen
op zoek naar stroompjes water van hoop
trachten de warmte van de fakkel te vangen
schreeuwend om dat ene stukje begrip
de regenboogkleuren in de glasscherven zien
bouw een standbeeld van marmer in het grauwe
en laat licht galmen in de donkere regenbui
Bianca & Gerhard
op blote voeten rennen tussen grijze stammen
de vreugde vestigen in een nieuwe wereld
de ketens van het oude afwerpen met liefde
zoeken naar de schakels met begrip
als een waakhond de weerlozen beschermen
vreedzaam luisteren naar de bewondering
gouden woorden vullen hun schaal van hoop
zien de rode vruchten in de appelboom
beschouw ze allemaal als kinderen van de evolutie
een gastheer op een plaats met weemoed
breek de kilte door warmte en aandacht te geven
laat je stem horen in sferen van vriendschap
Bianca & Gerhard
fnuikend knarsen de scharnieren
schokkend het luide gepiep
roestig is de aanblik
van ontwrichte deuren
ontroostbaar zijn de tranen
onhoorbaar het verdriet
onzichtbaar duwt de pijn
en we geven geen krimp
ijsbloemen op de golven
rafels aan het tafelkleed
barsten in de wanden
mij horloge staat nu stil
Bianca
eenzaamheid is een woord dat traant
alleen ik en mijn spiegelbeeld
achtergelaten sporen vliegen in brand
verzen geven glashard hun signalen
er bestaat geen stafkaart voor emoties
gestroomlijnde plattegronden zijn verborgen
elke mens kent stromingen en stuwdammen
de herkenningmelodie is een poort die opengaat
handen vinden elkaar aan het meer van troost
waar geborgenheid als sieraad glanst
daar overleven we de ijsnachten van de wereld
gewikkeld in warme dekens van veiligheid
Bianca & Gerhard
ik verlang naar mensen die begrijpen
zonder afgunst in hun klank
de vrouw die vriendelijkheid wenkt
je vrolijk vult met zonneschijn
ik zoek de invloed van geluk
de mogelijkheden in tijd
woorden die verzachten
het wonderlijke om je heen
ik wil je meetronen naar het paradijs
waar opgewektheid uitgesproken wordt
proberen jou het beste te bieden
zodat jij het weer door kan geven
Bianca
oorlog laat slechts rijen kruizen na
nabestaanden kermen van de pijn
tussen puinhopen biggelen kindertranen
rivieren laten rode bloedsporen na
egoïsme en machtsdrang misvormen de ziel
bevestigen de beitels die in het rond hakken
verlichte mensen zingen over een nieuwe wereld
roepen voor hulp in vredesmarsen
waarom begraven jullie hun bloemen
rozenkransen van kwetsbaarheid verlossen
verdrink niet in de draaikolk van jaloezie
en laat linten van liefde het kwaad uitwissen
Bianca & Gerhard
©
IJsbloemen
2 januari 2015
daar is de deuropening
loop weg van de gewelven met pijn
hou niet vast aan je verdriet
laat ramen openwaaien
huilbuien mogen stromen
langs loodgrijze wolken
geef jezelf de ruimte
en ontsnap uit de diepte
ijsbloemen mogen smelten
in de ruiten van je ziel
veranderingen vinden de weg
in de minuten van tijd
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Liefdessluiers
2 januari 2015
stilte nestelt zich in mijn hoop
brekende pijn vloeit in de aardkorsten
de lente zal grijzer zijn dan voorheen
tranen proberen het uit te schreeuwen
nu snik ik zachtjes uit het zicht van ogen
het gemis laat diepe sporen achter
droefmooi glanst overal de herinnering
liefdessluiers dansen voor het maanlicht
weerspiegelen dromen van terugkeer
oude verhalen lezen de toekomst
ooit zal het verleden de dag opwarmen
want ieder einde is ook een nieuw begin
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Ice flowers
2 januari 2015
there is the doorway
walk away from the vaults with pain
do not stick to your grief
leave windows blow open
rains of crying may flow
along leaden clouds
give yourself space
and escape from the depths
frost-flowers may melt
in the windows of your soul
changes find their way
in the minutes of time
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Love veils
2 januari 2015
silence settles in my hope
breaking pain flows in the earth-crusts
spring will be grayer than before
tears trying to shout it out
now I sob quietly out of sight of eyes
the loss leaves deep traces
the memory shines sad but wonderful
love veils dance for the moonlight
reflecting dreams of return
old stories read the future
sometime past will warm the day
because every end is also a new beginning
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Jouw sporen
2 januari 2015
jouw schip is veilig in mijn haven
ik fluister een weg naar het paradijs
drink jouw mist van de oceaan
jouw regen mag druppelen in mijn baai
ik voel jouw wereld van eenzaamheid
jouw naam hangt eeuwig om mijn lippen
je krijgt een vleugje van mijn aroma
en ik benader het nat van je verdriet
jouw sporen rillen in mijn lichaam
ik besef de leegte in een koud hart
wil je betoveren met mijn vlammenzee
je leiden naar het vuur van overgave
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Gisteren wordt opnieuw geboren
3 januari 2015
ik zie een perfecte blauwdruk van het vrouwelijke
een gezicht van licht straalt liefde in spelonken
gouden ogen fonkelen in oorspronkelijke staat
jouw ketting is een schakel in mijn leegte
ik droom je in mijn armen op vergeten plaatsen
snak naar lucht als je naar me lacht
ieder gebaar en elke beweging vertalen de hemel
