'
als de nacht wacht
schilder dan op mijn linnen
hanteer je penseel
met tedere streken
omhels me
met je frisse kleur
en laat me zien
dat passie leeft
in de kamers
van de kunst
die jij en ik
duidelijk verstaan
Bianca
ik hunker naar jouw levensadem
vonken balanceren in romantische momenten
ik smeek op lentegrond om een vleugje parfum
als ik fluisterend de woorden speling geef
droomfragmenten verstoppen zich in gebaren
iedere schakering met jou een plezierige reis
wandelen door elkaars onbevangen zielswereld
elke uitdaging brengen we tot uitvoering
voorzichtig beroer ik de dauw op je rozenblaadjes
jouw kozijnen beschermen mijn ontspiegeld glas
omhels je op de nevelvelden van verwachting
als een paarse eendagsbloem geniet ik van ieder moment
Bianca & Gerhard
zwarte dagen praten krom
wat recht had moeten zijn
de nacht kent geen verbazing
alleen de neerstortende lading
die de grond van groei
met de vloer gelijk stampt
het blootstaan is bekend
in de kwetsbare naden
in mijn droomhuis wil ik bouwen
me ontplooien en rijpen
vooruitgang aanwassen
als een vlinder in de tijd
Bianca
jouw tedere tekens van leven
op de speelplaats van mijn zijn
oordelen niet in de ruimte
mijn paarse wilde akelei
vraagt om jouw honing
wil graag de beschutting
ik wil je liefhebben
in duizend wolken
je ontvangen in mijn roos
huil jij maar
in mijn rivier
stop je tranen niet weg
Bianca
de donder galmt tijdens oorverdovend onweer
maar de doden herdenken we in stilte
boven ijstapijten spreken hun witte kruizen
de vlag hangt halfstok tot zonsondergang
nog steeds waait de nachtstorm over de wereld
bloemenkransen memoreren gedachten aan strijders
hun dromen kenden geen prikkeldraad
ketens van oorlog kerven namen in de muur
kanonschoten klinken als een echo van sterven
De Last Post is het trompetsignaal met tranen
nooit zullen we jullie opoffering vergeten
wij kregen de vrijheid door druppels van pijn
Bianca & Gerhard
en telkens weer
loert er weer
het vaarwel
om de hoek
van de deur
ieder moment
zo kostbaar
want de klok
tikt onverbiddelijk
aan de muur
en afscheidstranen
overspoelen mijn zee
met druppels liefde
die ik goed bewaar
maar met pijn in mijn hart
Bianca
er woedt een ware veldslag om een goal
de achterhoede staat zijn mannetje
vlaggen wapperen als de bal grenzen overschrijdt
een afstandsschot raakt de kruising in de goal
moddersporen markeren de harde strijd
de tegenpartij weet met een assist te scoren
een invaller baant zich een weg op gevoel
het doelpunt wordt afgefloten op buitenspel
sportieve harten kloppen als razende machines
de balcirculatie gaat in een enorm hoog tempo
hoop op winst galmt in koren van de tribune
vanuit een hoekschop echoot publiek een spektakel
Bianca & Gerhard
als angst
paniek zaait
in de moestuin
van het jonge gewas
omhels me dan
als chaos
in het hoofd
gevoel onderdrukt
geef me de aanreiking
en help me dan
als het ruige gebied
zich openbaart
wees dan de madelief
het witte zuiver
dat mijn gele hart raakt
zeg me dan
blad voor blad
ik heb je lief
Bianca
soms vallen muren
als bouwval
om je heen
in de diepte
van wasem
samen kunnen wanden
elkaar niet raken
in het jij en ik
en zijn alleen
aan het rondkijken
soms zou ik willen
dat we samen
konden vinden
onder mist
van isolatie
nevelwolken trekken weg door jouw aanwezigheid
wil je me bewonen op het onbewoonde
een vuur ontsteken op mijn kiezelstranden
me vandaag geven met een vastbesloten trek
je warmte in mijn hart verankeren
de vliegtuigstrepen in de lucht tot regenboog maken
droomfragmenten verwerkelijken in het moment
in de stilte een liefdevolle ruimte creëren
waar de zielsfundamenten stevige grond vinden
aarden met hun wortels in een bevrijdende wereld
geestelijke ruïnes worden herbouwd tot liefdestempels
in een tunnel van licht waar schaduw verdwijnt
Bianca & Gerhard
op jezelf teruggeworpen
in de ruimte van de leegte
hoge bomen vangen de wind
in de ademende avondlucht
pijn trekt lijnen naar het hart
in de stilte van het groene bos
dreigende wolken vormen een massa
boven het water van de jachthaven
ik kan niet meer tegen de regen
opgepropt als file op mijn wegen
de kanalen voelen de druppels
die overlopen uit de zinken emmer
Bianca
ik tracht woorden te trekken uit ruwe kleigrond
te zinspelen op het pure grenzeloze verlangen
mijn hart zoekt het ritme van zorgeloosheid
striemend zijn de zwiepende verzwegen zweepslagen
die momenten laten beven in onsterfelijk verdriet
eindeloos groot is de weidsheid van de omtrek die beweegt
emoties hebben een scala aan geboortegronden
ik zwem richting de kern van het authentieke gevoel
blaas het stof van mijn zielskristal
herinneringen roepen op om weer met afstand te bekijken
de zwaarden van het denken verliezen van liefdeskracht
die zal overwinnen in de helende verstrijkende tijd
Bianca & Gerhard
stil lig ik bij je
en hou je stevig vast
jouw snikken
doordrenken mijn hart
met pijnseinen
laat het maar los
ik ben er voor je
zal heel voorzichtig
je tranen in me opnemen
en onderhuids voelen
praat maar
van je af
vertel het me
ik kan het hebben
en luister wel
Bianca
in stilte graas ik op jouw zielsvelden
en begeef me op het groene gras van je natuur
sprokkel liefde in jouw zomerse landschap
jouw knoppen openen licht onder mijn zon
ik leg mijn nacht onder jouw maan
laat mijn sterren stralen van intens geluk
raakvlakken verschijnen spiegelend in het vijverwater
je leest de vergeten woorden van verlangende poëzie
liefdevol hang je jouw wimpels aan mijn takken
kun je naakt in mijn veiligheid vertoeven
mijn aandacht verbergt zich niet in donker lover
maar beweegt in de momenten van diep voelen
Bianca & Gerhard
voel je het verdriet
het huilt in de avond
waarom klinkt
en ik buig mijn hoofd
een onweersbui
spoelt pijn weg
sporen van jou
horen in mijn hart
niemand weet
hoe jij me aanraakt
ademt in mijn denken
kijkt in mijn hoop
Bianca
ik buig alleen voor wat liefde is
mijn wuivende halm knikt naar die belofte
vertrouwen schudt de hand der hoop
jouw gezicht zucht zorgen van gisteren weg
vandaag veroveren dauwdruppels ons nevelgras
leest herinnering de rimpeling in het water
jij verstaat de kunst een moment met goud te omhullen
zwaait in mijn ontvangstkamer met hemels vuur
eeuwen van wachten ballen samen in een ogenblik
waar grenzen stil vervagen in het universum
geluk is genieten van de glimlach van een geliefde
fluwelen geluiden volgen de stem van het hart
Bianca & Gerhard
als poorten sluiten
aanvaard het
en hoop op inzicht
als het koud is
stap dan door
en voel het leven
blijf niet vastgeroest
in oude patronen
maar doorbreek ze
ontvang de dag
focus op het licht
in de tuin van liefde
Bianca
lentedromen spreken over dat wat eens was
jouw stukje zuiver blauw aan mijn hemel
boven jouw zielshalmen wil ik het leven dansen
spelen met jouw licht aan mijn zijde
ik tast naar de fonkeling boven het avondwater
laat je reflectie schijnen in mijn mensenzee
zodat liefde vereeuwigd in ons standbeeld
waar groene mossen mogen groeien op het roomwitte
ijsvelden ontdooien onder een zon van aandacht
waar littekenvorming de zwarte regen zal tegenhouden
hou me vast in het voorbijgaande van de dingen
en verzacht met jouw stille aanwezigheid mijn pijn
Bianca & Gerhard
wees niet bang kind
ik zal er voor je zijn
geef me jouw hand
ik zal je leiden
hier is mijn liefde
door het donkere bos
zullen we wandelen
zie je het witte daslook
geef me je tranen
ik zal ze tot me nemen
kom we rijden naar vrijheid
zonder de paniek en angst
we zullen plekken vinden
waar jij alles kunt loslaten
in het licht van de glimlach
Bianca
in de verte
ligt het smalle pad
de stilte overstelpend
onuitsprekelijk de vrede
ik verdwaal op plaatsen
waarvan ik het bestaan niet wist
alles valt op de plek
in het woelen van mijn denken
ik hou me vast aan de natuur
het is een rustpunt van licht
ik hoef niet in het donker te huilen
en kan me helemaal laten gaan
Bianca
als ik met stoepkrijt
jouw naam in wit kalk
op de grijze tegels
spoelt de regen alles weg
net als in het echte leven
is het zichtbare verdwenen
maar met onzichtbare lijntjes
teken jij liefde in mijn hart
zodat je altijd met mij verbonden bent
ik je onzichtbaar vast kan houden
want jij bent een belangrijke rode draad
waar ik absoluut niet zonder kan
Bianca
harten seinen signalen
schieten de pijlen
in het centrum
van het kloppen
het razend tikken
vurig verlangen
oranje vlammenzee
branden de liefde
op een passievlucht
zuchtende kreunen
strelen de vingers
zachte naaktheid
warme handen
beroeren de kern
schot in de roos
Bianca
verwijten bijten
smijten met de feiten
het is de waarheid
en die is hard
niet meer verbergen
geen verstoppertje
uit je schulp
met de billen bloot
weer leren
communiceren
en bijschaven
daar waar nodig
het kan anders
beter zelfs
aangenamer
the only way is up
Bianca
littekens kun je niet begraven
ze blijven aanwezig in de zandhopen van de ziel
glazen emoties verdienen een zachte hand
want verdriet lijdt in een ijzeren vogelkooi
schenk veel aandacht aan elkaars tranen
leed verliest kracht in delend helen
de levensrivier mag ongehinderd stromen
het dragend vermogen van water voert alles mee
open liefdesogen zodat ze weer stralen
mijn oeverwallen vormen een zonnig terras
waar jouw afgevallen blaadjes mogen dwarrelen
er is een gegraven geul voor onze bezielingsstroom
Bianca & Gerhard
als het leven
je kopje onder laat gaan
kom dan weer boven
spartel met armen en benen
hap naar lucht
maar ga door
probeer te zwemmen
in de grote oceaan
je kan het wel
je bent sterk
kijk maar van een afstand
volg je levenspad
het gaat niet altijd over rozen
maar de geuren zijn er zoet
inhaleer ze diep
Bianca
tijd draagt kiemen van herinnering in zich
jouw voetstappen hoor ik tot in de eeuwigheid
tranenwouden zal ik doorkruisen om bij je te zijn
jouw druppels liefde stromen in mijn rivier
schitterend verzilveren ze jouw zielslicht
groot verdriet is van voorbijgaande aard
speelse woorden laten vastgevroren ijs smelten
onbeschreven jaren schuiven naar de voorgrond
de bron verlangt naar het wilde van de monding
een fluisterend hart springt over bruggen
de geliefde wacht tussen gedroomd lover
en wil gevonden worden in herkenning
Bianca & Gerhard
laat de moed niet zakken
vecht voor ieder stukje levenskracht
deze uitputting gaat voorbij
er komen andere dagen
leg je er maar bij neer
geloof me nu maar
laat wanhoop niet overheersen
die spiraal gaat neerwaarts
accepteer het nu maar
de zon zal weer schijnen
nu eventjes niet
maar morgen zal anders anders zijn
Bianca
hier ligt jouw echo begraven, lief
ik heb je gevonden tussen de wilde bloemen
zacht licht bewaakt de zielstempel
ik hoor bij jou als zon op de naakte huid
mijn heimwee schreeuwt herinneringen uit
ik lees de gedrukte letters uit jouw boek
omhels je zonnestralen in droomlandschappen
bouw op jouw zichtbare gevels van draagkracht
ieder nieuw moment bevat druppels uit het verleden
soms raast de wind in het stormgeluid
oude wolven huilen onder een grijnzende maan
zij zien het groene blad bewegen van de tijd
Bianca & Gerhard
ik kus jouw adem
inhaleer je zuchten
voel je hart bonzen
zie je ontsnappend verdriet
ik help waar mogelijk
de puzzel compleet te maken
en blijf maar geloven
dat geluk zich herhaalt
vrijheid fluistert
in de stilte van vinden
omlijst jezelf niet met tranen
op de golven van heimwee
Bianca
gevoelens sijpelen als dauw over grashalmen
de witte meidoorn huilt haar tranen over het veld
leegte en eenzaamheid kennen geen kleur
zij overschaduwen de stekende pijn van gemis
een aanraking uit het verleden beneveld het plein
gedachten geloven in bereikbare armen
de lijster blijft zingen vanuit de oude iep
jouw zilveren lichtstralen vinden de ruimte
emoties fonkelen liefde boven helder parkwater
geruststellend is de zachte stem van begrip
laat stilte spreken in duizend gebaren
en beroer mijn innerlijk met je hemelse vingers
Bianca & Gerhard
een uitgetrokken jas
staat in de kou
klanken doven
op de lege parkeerplaats
niemand weet
dat er op het plein
doden liggen
van jaren geleden
het schemert
ik trek een vest aan
verstop me in de capuchon
en volg de levensdraden
Bianca
frêle blaadjes lonken naar de zon
lopen graag weg van het stille verdriet
dragen de herinnering aan zware dagen
tragedies worden niet vergeten, maar weggestopt
pijn beweegt onder versteende lagen
kronkelende wortels willen aarden in zwarte grond
de schone regen van lentewolken opvangen
een zwijgende groene steel knakt door de druppels