klokken uit het verleden luiden in ons heden
gisteren wordt opnieuw geboren in warmere kleuren
jouw aanwezigheid ben ik nooit vergeten
dit is de essentie van het eeuwig zijn
ieder lettertje en elk woordje zijn van diamant
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Loslaten
4 januari 2015
ik vind de stilte in zonnestralen
sta even stil bij het gevonden geluk
luister naar de oplichtende hoop
die glinstert in de blauwgeschilderde lucht
liefde borrelt naar de oppervlakte
verstoken van de windvlaag met verdriet
ik reis naar een bestemming met beelden
in de richting van voetstappen met inzicht
het licht maakt me bewust van gedachten
die ruimte ontdekken in het loslaten
mijn uitzicht zit vol geheime krachten
en mijn spiegel ziet tevredenheid
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
De stilte in jouw ogen
4 januari 2015
emoties verlaten na jaren hun schuilplaats
vlechten een krans van gesprekken
liefde laat gesloten bloemen ontluiken
de tijd verstrijkt in helende genezing
het besef van vergankelijkheid dringt door
alles om je heen is onderhevig aan veranderingen
de ziel moet koorddansen op een dun touw
balanceren en het evenwicht bewaren
elementen uit de natuur dienen als rustpunt
ongedwongen neem ik ieder facet in me op
verdriet beweegt zich even naar de achtergrond
en ik vind de stilte in jouw ogen
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Zoeken naar een antwoord
5 januari 2015
wat gaat er schuil achter je ogen
treurigheid galmt in je oceaan
hemelwater sijpelt in de holtes
een schreeuw in elke opening
stemmen gillen door de nacht
dauwdruppels parelen in je hart
kleuren trillen om te vervagen
woorden zoeken naar een antwoord
sluiers van verlangen zwemmen op de oppervlakte
een horizon van gevoel flitst door de brand
jouw houvast is een vlot op het water
en de bodem van liefde zit heel diep
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Het zuivere zielskristal
5 januari 2015
je warmte omhelst mijn nachtgedachten
de donkere denkwereld is een bui die overdrijft
alles wat telt is het zuivere zielskristal
jouw penseel kleurt teder rode konen
het verlangen vindt een zachte welkomstplaats
jouw maanlicht schijnt over mijn naaktheid
gelukstranen druppelen op de zijden huid
een zoete melodie klink door mijn kamers
je opent mijn venster met je hemelse ogen
ademloos begroet ik je in mijn glazen huis
gouden brem omgeeft je silhouet
en toortsen met vuur verspreiden het licht
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Dankbaarheid
5 januari 2015
ik droom je in geluiden
zorgen glijden van me af
jouw schoonheid is mij heilig
mijn handen zijn goddelijk
schor hoor ik je kreunen
ontspannen in de nacht
liefde giet een gouden hart
in de vorm van gedachten
pijn hoort tot het verleden
in de kamers van mijn krachten
vul ik je ziel met dankbaarheid
en ik adem in jouw trouw
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Zo breekbaar
6 januari 2015
soms breekt je nacht door onzekerheid
en kan het stil zijn in de kloven van je hart
als een dolende in de wirwar van emoties
vermengt de vreugde zich met groot verdriet
vleugels van geliefden vertonen donkere patronen
een verloren gevoel maakt zich meester
vlinders vallen op de donkere moddergrond
het besef is er in het gezicht van pijn
alleen liefde ontmantelt deze schaduwwereld
in deze gesloten wereld vol duisternis
waarin een aanraking van troost zo gewenst is
in het bevattingsvermogen dat een mens zo breekbaar is
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Geluksdruppels
7 januari 2015
bezield door jouw aanwezigheid
geluksdruppels verlangen naar liefde
in een stroom van aansluiting
je bent een levensboom vol bloesem
dunne draden uit het verleden
verbinden ons in de toekomst
verdriet heeft schaduwen geworpen
op het bleke van ons gezicht
de momenten van thuiskomen
jouw ogen vol vertrouwen
geven me weer de moed
om dapper door te lopen
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Gedachtenkracht
7 januari 2015
bloemen en vlinders verdragen geen stormregens
zij omranden het leven met kleurenpracht
liefde vormt een groene heg rondom de ziel
wensen zullen stromen vanuit de innerlijke bron
chaotische vormen veranderen door gedachtenkracht
de echo zal glanzen en weerkaatsen
angst is als een gevangenis van de horizon
laat fakkels met geluk oplichten in de nacht
met het besef dat ieders identiteit onsterfelijk is
laat dromen een stramien voor magie zijn
zodoende beweegt het universum als een danser
en streven we naar het draaien met de sleutel van begrip
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Bevroren bloem
8 januari 2015
een bevroren bloem in eenzaamheid
sneeuw bedekt een laagje pijn
het mes snijdt aan twee kanten
rafelige randen laten zich zien
woorden zwijgen in de kou
het innerlijk vraagt liefdevolle warmte
kleuren die zich mogen laten zien
in klanken die gehoord worden
toon je stralen bij daglicht
open je kelken en ontvang
voel het hart vol met liefde
en bloei voluit lieve schat
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
In godsnaam
8 januari 2015
meedogenloos bevriezen zij een moment