stort neer op haar eigen schaduwbeeld
heel voorzichtig zijn daar de troostende handen
tranen vormen niet langer een zoutpilaar
een liefdesbloem drijft op de spiegel van het water
Bianca & Gerhard
ergens
zal ik je vinden
om het even waar
ook al beweeg je
in het leigrijs
ik geef je kleur
ik zal de rots zijn
in je branding
de vis in je zee
ik geef je de woorden
als je zwijgt
van de pijn
ik zal er altijd
te allen tijde
voor jou zijn
Bianca
jouw stem dirigeert de mooiste zangvogels
zelfs de steenuil in de donkere nacht
oude tranen bewegen door de zielssymfonie
koperblazers en strijkers spelen samen
onder wolken klinken liefdesnoten even zuiver
romantiek neemt een grote vlucht in de ruimte
vogelvrije gedachten dragen gevoel van geluk
introduceren gedichten in machtige klanken
toverletters verdrijven de schaduwdagen
in het openbaar zuchten de zomerdagen
ieder moment in tijd waarborgt heimwee
dat als een neveldeken over de velden ligt
Bianca & Gerhard
dromen van anderen
liefkozen en strelen
als helende aanraking
de taal van geluk
ieder woord
voelt tederheid
sfeer van verwondering
een deel van mij
altijd gezelschap
in gedachten
een rijk gevoelsleven
slaakt een zucht
Bianca
in stilte zaai ik liefdeszaden in donkere grond
en wacht tot grote wonderen ontkiemen
er ligt een schat verborgen achter gesloten lippen
haar portret ruikt naar de wilde kamperfoelie
ik adoreer de heilige vormen van het gezicht
vraag niets en kijk alleen naar haar gipsen sculptuur
ze zendt je verlichting in onzichtbare zuchten
ademt de sfeer van een tuin met buxushagen
spant levensdraden om jouw tere bloemen
verdoofd de pijn van vlammende zenuwen
haar zon beschijnt mijn rode zielshemel
zij snuift de tranen van de wereld op
Bianca & Gerhard
lavendel draagt het paars
van de kalme rustvelden
niemand ontvlucht
vertrouwd is de liefde
het veilige gevoel
de zachte geur
dromen zijn vergeten
hoe het was
jij hebt de sleutel
naar jouw geluk
in je handen
pak het aan
Bianca
emoties dansen rond de nevelvijver
als een elvenkring voelen ze de indrukken
jade omhult beleving van intense momenten
die vreugdevol springen in de grasgroene weide
droefheid trekt zich terug achter de bosrand
ziet de dingen in een ander perspectief
twee herten kijken elkaar liefdevol aan
reebruine ogen vragen om vruchten van het leven
dromen onder het bladerdek van berken
waar witte stammen rijzen naar de hemel
kruinen kussen de zielswolken in herkenning
waar een lach huilt en het goede ziet
Bianca & Gerhard
in de kieren
en de gaten
in mijn hoofd
zijn de bekende golven
die deinen
in de kloven
en de spleten
van mijn zijn
zijn er de hiaten
die vergeten
willen worden
in de haarspelbochten
die wringen
zijn er de dingen
die ik niet
los kan laten
en vast wil houden
op het rozenpad
met de doornen
prikt bloed
zijn de kleerscheuren
die open rijten
zij zullen zachter worden
als de tijd glijdt
tussen de seizoenen
van het warm
en het koud
Bianca
voel jij
wat ik voel
of ben je blind
voor de signalen
hoor jij
wat ik zeg
of luister
jij niet
mag ik
verwachtingen hebben
of zal teleurstelling
voorrang krijgen
ik probeer
het nog eenmaal
en dan sluit ik de deur
voorgoed
Bianca
Groningen bewaart haar weemoed in oude parken
het ijsje met de wafeltjes bij de ijscokar in het Noorderplantsoen
Selwerd's hart klopt op het ritme van tijdloze gezelligheid
de Martinitoren, zal hoog boven de stad uittorenen
houdt toezicht op de parel van het noorden
kijkt naar de Grote Markt met gemoedelijke terrasjes
natte klinkers weerspiegelen historische gevels
aan mijn vader's hand langs de kramen van de Vismarkt struinen
in verwondering achter een duif aanrennen
een kopje koffie pakken in Huis de Beurs
mensen kijken in de vertrouwde straten
het is de plaats waar ik zo aan verbonden ben
Bianca & Gerhard
Mei 2015
Nacht wacht
1 mei 2015
als de nacht wacht
schilder dan op mijn linnen
hanteer je penseel
met tedere streken
omhels me
met je frisse kleur
en laat me zien
dat passie leeft
in de kamers
van de kunst
die jij en ik
duidelijk verstaan
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Eendagsbloem
1 mei 2015
ik hunker naar jouw levensadem
vonken balanceren in romantische momenten
ik smeek op lentegrond om een vleugje parfum
als ik fluisterend de woorden speling geef
droomfragmenten verstoppen zich in gebaren
iedere schakering met jou een plezierige reis
wandelen door elkaars onbevangen zielswereld
elke uitdaging brengen we tot uitvoering
voorzichtig beroer ik de dauw op je rozenblaadjes
jouw kozijnen beschermen mijn ontspiegeld glas
omhels je op de nevelvelden van verwachting
als een paarse eendagsbloem geniet ik van ieder moment
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Recht
2 mei 2015
zwarte dagen praten krom
wat recht had moeten zijn
de nacht kent geen verbazing
alleen de neerstortende lading
die de grond van groei
met de vloer gelijk stampt
het blootstaan is bekend
in de kwetsbare naden
in mijn droomhuis wil ik bouwen
me ontplooien en rijpen
vooruitgang aanwassen
als een vlinder in de tijd
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Schelpen van hoop
2 mei 2015
als jouw hart huilt sterft er iets in mij
zandkorrels schuren orkaanstof in mijn zielskern
voorzichtig dep ik je bloedende schaduw
nodig je uit in mijn vruchtbare oase van rust
waar je jouw ogen eventjes kunt sluiten
en je weer een beetje op adem kunt komen
lijm met liefde de scherven van je kwetsbaarheid
ik verbind je dromen in schelpen van hoop
raak je pure vormen aan in lichtmomenten
kracht schijnt in het verwarmen van verdriet
oude splinters verwijder ik met troostwoorden
een ontmoeting met jou in de bescherming van de zon
als jouw hart huilt sterft er iets in mij
zandkorrels schuren orkaanstof in mijn zielskern
voorzichtig dep ik je bloedende schaduw
nodig je uit in mijn vruchtbare oase van rust
waar je jouw ogen eventjes kunt sluiten
en je weer een beetje op adem kunt komen
lijm met liefde de scherven van je kwetsbaarheid
ik verbind je dromen in schelpen van hoop
raak je pure vormen aan in lichtmomenten
kracht schijnt in het verwarmen van verdriet
oude splinters verwijder ik met troostwoorden
een ontmoeting met jou in de bescherming van de zon
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Wilde akelei
3 mei 2015
jouw tedere tekens van leven
op de speelplaats van mijn zijn
oordelen niet in de ruimte
mijn paarse wilde akelei
vraagt om jouw honing
wil graag de beschutting
ik wil je liefhebben
in duizend wolken
je ontvangen in mijn roos
huil jij maar
in mijn rivier
stop je tranen niet weg
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Zwervers bestaan
3 mei 2015
naakt sta ik
in de wereld
pijn verleden
regent pijpenstelen
bloot staan
in mijn eentje
zonder beschutting
is eenzaam
dakloos
bakken baarden
zijn uiterlijk
zwervers bestaan
Bianca
naakt sta ik
in de wereld
pijn verleden
regent pijpenstelen
bloot staan
in mijn eentje
zonder beschutting
is eenzaam
dakloos
bakken baarden
zijn uiterlijk
zwervers bestaan
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
De Last Post
4 mei 2015
de donder galmt tijdens oorverdovend onweer
maar de doden herdenken we in stilte
boven ijstapijten spreken hun witte kruizen
de vlag hangt halfstok tot zonsondergang
nog steeds waait de nachtstorm over de wereld
bloemenkransen memoreren gedachten aan strijders
hun dromen kenden geen prikkeldraad
ketens van oorlog kerven namen in de muur
kanonschoten klinken als een echo van sterven
De Last Post is het trompetsignaal met tranen
nooit zullen we jullie opoffering vergeten
wij kregen de vrijheid door druppels van pijn
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Afscheidstranen
5 mei 2014
en telkens weer
loert er weer
het vaarwel
om de hoek
van de deur
ieder moment
zo kostbaar
want de klok
tikt onverbiddelijk
aan de muur
en afscheidstranen
overspoelen mijn zee
met druppels liefde
die ik goed bewaar
maar met pijn in mijn hart
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Spektakel
5 mei 2015
er woedt een ware veldslag om een goal
de achterhoede staat zijn mannetje
vlaggen wapperen als de bal grenzen overschrijdt
een afstandsschot raakt de kruising in de goal
moddersporen markeren de harde strijd
de tegenpartij weet met een assist te scoren
een invaller baant zich een weg op gevoel
het doelpunt wordt afgefloten op buitenspel
sportieve harten kloppen als razende machines
de balcirculatie gaat in een enorm hoog tempo
hoop op winst galmt in koren van de tribune
vanuit een hoekschop echoot publiek een spektakel
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Madelief
6 mei 2015
als angst
paniek zaait
in de moestuin
van het jonge gewas
omhels me dan
als chaos
in het hoofd
gevoel onderdrukt
geef me de aanreiking
en help me dan
als het ruige gebied
zich openbaart
wees dan de madelief
het witte zuiver
dat mijn gele hart raakt
zeg me dan
blad voor blad
ik heb je lief
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Tussen jou en mij
6 mei 2015
soms vallen muren
als bouwval
om je heen
in de diepte
van wasem
samen kunnen wanden
elkaar niet raken
in het jij en ik
en zijn alleen
aan het rondkijken
soms zou ik willen
dat we samen
konden vinden
onder mist
van isolatie
willen zoeken
op de tocht
van het levenspad
maar je bent vrij
om jezelf te ontmoeten
omdat dat de weg is
van de liefde
tussen jou en mij
Bianca
op de tocht
van het levenspad
maar je bent vrij
om jezelf te ontmoeten
omdat dat de weg is
van de liefde
tussen jou en mij
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
In mijn hart verankeren
6 mei 2015
nevelwolken trekken weg door jouw aanwezigheid
wil je me bewonen op het onbewoonde
een vuur ontsteken op mijn kiezelstranden
me vandaag geven met een vastbesloten trek
je warmte in mijn hart verankeren
de vliegtuigstrepen in de lucht tot regenboog maken
droomfragmenten verwerkelijken in het moment
in de stilte een liefdevolle ruimte creëren
waar de zielsfundamenten stevige grond vinden
aarden met hun wortels in een bevrijdende wereld
geestelijke ruïnes worden herbouwd tot liefdestempels
in een tunnel van licht waar schaduw verdwijnt
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Op jezelf
7 mei 2015
op jezelf teruggeworpen
in de ruimte van de leegte
hoge bomen vangen de wind
in de ademende avondlucht
pijn trekt lijnen naar het hart
in de stilte van het groene bos
dreigende wolken vormen een massa
boven het water van de jachthaven
ik kan niet meer tegen de regen
opgepropt als file op mijn wegen
de kanalen voelen de druppels
die overlopen uit de zinken emmer
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Zielskristal
7 mei 2015
ik tracht woorden te trekken uit ruwe kleigrond
te zinspelen op het pure grenzeloze verlangen
mijn hart zoekt het ritme van zorgeloosheid
striemend zijn de zwiepende verzwegen zweepslagen
die momenten laten beven in onsterfelijk verdriet
eindeloos groot is de weidsheid van de omtrek die beweegt
emoties hebben een scala aan geboortegronden
ik zwem richting de kern van het authentieke gevoel
blaas het stof van mijn zielskristal
herinneringen roepen op om weer met afstand te bekijken
de zwaarden van het denken verliezen van liefdeskracht
die zal overwinnen in de helende verstrijkende tijd
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Vertel het me
8 mei 2015
stil lig ik bij je
en hou je stevig vast
jouw snikken
doordrenken mijn hart
met pijnseinen
laat het maar los
ik ben er voor je
zal heel voorzichtig
je tranen in me opnemen
en onderhuids voelen
praat maar
van je af
vertel het me
ik kan het hebben
en luister wel
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Diep voelen
8 mei 2015
in stilte graas ik op jouw zielsvelden
en begeef me op het groene gras van je natuur
sprokkel liefde in jouw zomerse landschap
jouw knoppen openen licht onder mijn zon
ik leg mijn nacht onder jouw maan
laat mijn sterren stralen van intens geluk
raakvlakken verschijnen spiegelend in het vijverwater
je leest de vergeten woorden van verlangende poëzie
liefdevol hang je jouw wimpels aan mijn takken
kun je naakt in mijn veiligheid vertoeven
mijn aandacht verbergt zich niet in donker lover
maar beweegt in de momenten van diep voelen
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
In mijn hoop
9 mei 2015
voel je het verdriet
het huilt in de avond
waarom klinkt
en ik buig mijn hoofd
een onweersbui
spoelt pijn weg
sporen van jou
horen in mijn hart