bederven de wereld met geweld
willen hun bekrompenheid opdringen
ik zie bloedrozen in de witte sneeuw
kleuren vervagen door hun wrede schaduwen
vrijheid van meningsuiting is niet te vergrendelen
alles ademt leven maar zij begraven toekomst
indoctrinatie woont er in hun hoofd
huilende mensen vullen de pleinen van hoop
huivering en kou kwelt ieder nadenkend mens
universele wetten worden genegeerd
hoe heeft het in godsnaam zover kunnen komen
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Neonlichten
9 januari 2015
toeters en bellen schreeuwen over straten
het lawaai kermt met donders geweld door mijn lijf
ik hou de handen voor mijn oren en doe mijn ogen dicht
en verlang naar stille wateren en diepe gronden
neonlichten vlammen in mijn ogen
de sirene loeit door mijn nacht
de drukte kan ik niet ontwijken
zij denderen met vernietigende kracht
kanonschoten schieten hun spervuur
straaljagers laten me ineenkrimpen
tegen zoveel heftigheid ben ik niet opgewassen
en kruip weg in de schuilkelder van bescherming
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Tot in de kern
9 januari 2015
ik plant mijn ziel in jouw groene zonneweiden
ieder seizoen kun jij mijn dag verblijden
in dit tijdelijke leven markeer jij eeuwigheid
jouw naam maakt sprongetjes in mijn hart
troost raakt liefdesgevoel tot in de kern
bloesem blijft niet verborgen voor ogen
je glimlach is zichtbaar tot over tijdgrenzen
jouw raadsels ontfutselen nieuwsgierigheid
je stamt af uit een rijk van mededogen
ik geniet van je perken vol kleuren
en kus je lieve wangen een beetje warmer
jouw gezicht heeft geen geheimen voor mij
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Vleugelslagen
10 januari 2015
vleugelslagen raken gevederde tooien
de lucht vult zich met liefdessplinters
wolkenflarden bombarderen de aarde met tranen
donker en licht is altijd een tegenstelling
pennenvruchten deponeren gevoelige woorden
die lijnrecht tegenover elkaar staan
we meanderen langs het zwart en wit
als rode draden langs de maan
het tij brengt de eb en vloed moeiteloos
en met schoolslag zwemmen we door de golven
met het reddingsvest onder de armen
duiken wij deze duistere wereld in
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Vredesgitaren
10 januari 2015
liefdesdrenkelingen zoeken vruchten op ruwe zee
slaan bijna te pletter op de rotsen
noodsignalen waarschuwen engelen in de kosmos
hun klanken zijn hoorbaar in de ijle lucht
verdrietige lichamen maken hulpeloze bewegingen
machteloosheid schuurt langs de golven
schenk honing uit over jeugd en geen brandewijn
in de verte vormen bloemen een schip van vertrouwen
laat opnieuw de vredesgitaren klinken boven grasvelden
herken de wind van een nieuw tijdperk
want verlichting is niet gebonden aan periodes
laten we geloven in een rechtschapen wereld
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Naar verre oorden
11 januari 2015
in mijn brein ontspruit zich een vulkaan
die als een draak spuwt met vlammende woorden
vuurvogels verlichten duistere machten
die voor ogen verpulveren tot as
rooksignalen seinen geheimtaal
brandmerken liefde in de ziel
het hart opent deuren van de kamers
en verwelkomen gastvrij de openheid
tinten grijs worden verdreven naar verre oorden
onzichtbaar voor het gevoelige hart van goud
smaragdgroene toverogen stralen het licht van verre
en bereiken menig luisterend oor
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Vang je mijn gedachten
11 januari 2015
een afscheid schroeit keer op keer het moment
onpeilbaar diep zijn de hoge golven van pijn
kermend en trillend wil ik de echo beantwoorden
die gilt in volle lengte door mijn lijf
je schildert mijn vleugels van verdriet lichter
bent een troost in een waas van tranen
eenzaamheid trok diepe sporen in het hart
ik dwaalde in een ongewilde leegte
enkel jouw ogen vonden de diepste wonden
als een gestroomlijnde engel vang je mijn gedachten
raapt de losgelaten blaadjes zomaar op
jouw woordenkracht omringt me met de liefde
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
You catch my thoughts
11 januari 2015
a farewell sears repeatedly the moment
unfathomably deep are the waves of pain
moaning and trembling I want to answer the echo
that screams in full length through my body
you paint my wings of sorrow lighter
and you are a consolation in a haze of tears
loneliness left deep marks in the heart
I wandered into an unwanted void
only your eyes found the deepest wounds
as a streamlined angel you catch my thoughts
simply pick up the fallen leaves
your word-power surrounds me with love
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
To faraway places
11 januari 2015
in my brain sprouts a volcano
that spits with flaming words like a dragon
fire birds lighten dark forces
which pulverize to ashes before eyes
smoke signals messaging secret language
brand love in the soul
the heart opens doors of the rooms
and welcome gently the openness
shades of gray are driven to faraway places
invisible to the sensitive heart of gold
emerald magic eyes shine the light from a distance
and reach many listening ears
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Groeien rozen