niemand weet
hoe jij me aanraakt
ademt in mijn denken
kijkt in mijn hoop
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
De stem van het hart
9 mei 2015
ik buig alleen voor wat liefde is
mijn wuivende halm knikt naar die belofte
vertrouwen schudt de hand der hoop
jouw gezicht zucht zorgen van gisteren weg
vandaag veroveren dauwdruppels ons nevelgras
leest herinnering de rimpeling in het water
jij verstaat de kunst een moment met goud te omhullen
zwaait in mijn ontvangstkamer met hemels vuur
eeuwen van wachten ballen samen in een ogenblik
waar grenzen stil vervagen in het universum
geluk is genieten van de glimlach van een geliefde
fluwelen geluiden volgen de stem van het hart
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Moeder
10 mei 2015
moeder wordt verwend door haar zonnestralen
de liefde woont in haar geurende bloementuin
onbaatzuchtig zorgt ze voor het nieuwe leven
herkent ze in jouw ogen haar eigen verleden
ooit was je een baby in volledige afhankelijkheid
nu benadert ze de problemen met wijsheid
het kompas wijst de juiste richting door ervaring
altijd is er tijd voor een kopje thee en koekje
geborgenheid is van groot belang in een digitale wereld
de pijn van het kind komt dubbelhard binnen
mama wil de tranen van de kinderwangen vegen
zij heeft je onvoorwaardelijk lief tot aan de dood
Bianca & Gerhard
moeder wordt verwend door haar zonnestralen
de liefde woont in haar geurende bloementuin
onbaatzuchtig zorgt ze voor het nieuwe leven
herkent ze in jouw ogen haar eigen verleden
ooit was je een baby in volledige afhankelijkheid
nu benadert ze de problemen met wijsheid
het kompas wijst de juiste richting door ervaring
altijd is er tijd voor een kopje thee en koekje
geborgenheid is van groot belang in een digitale wereld
de pijn van het kind komt dubbelhard binnen
mama wil de tranen van de kinderwangen vegen
zij heeft je onvoorwaardelijk lief tot aan de dood
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Als poorten sluiten
11 mei 2015
als poorten sluiten
aanvaard het
en hoop op inzicht
als het koud is
stap dan door
en voel het leven
blijf niet vastgeroest
in oude patronen
maar doorbreek ze
ontvang de dag
focus op het licht
in de tuin van liefde
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Mensenzee
11 mei 2015
lentedromen spreken over dat wat eens was
jouw stukje zuiver blauw aan mijn hemel
boven jouw zielshalmen wil ik het leven dansen
spelen met jouw licht aan mijn zijde
ik tast naar de fonkeling boven het avondwater
laat je reflectie schijnen in mijn mensenzee
zodat liefde vereeuwigd in ons standbeeld
waar groene mossen mogen groeien op het roomwitte
ijsvelden ontdooien onder een zon van aandacht
waar littekenvorming de zwarte regen zal tegenhouden
hou me vast in het voorbijgaande van de dingen
en verzacht met jouw stille aanwezigheid mijn pijn
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Wees niet bang
12 mei 2015
wees niet bang kind
ik zal er voor je zijn
geef me jouw hand
ik zal je leiden
hier is mijn liefde
door het donkere bos
zullen we wandelen
zie je het witte daslook
geef me je tranen
ik zal ze tot me nemen
kom we rijden naar vrijheid
zonder de paniek en angst
we zullen plekken vinden
waar jij alles kunt loslaten
in het licht van de glimlach
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Het licht wacht
12 mei 2015
ik leg mijn hand voorzichtig op tere plekken
je kruipt weg als een doodsbenauwd vogeltje
dwaalt in sombere oorden, maar het licht wacht
in de grote wereld kun je je klein voelen
een sprong over de kloof van kind naar volwassene
een scala aan problemen stapelen zich op
een overgedreven onweer blijft dreigdonder echoën
laat de positieve wind je tegemoet treden op je pad
forceer niets, maar probeer de bloemenroute te volgen
ik zal met mijn liefdeshart je handen verwarmen
je zachtjes tegen me aandrukken als eenzaamheid loert
kussen van troost geven met al mijn levenskracht
Bianca & Gerhard
ik leg mijn hand voorzichtig op tere plekken
je kruipt weg als een doodsbenauwd vogeltje
dwaalt in sombere oorden, maar het licht wacht
in de grote wereld kun je je klein voelen
een sprong over de kloof van kind naar volwassene
een scala aan problemen stapelen zich op
een overgedreven onweer blijft dreigdonder echoën
laat de positieve wind je tegemoet treden op je pad
forceer niets, maar probeer de bloemenroute te volgen
ik zal met mijn liefdeshart je handen verwarmen
je zachtjes tegen me aandrukken als eenzaamheid loert
kussen van troost geven met al mijn levenskracht
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Onuitsprekelijk
13 mei 2015
in de verte
ligt het smalle pad
de stilte overstelpend
onuitsprekelijk de vrede
ik verdwaal op plaatsen
waarvan ik het bestaan niet wist
alles valt op de plek
in het woelen van mijn denken
ik hou me vast aan de natuur
het is een rustpunt van licht
ik hoef niet in het donker te huilen
en kan me helemaal laten gaan
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Teken je liefde
13 mei 2015
als ik met stoepkrijt
jouw naam in wit kalk
op de grijze tegels
spoelt de regen alles weg
net als in het echte leven
is het zichtbare verdwenen
maar met onzichtbare lijntjes
teken jij liefde in mijn hart
zodat je altijd met mij verbonden bent
ik je onzichtbaar vast kan houden
want jij bent een belangrijke rode draad
waar ik absoluut niet zonder kan
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Branden de liefde
14 mei 2015
harten seinen signalen
schieten de pijlen
in het centrum
van het kloppen
het razend tikken
vurig verlangen
oranje vlammenzee
branden de liefde
op een passievlucht
zuchtende kreunen
strelen de vingers
zachte naaktheid
warme handen
beroeren de kern
schot in de roos
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
The only way is up
15 mei 2015
verwijten bijten
smijten met de feiten
het is de waarheid
en die is hard
niet meer verbergen
geen verstoppertje
uit je schulp
met de billen bloot
weer leren
communiceren
en bijschaven
daar waar nodig
het kan anders
beter zelfs
aangenamer
the only way is up
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Delend helen
15 mei 2015
littekens kun je niet begraven
ze blijven aanwezig in de zandhopen van de ziel
glazen emoties verdienen een zachte hand
want verdriet lijdt in een ijzeren vogelkooi
schenk veel aandacht aan elkaars tranen
leed verliest kracht in delend helen
de levensrivier mag ongehinderd stromen
het dragend vermogen van water voert alles mee
open liefdesogen zodat ze weer stralen
mijn oeverwallen vormen een zonnig terras
waar jouw afgevallen blaadjes mogen dwarrelen
er is een gegraven geul voor onze bezielingsstroom
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Inhaleer
16 mei 2015
als het leven
je kopje onder laat gaan
kom dan weer boven
spartel met armen en benen
hap naar lucht
maar ga door
probeer te zwemmen
in de grote oceaan
je kan het wel
je bent sterk
kijk maar van een afstand
volg je levenspad
het gaat niet altijd over rozen
maar de geuren zijn er zoet
inhaleer ze diep
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Levenstranen
17 mei 2015
soms krijst verlangen net als een meeuw
liefdeslicht roept om een vuurvlucht
zielsgolven smelten samen met het gouden zand
ik zeef het zout uit jouw levenstranen
onstuimige wind raast over de duintoppen
weemoed heeft nog nooit zo zoet gesmaakt
ik teken liefdesfiguren op je droomwangen
net als vroeger op de treden van oudheid
geluk wordt geboren in armen vol passie
als Siamese tweeling weven wij een ketting
gesmeden uit materiaal dat afgunstigen niet kennen
onze band is onverbrekelijk en voor eeuwig
Bianca & Gerhard
soms krijst verlangen net als een meeuw
liefdeslicht roept om een vuurvlucht
zielsgolven smelten samen met het gouden zand
ik zeef het zout uit jouw levenstranen
onstuimige wind raast over de duintoppen
weemoed heeft nog nooit zo zoet gesmaakt
ik teken liefdesfiguren op je droomwangen
net als vroeger op de treden van oudheid
geluk wordt geboren in armen vol passie
als Siamese tweeling weven wij een ketting
gesmeden uit materiaal dat afgunstigen niet kennen
onze band is onverbrekelijk en voor eeuwig
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Bij me
18 mei 2015
ik zend je mijn liefde
praat met je in het donker
fantaseer je bij me
smacht naar je kleuren
ik kopieer je gedachten
in de kamer van verlangen
jouw spiegel brandt
in de sfeer van oneindig
vlinders omarmen me
ik hoor je stem
in een bevrijdende kracht
en put hoop uit de beelden
Bianca
ik zend je mijn liefde
praat met je in het donker
fantaseer je bij me
smacht naar je kleuren
ik kopieer je gedachten
in de kamer van verlangen
jouw spiegel brandt
in de sfeer van oneindig
vlinders omarmen me
ik hoor je stem
in een bevrijdende kracht
en put hoop uit de beelden
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Verzilveren
18 mei 2015
tijd draagt kiemen van herinnering in zich
jouw voetstappen hoor ik tot in de eeuwigheid
tranenwouden zal ik doorkruisen om bij je te zijn
jouw druppels liefde stromen in mijn rivier
schitterend verzilveren ze jouw zielslicht
groot verdriet is van voorbijgaande aard
speelse woorden laten vastgevroren ijs smelten
onbeschreven jaren schuiven naar de voorgrond
de bron verlangt naar het wilde van de monding
een fluisterend hart springt over bruggen
de geliefde wacht tussen gedroomd lover
en wil gevonden worden in herkenning
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Morgen zal het anders zijn
19 mei 2015
laat de moed niet zakken
vecht voor ieder stukje levenskracht
deze uitputting gaat voorbij
er komen andere dagen
leg je er maar bij neer
geloof me nu maar
laat wanhoop niet overheersen
die spiraal gaat neerwaarts
accepteer het nu maar
de zon zal weer schijnen
nu eventjes niet
maar morgen zal anders anders zijn
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Gedrukte letters
19 mei 2015
hier ligt jouw echo begraven, lief
ik heb je gevonden tussen de wilde bloemen
zacht licht bewaakt de zielstempel
ik hoor bij jou als zon op de naakte huid
mijn heimwee schreeuwt herinneringen uit
ik lees de gedrukte letters uit jouw boek
omhels je zonnestralen in droomlandschappen
bouw op jouw zichtbare gevels van draagkracht
ieder nieuw moment bevat druppels uit het verleden
soms raast de wind in het stormgeluid
oude wolven huilen onder een grijnzende maan
zij zien het groene blad bewegen van de tijd
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Zie je verdriet
20 mei 2015
ik kus jouw adem
inhaleer je zuchten
voel je hart bonzen
zie je ontsnappend verdriet
ik help waar mogelijk
de puzzel compleet te maken
en blijf maar geloven
dat geluk zich herhaalt
vrijheid fluistert
in de stilte van vinden
omlijst jezelf niet met tranen
op de golven van heimwee
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Stem van begrip
20 mei 2015
gevoelens sijpelen als dauw over grashalmen
de witte meidoorn huilt haar tranen over het veld
leegte en eenzaamheid kennen geen kleur
zij overschaduwen de stekende pijn van gemis
een aanraking uit het verleden beneveld het plein
gedachten geloven in bereikbare armen
de lijster blijft zingen vanuit de oude iep
jouw zilveren lichtstralen vinden de ruimte
emoties fonkelen liefde boven helder parkwater
geruststellend is de zachte stem van begrip
laat stilte spreken in duizend gebaren
en beroer mijn innerlijk met je hemelse vingers
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Het schemert
21 mei 2015
een uitgetrokken jas
staat in de kou
klanken doven
op de lege parkeerplaats
niemand weet
dat er op het plein
doden liggen
van jaren geleden
het schemert
ik trek een vest aan
verstop me in de capuchon
en volg de levensdraden
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Liefdesbloem
21 mei 2015
frêle blaadjes lonken naar de zon
lopen graag weg van het stille verdriet
dragen de herinnering aan zware dagen
tragedies worden niet vergeten, maar weggestopt
pijn beweegt onder versteende lagen
kronkelende wortels willen aarden in zwarte grond
de schone regen van lentewolken opvangen
een zwijgende groene steel knakt door de druppels
stort neer op haar eigen schaduwbeeld
heel voorzichtig zijn daar de troostende handen
tranen vormen niet langer een zoutpilaar
een liefdesbloem drijft op de spiegel van het water
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Te allen tijde
22 mei 2015
ergens
zal ik je vinden