12 januari 2015
op de bodem groeien rozen
heimwee hangt in de lucht
verlangen zoekt een weg
geuren verspreiden hun aroma
zangvogels zingen op het pad
dagen breien zich aan elkaar
onderweg treuren druppels in de geest
zij stelen uit het dagelijkse leven
nuances liggen er in tinten
kleuren verven het gemoed
de bron van overleven
zal eeuwig aanwezig zijn
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Parelmoeren schelpen
12 januari 2015
iedere dag tril ik de hel uit mijn lijf
zijn er weer aardbevingen die bewegen
lichaam en geest worstelen met de ziel
we moeten afdalen naar diepere lagen van ons zijn
daar liggen latente krachten te wachten
die glanzen als parelmoeren schelpen op het strand
in die marmeren wereld bestaat geen prikkeldraad
er zijn spuitende fonteinen met ervaring
in diepte wordt ieder geluksfragment geboren
er zit een metamorfose in ieder mens
beleef iedere dag alsof het je eerste is op aarde
en groei uit tot een sierlijke witte zwaan
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
In de leegte
13 januari 2015
koud gevoel waait in de verte
lijden strooit zand in mijn open vizier
verlatenheid reikt naar het verlangen
jouw treurwilg mag in mijn park groeien
schemering kermt tussen de lichtsterren
schaduwen van spijt sterven niet in de nacht
je moet het dragen door de tijd heen
het gemis kraakt in ijselijke voetstappen
afscheid spartelt in wilde rivieren
ik zoek de warmte van je hand in de leegte
niemand heeft een vermoeden van mijn pijn
troost vind ik enkel in jouw lieve ogen
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Hoogvlieger
13 januari 2015
in het vergezicht voel ik je nabij
je bent de hoogvlieger in mijn diepte
haarscherp ben je aanwezig in seizoenen
jouw overzicht geeft me een goed inzicht
in de open ruimte hoor ik je klanken
jouw levenslijnen kleuren mijn dagen
liefdevolle ogen als toeschouwer in mijn bestaan
jouw onderkomen een voedzame bodem
ik voel de warmte in jouw veiligheid
stilte leest door al mijn bladzijden
samenspel schrijft beeldende woorden
veroveren de verbeelding in mijn landschap
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
De tranen in het bestaan
14 januari 2015
ik zie de aarzeling op je gezicht
gevouwen over wolken van onzekerheid
er is een mist in je verdrietige ogen
een waas in jouw opeengestapelde dagen
ervaar de tranen in het bestaan
stamp in de regenplassen
het geeft niet wat anderen denken
doe wat jou gelukkig maakt
luister naar de vogels
vlieg weg uit je gouden kooi
proef van de vrijheid die ontstaat
schrijf jouw eigen levensverhaal
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Fluistermomenten
14 januari 2015
vanuit mijn schaduwplek volg ik jouw zon
tranen glijden langs de werkelijkheid
vlinders proberen weg te vliegen van verdriet
mijn leedwezen vang jij in jouw net
de brug van hart naar hart huilt van verlangen
gelukszoekers reiken naar het paradijs
liefde laat zich dromen op een grasveld
waar sneeuwklokjes lachen naar de hemel
tijd brandt heimwee in de gevoelige ziel
herinneringen creëren een geur van bevrediging
ik beweeg me door jouw levensochtend
en hoor jouw fluistermomenten
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Naaldscherp
15 januari 2015
een draad
zoekgeraakt
onbereikbaar
uit elkaar groeien
doorgeknipt
weefselbeschadiging
geen vertrouwen
verwijdering
losgemaakt
vastknopen gaat niet
letsel blijft zichtbaar
twee draden
scheiden
ieder zijn weg
naaldscherp
stekende pijn
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Schoonheid
16 januari 2015
in de beweging verschijnt de schoonheid
raas er niet aan voorbij en kijk met heldere ogen
beleef en laat het gevoelens teweegbrengen
die je nooit voor mogelijk had gehouden
stap op de onbetreden paden
verwonder je over de natuur
die je met de serene rust bedekt
en je terug doet keren naar je innerlijk
waar antwoorden klaarliggen
om uitgewerkt te worden
bedelf de bodem met voeding
als een oase in de woestijn
waar zandkorrels goudkleurig opschijnen
en donkere schaduwen stilletjes verdwijnen
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Zonnebranden
16 januari 2015
achter mistflarden vermoed ik liefdesvelden
een firmament vol heldere sterren
daar wordt iedere aanraking tot een belevenis
vuur glanst hartstocht in zonnebranden
tranen van ontroering rollen over bleke huid
iedere streling doordringt diep de cellen
je adem raakt mijn wanhopige seizoenen
ik tast naar de pijn achter je ogen
met mijn vingers streel ik jouw glazen wereld
en knip voorzichtig de verdrietranden en rafels bij
gevoelens vinden een warm welkom
en ieder moment in jouw nabijheid is heilig
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Ravijn van venijn
17 januari 2015
rode luchten weerspiegelen bloedrivieren
de hemel huilt druppels met gedoodverfd verdriet
monsterlijke creaturen doen zich als mensen voor
verdorde geesten woelen door een ravijn van venijn
zij begraven vrede en liefde onder hun eigen puinhopen
betreden grauwe heuvels vol duisternis
het rozenzaad van vrijheid hebben zij zelf verkwist
gekluisterde schaduwen in poelen van verderf
iedere actie tegen onschuldigen wordt vastgelegd
schemering haalt adem in gesmoorde kreten
narcissen zullen groeien ondanks hun granaten
versteend zijn de zielen die in slangen ontwaken
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Vuurbomen
18 januari 2015
het beloofde land fluistert blijheid
waterlelies ontvouwen kelkbladeren
de hemel wil de belofte nakomen
de zon laat zich zien in vuurbomen
tranen ontsnappen uit ogen
verbazing borduurt open vensters
het observeren geeft een heerlijk gevoel
een oogopslag zoekt de liefde
positieve gedachten drijven in je
oplossingen in je diepere zelf
de luchtspiegel schijnt oranje
in overstijgende momenten
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Droomfabriek
18 januari 2015
je stem weergalmt in mijn droomfabriek
mijn tranen als druppels aan jouw boom
ik zie je in een panorama van troost
waar dagen de nacht draaglijk maken
velden en weiden wasemen liefdesdauw
geplaveid met diepzinnige woorden
zwart en wit vervagen tot pasteltinten
dromerig voel ik fluweelzachte vingertoppen
onder een oude plataan wordt een kus levend
hallucineren de zoetgevooisde klanken
in een oogwenk verdwijnen jaren van eenzaamheid
en je voert me mee naar contreien van tevredenheid
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Afscheid nemen
19 januari 2015
ik ben je nooit vergeten
afscheid nemen deed pijn
korrels vloeien door de zandloper
waar blijft nu de tijd
eenzaam bleef ik achter
schuilend bij het riet
teleurgesteld in dromen
het leven ervaren
je liefde leeft in me
herinneringen kleven
voor altijd in mijn hart
en soms denk ik even aan jou
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Herinneringsmomenten
19 januari 2015
de rivier van heimwee kent stroomversnellingen
schaduwen worden meegenomen met de wind
contouren huilen in herinneringsmomenten
pilaren worden gestut door stilte
afscheid mondt uit in een delta van pijn
druppels verdriet op de bodem van je ziel
niemand sterft want jouw sporen zijn zo levend
nooit kan ik jouw liefde verliezen
ik droom een omhelzing op ons plekje
serene witte sneeuwklokjes groeien op jouw graf
je liet mij achter in de tijd lieverd
maar in mijn hart zul je me nooit verlaten
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
De diepere betekenis
20 januari 2015
rimpels vertellen het waarom
spiegels weerkaatsen pijn
grijpen gebroken stilte
op het oppervlak van verdriet
beelden drijven helder
op herinnering van vroeger
gevoelens verkleuren
op de bodem van verscheurdheid
liefde schreeuwt
naar die tastbare aanraking
de draden van de ziel
zoeken naar de diepere betekenis
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Droomwensen
20 januari 2015
verleden verbergt zich achter een traangordijn
gordels smaragdgroen bestuiven de nevels
jaren vormen een kralenketting van pijn
smeden stalen cirkels vol blokkades
laat de teugels van het onmogelijke vieren
laat je niet vangen in de gecompliceerde nacht
ontsteek een vuur midden op de gletsjer
pak de ruimte in het roerloze vacuüm
jouw ogen bezitten gouden vermogens
versplinteren de schepen van somberheid
omlijsten mijn schreeuwen met liefde
en planten de zaadjes met droomwensen
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Raymon
‘En niemand heeft geluisterd’ verteld het ontroerende verhaal van Raymon. Opgeschreven en verteld door zijn moeder. Zij heeft het verhaal geschreven omdat zij de wereld wil laten weten wat haar zoon overkomen is en te proberen hier wat aan te doen. Zij wil dat wat haar zoon overkomen is nooit meer zal gebeuren. Ze hoopt dat veel mensen het verhaal van Raymon zullen lezen en dat er gezegd wordt: “Kunnen we hier niets aan doen?” Nu zijn we 34 jaar verder en Raymon zijn verhaal heeft dankzij zijn moeder er uiteindelijk voor gezorgd dat er veel veranderingen zijn doorgevoerd. En dat de gespecialiseerde psychische hulpverlening voor dove en slechthorende kinderen, jongeren en volwassenen in Nederland een voorbeeld is voor andere landen.
Raymon wordt geboren op 17 maart 1960. Op het eerste gezicht een normale gezonde baby.Als Raymon klein is vermoedt zijn moeder dat er iets met hem aan de hand is, want zo´n lieve baby als Raymon dat kan niet kloppen. De dokter lacht haar bezorgdheid weg met de woorden “ik heb nog nooit een moeder horen klagen over een lieve baby”. Later blijkt haar vermoeden waar te zijn, Raymon is doof… Het verhaal is op een zeer ontroerende wijze geschreven. Je leeft mee met Raymon als klein kind tot volwassene.
Raymon wil graag “normaal” wezen maar de buitenwereld is vaak hard voor dove of slechthorende mensen. Zijn leven verloopt niet bepaald gemakkelijk ondanks de steun en liefde die hij van zijn ouders en broers en zussen krijgt. De buitenwereld maakt het leven er niet gemakkelijk op voor Raymon. Rond de tijd dat Raymon 21 is wordt hij ziek, overspannen en krijgt last van hallucinaties. Raymon krijgt haldol voorgeschreven maar hij krijgt een ernstige bijwerking en mag dat medicijn nooit meer gebruiken. Zijn ouders proberen hulp voor Raymon te regelen maar hij wordt op een wachtlijst geplaatst ondanks alle problemen die Raymon heeft. Ze worden niet serieus genomen door de verantwoordelijke dokter en instanties.
Volgens Raymon zijn moeder werd er gezegd “De jongen mankeert niets of er zijn wel erger gevallen. Raymon is doof en er is niemand die echt met hem praat, ze doen er zelfs geen moeite voor. Ze bekijken hem en dan ziet hij er rustig uit maar wat hem mankeert, dat kunnen ze niet aan de buitenkant zien. Wat er in hem leeft weten ze niet. Ze denken dan: dat is een dove (doofstom) daar kunnen ze toch niet mee praten. Dove mensen zijn normaal maar worden vaak abnormaal bekeken… Met een beetje geduld desnoods met potlood en papier kan iedere horende een dove verstaan.” Als Raymon na zijn laatste uitbarsting weer wordt opgehaald door de politie komt na een paar dagen het vreselijke nieuws dat hij is overleden. Zijn moeder gelooft de reden van zijn overlijden niet en gaat op zoek naar antwoorden en stuit daarbij op vele tragische fouten…
Hieronder een gedicht geschreven door Raymon zijn zus Bianca
Raymon
een gevecht
tussen leven en dood
en wie of wat
gaf jou het recht
om die keuze te maken
mijn verdriet is gedownload
in mijn gedachten
een mens in nood
die jij zomaar vergat
de situatie
totaal verkeerd ingeschat
strijd en een gevecht
het gevolg de dood
zo onterecht
een kostbaar mensenleven
mijn broer
Raymon wordt geboren op 17 maart 1960. Op het eerste gezicht een normale gezonde baby.Als Raymon klein is vermoedt zijn moeder dat er iets met hem aan de hand is, want zo´n lieve baby als Raymon dat kan niet kloppen. De dokter lacht haar bezorgdheid weg met de woorden “ik heb nog nooit een moeder horen klagen over een lieve baby”. Later blijkt haar vermoeden waar te zijn, Raymon is doof… Het verhaal is op een zeer ontroerende wijze geschreven. Je leeft mee met Raymon als klein kind tot volwassene.
Raymon wil graag “normaal” wezen maar de buitenwereld is vaak hard voor dove of slechthorende mensen. Zijn leven verloopt niet bepaald gemakkelijk ondanks de steun en liefde die hij van zijn ouders en broers en zussen krijgt. De buitenwereld maakt het leven er niet gemakkelijk op voor Raymon. Rond de tijd dat Raymon 21 is wordt hij ziek, overspannen en krijgt last van hallucinaties. Raymon krijgt haldol voorgeschreven maar hij krijgt een ernstige bijwerking en mag dat medicijn nooit meer gebruiken. Zijn ouders proberen hulp voor Raymon te regelen maar hij wordt op een wachtlijst geplaatst ondanks alle problemen die Raymon heeft. Ze worden niet serieus genomen door de verantwoordelijke dokter en instanties.
Volgens Raymon zijn moeder werd er gezegd “De jongen mankeert niets of er zijn wel erger gevallen. Raymon is doof en er is niemand die echt met hem praat, ze doen er zelfs geen moeite voor. Ze bekijken hem en dan ziet hij er rustig uit maar wat hem mankeert, dat kunnen ze niet aan de buitenkant zien. Wat er in hem leeft weten ze niet. Ze denken dan: dat is een dove (doofstom) daar kunnen ze toch niet mee praten. Dove mensen zijn normaal maar worden vaak abnormaal bekeken… Met een beetje geduld desnoods met potlood en papier kan iedere horende een dove verstaan.” Als Raymon na zijn laatste uitbarsting weer wordt opgehaald door de politie komt na een paar dagen het vreselijke nieuws dat hij is overleden. Zijn moeder gelooft de reden van zijn overlijden niet en gaat op zoek naar antwoorden en stuit daarbij op vele tragische fouten…
Hieronder een gedicht geschreven door Raymon zijn zus Bianca
Raymon
een gevecht
tussen leven en dood
en wie of wat
gaf jou het recht
om die keuze te maken
mijn verdriet is gedownload
in mijn gedachten
een mens in nood
die jij zomaar vergat
de situatie
totaal verkeerd ingeschat
strijd en een gevecht
het gevolg de dood
zo onterecht
een kostbaar mensenleven
mijn broer
Raymon staat linksonderaan op de foto
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
Wensballon
21 januari 2015
ik heb een wensballon opgeblazen
spreek mijn dromen uit
en laat het voorzichtig zweven
naar de blauwe lucht van vrijheid
ik verdwaal in verhalen
wil de ruimte scheppen
van rust in mijn hoofd
op een stille winteravond
een wandeling langs woorden
het omarmen van de taal
in gestapelde herinneringen
waar wolken inspireren
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Gloeiende nachtsterren
21 januari 2015
dromen smelten als sneeuw voor de zon
als maansverduistering waarheid wordt
zwarte stenen rollen over het rotsplateau
bliksemschichten flitsen door mijn lijf
kleine dingetjes groeien uit tot obstakels
het groene moeras zit vol met drijfzand
de olielamp brandt op een klein pitje
aangewakkerd door een zuchtje hoop
pijn knaagt aan de zekerheid van liefde
op een onderlaag van doorschijnend papier
koorden verbinden nog steeds gevoelsdromen
als gloeiende nachtsterren in het heelal
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Houvast
22 januari 2015
ben je mijn houvast
als ik loslaat
mijn reddingsvest
op de woeste zee
mijn zonnestralen
als het regent
de glimlach
in mijn verdriet
wil jij mijn anker zijn
als ik mezelf voorbij raas
het rustpunt
in het gehaaste bestaan
voor mij ben jij de goedheid
tussen al het kwaad
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Passeren
22 januari 2015
we passeren de grenzen van dromen
ik sluip uit mijn bed en kijk door het raam
takken bewegen in de ochtendweemoed
mispelbomen vertellen hun verhaal
buiten hangt de geur van verlangen
jij licht op in mijn gezichtsveld
ontwerpt mijn moment met nieuwe vormen
ik draai het speeldoosje dat ik kreeg van jou
wees de veroveraar van mijn wachtend dons
verwarm me in de eenzame nachten
want het diepst mogelijke gevoel wil zich uiten
in de wijzerslagen van eeuwigheid
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Betekenis
23 januari 2015
ik wil het onbekende beminnen
in de ogen van het kind
ik verlang te leren van de lessen
die het leven voor mij in petto heeft
ik tracht te lachen
door alle pijnen heen
in een wereld waar elk stofdeeltje
zijn eigen betekenis heeft
ik kijk stilletjes achterom
om te streven naar vooruitgang
heb vertrouwen in ontvangen
als ik er maar voor open sta
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Vruchten van liefde
23 januari 2015
de witte lotusbloem ligt roerloos in vijverrust
laat de bloem bedwelmen in het nu-moment
een oude den bewaakt jouw heilige water
jouw naam draagt vruchten van liefde
flarden van een storm herbergen pijn
waardoor pen en papier de spiegels raken
emoties smelten samen in nachtelijke tranen
waar bronzen beelden hun bezieling tonen
warmte zindert rondom je engelengelaat
wijzerplaten van het uurwerk tikken harmonie
gevoel omhelst het tijdloze als een verloren vriend
verborgen waterlelies bloeien door de eeuwen heen
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Kracht
24 januari 2015
jouw randen omlijnd met strepen wijsheid
een sterke aanwezigheid onder witte abelen
ik zuig me vast aan je persoonlijkheid en kracht
beweeg door je ragfijne doorzichtige draden van liefde
een ontmoeting bij een station
waar ik thuiskom op een bestemming
en kwelders vollopen met warmte
bezwangerd met de tedere momenten
die pijn bedekt in de flanken
je bedwelmen met de troost
in een labyrint waar dromen bloeien
met jouw armen als beschutting
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Droomkelken
24 januari 2015
nieuwe paden leiden naar het voorjaar
waar dampen van hyacinten opwellen
levenswater lekt uit droomkelken
liefdesdauw wandelt door ontwakende tuinen
warmte van jaren nevelt boven je schaduw
een houten marionet wordt weer mens
nooit beleefde dagen komen tot leven
uitgesproken wensen herstellen het leed
gebroken dromen vinden nieuw maanlicht
ik moest je vinden in het ongerepte
laat me het ijs van jouw vleugels verwijderen
en de lagen van teleurstelling verzachten
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Vuur in mijn hart
25 januari 2015
je brengt me in vervoering
beroert het vuur in mijn hart
ik ontmoet je in een wereld
waar de ziel ontwaakt
wierook geur in de lucht blaast
op een kade van onderdrukte pijn
waar jouw helende handen kracht uitstralen
mij vangen in een bouwwerk van geruststelling
je begrijpt me zonder dat ik spreek
oorverdovend in jouw licht van liefde
mijn eenzaamheid sterft weg
en je plaagt me met je grapjes
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Geestelijk goud
25 januari 2015
de fontein van het leven sproeit gevoel
door gaatjes delen we de kwetsbaarheid
in een glazen woud schittert geestelijk goud
als archeoloog graaf je in mijn oudheid
weemoed verbergt zich onder puur wit zand
luchtbellen laten sporen van verdriet na
verhinderen het openen van lichtpoorten
hekken zijn er om je bewust te worden
mijn wangen kleuren na lange tijd weer rood
ogen trillen liefde van zoveel emotie
bewaarmomenten koester ik in het hart
waar jij de tederheid kunt illustreren
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Leed van de wereld
26 januari 2015
gevoelens die te zwaar drukken
onplezierig in gedachten schuilen
stemmingen varen op golven
als een donkere waarnemer
ondergeschikt aan de aanwezigheid
de geest vraagt om verlichting
voetsporen die uit de mist lopen
op weg naar beweging
parels begrip zoeken inzicht
prediken de liefde
tasten naar bescherming
tegen het leed van de wereld
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Gewelven van oneindigheid
26 januari 2015
ik herinner me een omhelzing onder essen
vingervlug onderzoeken handen jouw vleugels
ik zie je als silhouet op het oude schoolplein
waar kinderen knikkeren en touwtje springen
aanschouw het opgroeien en jouw ontwikkeling
rode anjers bloeien op jouw terras
mijn ontroering werpt tijdswetten opzij
en staat symbool voor onvoorwaardelijke liefde
we herbeleven jaren onder een nieuwe zon
verpozen in de vrede van geborgenheid
tussen rietkragen weerspiegelt ons meertje
onder de gewelven van oneindigheid
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Armen van troost
26 januari 2015
grauwe luchten huilen rode letters
rechtstreeks uit een hart vol pijn
wolken schreeuwen naar de toekomst
vragen naar een ballon van hoop
stil kijk ik toe vanaf de zijlijn
onmacht grijpt me naar mijn keel
wil zo graag jouw tranen drogen
met je praten en er voor je zijn
liefde kent vele zanderige paden
vriendschap is een kostbaar goed
ik loop steeds mee aan je zijde
kom maar in mijn armen van troost
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Diamanten beschermlaag
27 januari 2015
ik draag keien maar wil ze wegwerpen
het gewicht laat me verdrinken in het meer
steeds roep ik woorden van vrijheid
in de bedding van beken vol met ijs
in de verte lonkt het vuur van aanraking
waar messen niet steken als wapens in wonden
ik omarm jouw warmte in droommomenten
je kunt schaduwplekken met de regenboog bedauwen
gevoelens verdienen respectvolle aandacht
ik draag jou als sieraad om mijn hals
je woordjes vormen een diamanten beschermlaag
als lisdodde ruis je het puur door mijn landschap
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Groeien
27 januari 2015
laat me groeien in omstandigheden
meekleuren als een kameleon
in de frisse nieuwe tinten
de tijd als een raadgever
halsstarrige meningen veranderen
je visie bijstellen door inzicht
de ziel laten rijpen in het licht
in de smaak van zoete vruchten
het bittere achterlaten
in het woud van verleden
de omgeving mee laten bewegen
in een positieve zienswijze
een ander hart verstaan
in de vriendelijke klanken
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Niemand
28 januari 2015
niemand kan de rivier tegenhouden
de stroming is het leven
angstvallig willen we vasthouden
verandering brengt onrust
de hemel vloeit zijn bloed
over de velden van de aarde
ziekte en pijn zijn niet te ontwijken
het zijn wetten van de natuur
het waarom soms moeilijk te begrijpen
wat je liefhebt wil je niet loslaten
ik voel me zo klein op deze wereld
waar grote problemen aanwezig zijn
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Schreeuwend
28 januari 2015
stilte snijdt hun levensvreugde doormidden
winter ontsteekt een sneeuwstorm
eenzaamheid hangt als mist in loodgrijze steden
als een ronddraaiend wiel in een reuzenrad
emotie groeit op bijna vergeten zielsgronden
gedachten kruipen als mos over rotsen
op zoek naar stroompjes water van hoop
trachten de warmte van de fakkel te vangen
schreeuwend om dat ene stukje begrip
de regenboogkleuren in de glasscherven zien
bouw een standbeeld van marmer in het grauwe
en laat licht galmen in de donkere regenbui
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Kinderen van de evolutie
29 januari 2015
op blote voeten rennen tussen grijze stammen
de vreugde vestigen in een nieuwe wereld
de ketens van het oude afwerpen met liefde
zoeken naar de schakels met begrip
als een waakhond de weerlozen beschermen
vreedzaam luisteren naar de bewondering
gouden woorden vullen hun schaal van hoop
zien de rode vruchten in de appelboom
beschouw ze allemaal als kinderen van de evolutie
een gastheer op een plaats met weemoed
breek de kilte door warmte en aandacht te geven
laat je stem horen in sferen van vriendschap
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Ontroostbaar
30 januari 2015
fnuikend knarsen de scharnieren
schokkend het luide gepiep
roestig is de aanblik
van ontwrichte deuren
ontroostbaar zijn de tranen
onhoorbaar het verdriet
onzichtbaar duwt de pijn
en we geven geen krimp
ijsbloemen op de golven
rafels aan het tafelkleed
barsten in de wanden
mij horloge staat nu stil
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Meer van troost
30 januari 2015
eenzaamheid is een woord dat traant
alleen ik en mijn spiegelbeeld
achtergelaten sporen vliegen in brand
verzen geven glashard hun signalen
er bestaat geen stafkaart voor emoties
gestroomlijnde plattegronden zijn verborgen
elke mens kent stromingen en stuwdammen
de herkenningmelodie is een poort die opengaat
handen vinden elkaar aan het meer van troost
waar geborgenheid als sieraad glanst
daar overleven we de ijsnachten van de wereld
gewikkeld in warme dekens van veiligheid
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Invloed van geluk
31 januari 2015
ik verlang naar mensen die begrijpen
zonder afgunst in hun klank
de vrouw die vriendelijkheid wenkt
je vrolijk vult met zonneschijn
ik zoek de invloed van geluk
de mogelijkheden in tijd
woorden die verzachten
het wonderlijke om je heen
ik wil je meetronen naar het paradijs
waar opgewektheid uitgesproken wordt
proberen jou het beste te bieden
zodat jij het weer door kan geven
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Het kwaad uitwissen
31 januari 2015
oorlog laat slechts rijen kruizen na
nabestaanden kermen van de pijn
tussen puinhopen biggelen kindertranen
rivieren laten rode bloedsporen na
egoïsme en machtsdrang misvormen de ziel
bevestigen de beitels die in het rond hakken
verlichte mensen zingen over een nieuwe wereld
roepen voor hulp in vredesmarsen
waarom begraven jullie hun bloemen
rozenkransen van kwetsbaarheid verlossen
verdrink niet in de draaikolk van jaloezie
en laat linten van liefde het kwaad uitwissen
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
'