om het even waar
ook al beweeg je
in het leigrijs
ik geef je kleur
ik zal de rots zijn
in je branding
de vis in je zee
ik geef je de woorden
als je zwijgt
van de pijn
ik zal er altijd
te allen tijde
voor jou zijn
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Vogelvrije gedachten
22 mei 2015
jouw stem dirigeert de mooiste zangvogels
zelfs de steenuil in de donkere nacht
oude tranen bewegen door de zielssymfonie
koperblazers en strijkers spelen samen
onder wolken klinken liefdesnoten even zuiver
romantiek neemt een grote vlucht in de ruimte
vogelvrije gedachten dragen gevoel van geluk
introduceren gedichten in machtige klanken
toverletters verdrijven de schaduwdagen
in het openbaar zuchten de zomerdagen
ieder moment in tijd waarborgt heimwee
dat als een neveldeken over de velden ligt
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
In gedachten
23 mei 2015
dromen van anderen
liefkozen en strelen
als helende aanraking
de taal van geluk
ieder woord
voelt tederheid
sfeer van verwondering
een deel van mij
altijd gezelschap
in gedachten
een rijk gevoelsleven
slaakt een zucht
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Tranen van de wereld
23 mei 2015
in stilte zaai ik liefdeszaden in donkere grond
en wacht tot grote wonderen ontkiemen
er ligt een schat verborgen achter gesloten lippen
haar portret ruikt naar de wilde kamperfoelie
ik adoreer de heilige vormen van het gezicht
vraag niets en kijk alleen naar haar gipsen sculptuur
ze zendt je verlichting in onzichtbare zuchten
ademt de sfeer van een tuin met buxushagen
spant levensdraden om jouw tere bloemen
verdoofd de pijn van vlammende zenuwen
haar zon beschijnt mijn rode zielshemel
zij snuift de tranen van de wereld op
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Lavendel
24 mei 2015
lavendel draagt het paars
van de kalme rustvelden
niemand ontvlucht
vertrouwd is de liefde
het veilige gevoel
de zachte geur
dromen zijn vergeten
hoe het was
jij hebt de sleutel
naar jouw geluk
in je handen
pak het aan
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Vruchten van het leven
24 mei 2015
emoties dansen rond de nevelvijver
als een elvenkring voelen ze de indrukken
jade omhult beleving van intense momenten
die vreugdevol springen in de grasgroene weide
droefheid trekt zich terug achter de bosrand
ziet de dingen in een ander perspectief
twee herten kijken elkaar liefdevol aan
reebruine ogen vragen om vruchten van het leven
dromen onder het bladerdek van berken
waar witte stammen rijzen naar de hemel
kruinen kussen de zielswolken in herkenning
waar een lach huilt en het goede ziet
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Op het rozenpad
25 mei 2015
in de kieren
en de gaten
in mijn hoofd
zijn de bekende golven
die deinen
in de kloven
en de spleten
van mijn zijn
zijn er de hiaten
die vergeten
willen worden
in de haarspelbochten
die wringen
zijn er de dingen
die ik niet
los kan laten
en vast wil houden
op het rozenpad
met de doornen
prikt bloed
zijn de kleerscheuren
die open rijten
zij zullen zachter worden
als de tijd glijdt
tussen de seizoenen
van het warm
en het koud
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Voorgoed
26 mei 2015
voel jij
wat ik voel
of ben je blind
voor de signalen
hoor jij
wat ik zeg
of luister
jij niet
mag ik
verwachtingen hebben
of zal teleurstelling
voorrang krijgen
ik probeer
het nog eenmaal
en dan sluit ik de deur
voorgoed
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Herinneringen aan Groningen
26 mei 2015
Groningen bewaart haar weemoed in oude parken
het ijsje met de wafeltjes bij de ijscokar in het Noorderplantsoen
Selwerd's hart klopt op het ritme van tijdloze gezelligheid
de Martinitoren, zal hoog boven de stad uittorenen
houdt toezicht op de parel van het noorden
kijkt naar de Grote Markt met gemoedelijke terrasjes
natte klinkers weerspiegelen historische gevels
aan mijn vader's hand langs de kramen van de Vismarkt struinen
in verwondering achter een duif aanrennen
een kopje koffie pakken in Huis de Beurs
mensen kijken in de vertrouwde straten
het is de plaats waar ik zo aan verbonden ben
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Mag ik verdrietig zijn
26 mei 2015
ja, natuurlijk
begrijp ik
maar mag ik slikken
als het even tegenzit
mag ik verdrietig zijn
als tranen rollen
niet meer tegen te houden zijn
en blijven komen
gevoel
kan diep ingrijpen
en pijn
heeft scherpe kantjes
Bianca
ja, natuurlijk
begrijp ik
maar mag ik slikken
als het even tegenzit
mag ik verdrietig zijn
als tranen rollen
niet meer tegen te houden zijn
en blijven komen
gevoel
kan diep ingrijpen
en pijn
heeft scherpe kantjes
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
'
De Amsterdammer
27 mei 2015
de stad van grachten overbrugt verschillen
statige herenhuizen fluisteren langs de kades
het rijke verleden siert de gevelwerken
een prachtig panorama in het stadsbeeld streelt het oog
straatmuzikanten bezingen de vrijheid van denken
het afdingen een roeping op het Waterlooplein
handelsgeest vormt de ziel van de Amsterdammer
op zonnige ogenblikken gaan picknicken in het Vondelpark
waar mensen even de dagelijkse sores vergeten
en natuurlijk even gluren naar figuren op De Wallen
de Gouden Eeuw herbeleven in de haven van het IJ
een diner voor twee en dan het Koninklijk Theater Carré
Bianca & Gerhard
statige herenhuizen fluisteren langs de kades
het rijke verleden siert de gevelwerken
een prachtig panorama in het stadsbeeld streelt het oog
straatmuzikanten bezingen de vrijheid van denken
het afdingen een roeping op het Waterlooplein
handelsgeest vormt de ziel van de Amsterdammer
op zonnige ogenblikken gaan picknicken in het Vondelpark
waar mensen even de dagelijkse sores vergeten
en natuurlijk even gluren naar figuren op De Wallen
de Gouden Eeuw herbeleven in de haven van het IJ
een diner voor twee en dan het Koninklijk Theater Carré
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Ouderdom
28 mei 2015
de schemering
van de jeugd
in gedachten
van greppels
en droogte
verschrompelen
de rimpelingen
in de tijd
wat is schoonheid?
de verleptheid
in de geur
van de rode wijn
en de slappe huid
of de ziel
die bewust is
wil geven
groeien
wat is mooi?
de gezichten
met de lijnen
en de groeven
en de levenservaring
of de leeghoofdige
blonde zonnebrandbruine
barbiepoppen
gevuld met botox
nepborsten
met goud behangen
Bianca
van de jeugd
in gedachten
van greppels
en droogte
verschrompelen
de rimpelingen
in de tijd
wat is schoonheid?
de verleptheid
in de geur
van de rode wijn
en de slappe huid
of de ziel
die bewust is
wil geven
groeien
wat is mooi?
de gezichten
met de lijnen
en de groeven
en de levenservaring
of de leeghoofdige
blonde zonnebrandbruine
barbiepoppen
gevuld met botox
nepborsten
met goud behangen
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Muurdauw
28 mei 2015
mijn ogen volgen de dwarrelende veertjes
die symbolisch in gedachten terug naar jou gaan
emoties stijgen tot boven oranje onweerskoppen
hard verslaan grijze schaduwdagen mijn humeur
gedroomde lanen hangen vol met nevelslierten
mijn gevangen stem sterft weg in de echo van de bergen
zonnevlinders verbergen zich voor het noodweer
de angst slaat de nagels in het kippenvel
ik klamp me vast aan de spijlen van herinnering
hou jij me vast als woorden te zwaar wegen?
schilder je dan mijn uitzicht met nieuwe kleuren
en heb je me lief totdat mijn muurdauw parelt
Bianca & Gerhard
die symbolisch in gedachten terug naar jou gaan
emoties stijgen tot boven oranje onweerskoppen
hard verslaan grijze schaduwdagen mijn humeur
gedroomde lanen hangen vol met nevelslierten
mijn gevangen stem sterft weg in de echo van de bergen
zonnevlinders verbergen zich voor het noodweer
de angst slaat de nagels in het kippenvel
ik klamp me vast aan de spijlen van herinnering
hou jij me vast als woorden te zwaar wegen?
schilder je dan mijn uitzicht met nieuwe kleuren
en heb je me lief totdat mijn muurdauw parelt
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Achter stof van pijn
29 mei 2015
genieten de gedichten
of lijden zij
achter stof van pijn
woorden wegen zwaar
op de weegschaal
met het lood
letters slaan door
in de waanzin
van de gedachten
licht is het veertje
dat nooit denkt
of doet
Bianca
of lijden zij
achter stof van pijn
woorden wegen zwaar
op de weegschaal
met het lood
letters slaan door
in de waanzin
van de gedachten
licht is het veertje
dat nooit denkt
of doet
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
De vergeten lach
29 mei 2015
beminnen is een onzichtbare beweging geworden
in de omgeving waar kraaien pikken in je brein
duizend woorden liggen op mijn lippen
maar pijn eist alle zwoele zomerdagen op
storm draagt jouw weemoed in heftige vlagen
leegte heeft zinnen gesproken in het niets
letters barsten en blijven roerloos liggen
talloze antwoorden zwerven om bevestigd te worden
verdriet verzilt de zoete voorjaarsregen
tranen huilen om zich te verliezen in het heden
heimwee krast strepen op het naakte wachten
de vergeten lach ingekapseld om te ontsnappen
Bianca & Gerhard
in de omgeving waar kraaien pikken in je brein
duizend woorden liggen op mijn lippen
maar pijn eist alle zwoele zomerdagen op
storm draagt jouw weemoed in heftige vlagen
leegte heeft zinnen gesproken in het niets
letters barsten en blijven roerloos liggen
talloze antwoorden zwerven om bevestigd te worden
verdriet verzilt de zoete voorjaarsregen
tranen huilen om zich te verliezen in het heden
heimwee krast strepen op het naakte wachten
de vergeten lach ingekapseld om te ontsnappen
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Het leven
30 mei 2015
het leven
kruipt verder
langs kronkelpaden
rietkragen
distels
de rozen
en het blad
de zoete geuren
in de lucht
van lenteregen
langs het onkruid
is er fluitekruid
het wit van sereen
blijf het zien
hoe dan ook
wie weet hoe wegen lopen
kun jij oordelen over mij
laten we de lanen volgen
en proberen beter te doen
hoor, de koekoek roept
Bianca
kruipt verder
langs kronkelpaden
rietkragen
distels
de rozen
en het blad
de zoete geuren
in de lucht
van lenteregen
langs het onkruid
is er fluitekruid
het wit van sereen
blijf het zien
hoe dan ook
wie weet hoe wegen lopen
kun jij oordelen over mij
laten we de lanen volgen
en proberen beter te doen
hoor, de koekoek roept
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Rozen van herinnering
31 mei 2015
jong leren om weer op te staan
de wankele voorzichtige stapjes
kleine verdrietjes en pleisters
op de knieën met schaafwonden
eigen wegen zoeken
de eerste liefde
weer afscheid nemen
het gebroken hart
wijsheid komt met de jaren
schrijft verhalen
voert gesprekken
die diepgaand zijn
niet meer oppervlakkig
maar van dankbaarheid
en ontroering
in geven en ontvangen
zodat geluk openligt
op de bijzondere momenten
de geur van het bestaan
met rozen van herinnering
Bianca
de wankele voorzichtige stapjes
kleine verdrietjes en pleisters
op de knieën met schaafwonden
eigen wegen zoeken
de eerste liefde
weer afscheid nemen
het gebroken hart
wijsheid komt met de jaren
schrijft verhalen
voert gesprekken
die diepgaand zijn
niet meer oppervlakkig
maar van dankbaarheid
en ontroering
in geven en ontvangen
zodat geluk openligt
op de bijzondere momenten
de geur van het bestaan
met rozen van herinnering
Bianca
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
Herinneringsboom
31 mei 2015
de droom rust aan de rand van de engelenvijver
het glazen leven is breekbaar in verhalen
wij bewegen ons tussen de wijzers van tijd
gedachten uit het verleden verstillen de ruimte
ogen intensiveren de taal van het hart
een herinneringsboom staat te pronken in de tuin
mijn afscheidslicht verberg ik in de zwarte nacht
waar zielenleed een spel speelt met mijn lijden
soms treft de razende storm kristallen woorden
en omklemt je met de echo van afwezigheid
die dagen dat hoop sterft onder een stenen zon
en jaren van verdriet overwinteren in een museum
Bianca & Gerhard
het glazen leven is breekbaar in verhalen
wij bewegen ons tussen de wijzers van tijd
gedachten uit het verleden verstillen de ruimte
ogen intensiveren de taal van het hart
een herinneringsboom staat te pronken in de tuin
mijn afscheidslicht verberg ik in de zwarte nacht
waar zielenleed een spel speelt met mijn lijden
soms treft de razende storm kristallen woorden
en omklemt je met de echo van afwezigheid
die dagen dat hoop sterft onder een stenen zon
en jaren van verdriet overwinteren in een museum
Bianca & Gerhard
✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿
